Ýkinci kattaki dairesinin penceresinden gelen tuhaf sesle uyandý Pýnar. Gözlerinden uykunun uyuþukluðunu atmak ve karanlýkta daha rahat görebilmek adýna gözlerini ovuþturarak pencereye doðru baktý. Pencerede yýldýzlarla bezenmiþ gökyüzü dýþýnda birþey görünmüyordu. Yataktan doðruldu, pencereye doðru yöneldi. Pencerenin önüne geldi, dýþarýyý kaplayan karanlýðý tuhaf, þaþkýn bakýþlarla gözden geçirdi. Sokakta kimse yoktu. Penceresinden gelen sese bir anlam veremedi sýrtýný döndü yataða yöneldi. Tam o sýrada, pencerede tuhaf bir karaltý belirdi. Sýrtý pencereye dönük Pýnar karaltýyý farketmemiþti. Pencere sessizce açýldý, karaltý içeriye hayalet gibi süzüldü. Pencere açýlýnca içeriye dolan gecenin serin havasý, tenine deðdiði anda arkasýný dönen Pýnar; karaltýyý farketmiþti ama çok geçti. Çýðlýk bile atamadan keskin, kalýn, parlak bir býçak boðazýna saplanmýþtý. Býçak saplanýr saplanmaz boðazýndan su gibi kan akmaya baþlamýþ ve tuhaf hýrýltýlar çýkararak yere yýðýlmýþtý.

Yaþam keþmekeþi ve insan heyhulasýndan oluþan koca kent, Pýnar'ýn yokluðunu hissetmedi bile. Gecenin karanlýðýndan çýkýp gelen bir karaltý Pýnar'ý alýp götürmüþtü. Kent, günlük yaþamýna devam ediyordu. Bir insanýn ölümü ancak yakýn çevresindeki bir kaç kiþiyi etkilemiþti. Bilinmeyen bir þey vardý; karanlýktan çýkan bu karaltý sadece Pýnar'ýn ölümüyle yetinecek miydi?

Seren 26 yaþýnda alýmlý, güzel ve þuh hareketleriyle erkeklerin yüreðini hoplatan bir kýzdý. O'da Pýnar gibi yalnýz yaþýyordu. Kentin bilindik sokaklarýný oluþturan binalardan birisinin dairesinde kafasýna göre yaþamanýn tadýný çýkarýyordu. Öyle pek, toplumsal kural, etik, gelenek takmayan bir kýzdý ve hayatý yaþayabildiði kadar coþkusuyla yaþamayý seven yapýya sahipti. O akþam bir arkadaþ evinde toplanýp eðlenmiþlerdi; Seren bir dünya olmuþ kafasýyla, evine nasýl geldiðini bile hatýrlamýyordu. Saat sabaha göz kýrpýyordu ama Seren daha yeni yataða giriyordu. Zorla soyunmuþ yatmaya hazýrlanýrken, yatak odasýnýn loþ bir köþesinde duran tuhaf karaltýyý farketti. Anlamaya çalýþan gözlerle baktý, anlayamayýnca yaklaþmaya baþladý. Tuhaf, kukuletalý bir pelerini andýrýyordu. Kukuletanýn içinin karanlýkta boþ mu dolumu görülmüyordu. Yaklaþtý, yaklaþtý, elini uzattý. Tam o sýrada havada výzýldayarak gelen bir býçak eline saplandý. Seren acýyla ve korkuyla çýðlýk attý ve arkaya doðru düþtü. Karaltý bulunduðu köþeden çýkýp yere düþen Seren'e doðru ilerledi. Yüzü hala görünmüyordu, býçaðý tutan eli havaya kalktýðýnda, ellerinde siyah eldiven olduðu görülüyordu ama Seren bunu farkedecek durumda deðildi zira, kalkan ve gecenin karanlýðýnda hafifçe parlayan keskin büyük býçak onun bedenine inmek üzereydi. Bir çýðlýk daha attý. Sonra býçak, gýrtlaðýna buz gibi bir his vererek saplanýp sýcak kanýný akýtmaya baþlamýþtý. Gýrtlaðýna giren býçak yüzünden sesi bir anda kesilmiþ tuhaf hýrýltýlara dönüþmüþtü. Boðazýndan kanlar akarken, karaltý bütün aðýrlýðýyla üzerindeydi. Seren'in seðirmelerle sarsýlan bedeninden canýnýn çýkmasýný bekliyordu. Seren hareketsiz kalýncaya kadar öylece bekledi. Sonra, karanlýðýn içinde geldiði gibi kaybolup gitti.

