Hüsranýmla inlilerken
Nasýl gülsün mýsralarým
Ben hep vuslatý beklerken
Aðlattý beni hicraným

Ýçimde hep gamlý bahar
Nasýl pür neþe olurum
Yüreðimde hep hüzün var
Nasýl neþeyi bulurum

Depreþir hep gönül yaram
Dindirmeye çarem yetmez
Sanki neþe bana haram
Þu hicraným asla bitmez

Kýrýlmýþ gönül tellerim
Onarmaya gücüm yetmez
Titriyor bak þu ellerim
Ömür bitti þu dert bitmez



Hayatým sanki bir mezar
Çýkmaya bir yol bulamam
Azap verir azar azar
Ne yapsam mutlu olamam

Vuslata bir yol bulsaydým
Ýþlenmezdi böyle kahýr
Gecem bir olsaydý aydýn
Akmazdý kalemden zehir

Hicranlarýn ben sesiyim
Neþeden hiç dem vuramam
Kýrýk kalbin köþesiyim
Ben neþeye ses olamam

Ne þairim nede ozan
Efkarýmdýr bu mýsralar
Ben deðilim bunu yazan
Bu yüzden mýsralar aðlar