Yaðmurlar yaðýyor soðuk Nisan akþamýnda
þehrin soluksuz ýþýklarýnda süzülen suretler
bulutlarla birleþip,karamsý boþluðunu
lirikçe akýtýyordu yeryüzüne.

Þehrin sokaklarý fahiþe gülüþleri ile yaðmuru karþýlýyor
sokak duvarlarýnda anlamsýz insan suretleri
yavaþ yavaþ yaðmur damlalarý ile birleþip
çamurlaþýyordu.

þehrin uzak ucunda sesi derinden gelen
bir aþk senfonisi kendini duyurmaya çalýþýyor
senfoninin sesi fahiþe gülüþleri bastýrýyor
yaðmura eþlik edip dans ediyordu.

þehrin duvarlarýnda karamsý yalnýzlýklar
dýþarda duyulan romantizm iniltileri
kahkahalarýn kopuk kopuk geldiði
ve hýzla yükseldiði bar köþeleri

duvar kenarlarýnda yaðmurdan kaçan insancýklar
koþarken yaðmuru hýzlandýran çocuklar.

Evlerin bacalarýnda sýrlaþan ve yaðmura karýþan dumanlar.
önü kesilmiþ tecavüze zorlanan kadýn çýðlýklarý
karanlýk ile bütünleþmiþ insan vicdanlarý
bir kocanýn dehþetinden kaçmýþ iktidarýn mührü üzerinde olan eþ.

Kulaklarý saðýr edercesine
anlamsýz belirsiz kahkahalar,çýðlýklar,küfürler ve aðlayýþlar
sürgünleþen yürekler ve hücrede olan yaþamlar.

þehrin tam ortasýnda yaðmuru çýrýlçýplak bedeni ile karþýlayan
adalet
sýrýlsýklam vucudunda tüm insanlarýn kiri akýyor
bir elinde kýrýk olan terazi
gözleri kapalý bir çýðlýk koparýyor


ama ne duyan var neden gören.
Yalnýzlaþan adalet
kahpeleþen düþünceler
ve hücrede olan yaþamlar
kalýyordu bize.

Serdar ÖZDEMÝR