‘’Sen güçlüsün,beni de bu sevdayý da aþarsýn deyip gittin.Yalancý çýkma diye sözünü ettiðin güçlülüðü deneyimledim.Aylar boyu yüzlerini görmediðim dostlarýma döndüm.Yýllanmýþ bir uyum ve sevginin avutucu lezzetiyle donatýlmýþ sofralara,sohbetlere saatler akýttým.Evet güçlüyüm….
Çünkü kendimi aþtým ama seni aþamadým.Hayatýmdan gelip geçen her hangi birimi olmak istiyorsun?Ardýndan ‘güzeldi,yaþandý ve bitti mi’ demeliyim?AHMAK!...Sevince yüreði bitene kadar severim ben,tüm hücrelerimin hafýzasýna kaydederim sevdamý,ruhuma iþlerim zamana yenik düþmesin diye.Evcilleþtirmek için yanlýþ tilki seçtin yada senin istediðinde de bu.Farkýnda deðilsin,kendini tanýmýyorsun.Bana verdiðin onca emek,onca çaba koskoca bir bahçeden bir demet çiçek alýp kaçmak için olamaz…
Aramýza ayrýlýðý yerleþtirdiðinde seni sorgulamadým, yargýlamadým, özgürlüðüne el uzatmadým. Kapýmý geliþine olduðu gibi gidiþi nede açýk tuttum. Kendimle baþ baþa kaldýðým anlarda yüreðime, beynime tek soru sordum.Seni seviyor muydum, senden vazgeçebilir miydim?Bilki bir hesaplaþma deðildi bu,uzaklýðýn ne getireceðini,ne götüreceðini düþünmedim tartýþmadým.
Seni seviyor muyum EVET! iþte hepsi bu!Yalýn ve açýk ardýna takýlacak tüm sözler gereksiz.Kaypak deðiþken duygular istemiyorum yüreðimde.seninle paylaþtýklarýmdan,sana verdiklerimden,senden aldýklarýmdan piþmanlýðým yok.Bütün yaþamýþlýðýmý dayadým omzuma.Koynunda sevinç uykularý tattým.
Üzgünüm........ sevgimizdeki son belkiyi de tükettim.
Seçtiðin yolda yürümeye devam et sevdiðim.Benden en küçük bir engel çýkmayacak sana,gözyaþlarý,geri dön mektuplarý olmayacak.Huzurunu bozmayacak tek sözüm iliþmeyecek kulaðýna.An gelecek sessizliði mi bir kabullenme gibi deðerlendireceksin.Duygularýmý,kendimi sabýrla dizginleyip o boþluðu yaþatacaðým sana.Sevilmemenin,özlenmemenin acýsýnda kendi sevginle,kendi özleminle burun buruna geleceksin..
Evet sevdiðim….kendi acýlarýn yol gösterecek sana bu sevgiyi kendin keþfedeceksin yeniden ve yeniden.Þimdilik için fýrtýna öncesi sessizliði yaþamakta ýrmaðýn ne yana aktýðýnýn farkýnda bile deðilsin…Aramýza kurduðun barajlarýn ardýna rehavetle gömüldün ben ise tepeden týrnaða donandým sevgimi…senden aldýðým güç ile en uzun mesafeleri aþmaya donattým kendimi.
Sevginle buluþtuðunda yanýnda olacaðým.Kaynaðý bende olanýn yataðýný çoktan deðiþtirdim.Kurumuþ bir su yoluna bekçilik ediyor duvarlarýn…bense aldým baþýmý gidiyorum….