Mektup

Hani bir gün çekip gidersen benden
Aramam istersen bir daha seni
Sormazsan nerdeyim hallerim nasýl
Anlatmam dertlerimi unuturum yüreðini
Seninle sevdiðimi mevsimlerini Ümitlerini

Bir diyar kurdum kendime diyorsun
Kalýrsan ya çok uzakta yalnýzlýkla
Sevenlerim gerçek hayallerimleyim þimdi
Onlarda giderse bir gün
Seni unuttum yüreðimde izin mazimde eserin yok
Unutulan isimlerdir yürek deðil ki
Ben seni senin sevdaný
Erimez kurumaz yýkýlmaz kýrýlmaz
Nice duygularla yazmýþým unutamazsýn diyorum
Kahreden sevdayý Acýya boðulan soluðumda sakladým
Sen anlamazsýn biliyorum Yine de sana yazýyorum
Dünyanýn son günü olsa dahi bekleyeceðim Unutma
Sende seversen eðer Çektiðim acýlarýn büyüklüðünü
O zaman hatýrla Boynu bükük çaresizce

Aðladýðýna gülerse insanlar bir gün
Yüreðinin deðersizliðini sevginin önemsizliðini
Yandýðýn sevdanýn kýymetini bilemezlerse
Anlamazlarsa aðlatýrlarsa seni
Son piþmanlýðýn yýkmasýn seni Koy gel hepsini
Sadece derin yaralarýný Sýzlayan yüreðini getir
Isýtýrým yüreðini sararým yaralarýný
Üzülme koymaz bana alýþtým nede olsa

Ya da anlarsan çok geç olmadan
Yüreðin bana yakýn Aramýzdaki gönül inadýn
Sor bul beni sevdanýn ayak izlerindeyim
Gönülsüz bir bacadan tüten virane yüreklerde
Meyhane kadehleri bile söndüremedi
Yüreðimdeki kor ateþi ümitsizliðimi

Yok artýk biliyorum Ama inkarýn var bende
Unutamadýðýn intikamlarýn Ýçinden söküp atamadýðýn
Sana onun için yazýyorum bu son mektubum
Kahrederse yalnýzlýðým Sevdasýzlýk alýþkanlýðýn olduysa
Yalnýzlýk kuytu köþen olursa o gün Zaten ben ölmüþüm
Yeter artýk arama sevdaný bul sevdiðim
Ýþte o zaman seni uzaktan sever yüreðim