Gözlerimi açýyor ve tavanla 26 senelik klasik bakýþmamýzdan sonra kalp atýþlarýný duyuyorum...Yavaþ ve rahatlatýcý. Sonra göðsümde baþýný kýpýrdatmaný hissediyorum. Sabah hiç baþlamasýn istiyorum. O büyüleyici kokunla biraz daha sersemleþmek ve seni iyice sararak uykuma devam etmek istiyorum. Ýçim geçiyor. Halimden son derece mutluyum.

Ne yazýk ki kalkmam gerek. Çünkü biliyorum yaþamak için yapmam gereken bazý þeyler var. Bunlarýn baþýnda da iþ geliyor. Yanaðýna öpücük kondurduktan sonra kalkýyorum. Sonrasý malum. El yüz yýkama ve giyinme faslý. Bunlarý da gerçekleþtirdikten sonra atlýyorum arabama ve basýyorum gaza. Sabahýn yedisinde yine Ýstanbul trafiði. Gerçekten de ''The city never sleeps''. Çeþitli söylenmelerle ve manevralarla iþyerine varýyorum. Ýþyeri dediðime bakmayýn bir alýþveriþ merkezinde saat satýcýsýyým. Bu iþi bile torpille buldum o ayrý. Nedendir bilinmez hangi iþe baþlasam belirli bir süre sonra sýkýlýyor ve hiçbir þey yapmak istemiyorum. Çünkü biliyorum ne yaparsam yapayým mutlu olamayacaðým. Çevremdeki herkesin beyni yýkanmýþ sanki. En basitinden yanýmda çalýþan Yelda adlý kýz. Sanki ülkede baþka hiçbir þey olmamýþ gibi her seferinde salý günkü diziyi izledin mi diye bana sorabilmekte. Ya hayýr kelimesinin anlamýný bilmiyor ya da süzme salak. Yan tarafýmdaki giyim maðazasýnda çalýþan Erhan da o kafadan. Bu ülkede niye bu kadar zam var, niye özgür konuþamýyorum veya rahatlýkla geçinemiyorum diye sormuyor , her seferinde ligin durumunu benle canla baþla tartýþýyor. Yahu sana ne be adam? Sanki hissen var Beþiktaþ'ta. Bir de müþteriler var. Benim tabirimle hiçbir þeyden haberleri olmayan gariban kurbanlar. Sene olmuþ 2012; hala dünyanýn parasýný altý üstü zamaný gösteren bir makineye harcayanlar var. Gerçi iþime yarýyor, satýþ yaptým diye ben kazanýyorum ama ne bileyim bir þey yanlýþsa da yanlýþtýr diyenlerdenimdir.

Bazý anlar vardýr. Doyduðunu hissedersin. Yaþayacaðýný yaþamýþ artýk her þeyi geride býrakýp sevdiðinle yeni bir hayata yelken açmak istersin. Ýþte þu an o ruh halindeyim. Fakat biliyorum ki bu asla olmayacak. Lanet olsun ki 70lik rakýnýn 43.50 TL olduðu bir memlekette ne ben huzur bulabilirim ne de sevdiðim. Elektrik,doðalgaz ve suya olan vergilerden bahsetmiyorum bile. Dolayýsýyla böyle bir sistemde ve de böyle bir çevrede kamufle olmak dýþýnda hiçbir çarem yok. Belirli bir hayat, belirli bir gelir ve de belirli bir mutluluk dýþýnda daha fazlasý olmayacak gibi. Belirli bir düþünceyi de unutmamak lazým ne de olsa beyin bedava!

Her þey bir yana bazý þeyleri satýrlara dökmem iþ saatimin çabucak bitmesini saðladý. Gerçi ne kadar biraz sonra sevdiðimi görmenin düþüncesi içimi ýsýtsa da þöyle bir durum var; bugünün yarýný ve de ondan sonraki günleri var. Yazýmý yabancý filmlere yapýlan meþhur dublaj cümlesiyle son vermek istiyorum. ''Lanet olsun.''