Önce Pýnar, sonra Seren vahþice bir cinayete kurban gitmiþti. Ama kimse, bir seri katilin varlýðýndan bahsetmiyordu. Sýradan iki soygun cinayeti gibi görünüyordu olay. Kent rutin yaþam çizgisinde sakince ilerliyordu. Herkes hep bir gün sonrasýnda ne yapacaklarýný kararlaþtýrýyor o aný yaþýyorlardý. Karanlýk, içinde taþýdýðý karaltýyý, kentin sokaklarýna çöker çökmez ortalýða salýyordu. Her köþe bir ölüm kapaný gibiydi, her yerde sidik kokusuna karýþan bir ölüm kokusu vardý ama bunu kimse farketmiyordu.

Karaltý, eðlence merkezlerinin, barlarýn bolca olduðu, gecenin geç saatinde cinlerin bile uðramadýðý sokaklarý mesken tutmaya baþlamýþtý. Barlardan çýkan sarhoþ insanlar önünden defile yaparcasýna geçip gidiyor, hiç bir göz onun varlýðýna þahitlik edemiyordu. Sokakta ses soluk kesilmiþ, ortalýk karaltýya kalmýþtý ki, bir bardan oldukça sarhoþ kafayla bir kýz ve bir oðlan çýkmýþ ona doðru geliyorlardý. Karaltý kendini karanlýða çekti. Ýki sarhoþ önüne gelmiþlerdi ve birden hamlesini yaptý. Ýkisini birden güçlü kollarýyla tutup karanlýðýn içine çekmiþti. Sarhoþ insanlarsa, þaþkýnlýk ve sarhoþluðun etkisiyle hiç seslerini çýkaramamýþlardý. Kalýn, parlak ve keskin býçak sýrayla ikisininde gýrtlaðýna serinliðini býrakýp sýcak kanlarýný karanlýða akýtmýþtý. Karaltý, ikisininde üzerinde oturuyordu. Onlarýn aciz bedenlerindeki seyrime, kasýlma ve ölüm devinimleri son buluncaya kadar öylece bekledi. Sanki, ölen her insan onun yaþamasý için ölümüyle ona birþeyler katýyordu.

Öldürdüðü her insandan sonra o biraz daha güçlü hissediyordu kendini. Karanlýðýn oðlu karaltý, insan kanýnýn sýcaklýðýnda yýkýyordu varlýðýný. Ýki kiþinin öldüðüne kanaat getirdikten sonra onlarý kuytu köþede býrakýp gecenin yalnýz sokaklarýnda gezinmeye baþladý. Yeni bir kurban istiyordu. Daha çok güçlenme arzusu bütün bedeninde patlamýþtý sanki. Gezdiði boþ sokaklarda, öldürecek birisini bulamayýþýna sinirleniyordu ki, bulunduðu sokaðýn az ilerisinde, bir çöp konteynerýnýn yanýna sýzmýþ birisini gördü. Kirli, pasaklý, saçý sakalý birbirine karýþmýþ, yýrtýk pýrtýk kýyafetlerinden bir evsiz olduðu anlaþýlan adamý þöyle bir süzdü. Yerde yatan adam, karaltýnýn varlýðýndan habersizdi, sýzmýþtý ve kucaðýnda bir þarap þiþesi vardý. Karaltý uzandý, þarap þiþesini aldý, içinde hala vardý. Þiþeyi karanlýk suratýný gizleyen kukeletanýn içine doðru soktu, dikti, koca bir yudum aldý. Sonra þiþeyi bir kenara fýrlatýp, yerde yatan adamýn üzerine oturdu. Adam hala farkýnda deðildi. Ýyiden iyiye ölüm uykusuna sýzmýþ gibiydi. Sað elinde parýltýlý, kalýn, keskin býçak belirdi. Bu sefer hýzla deðil yavaþ hareketlerle býçaðý kurbanýna yaklaþtýrdý ve sivri uçunu yerde yatan adamýn gýrtlaðýna dayadý. Sonra yavaþ yavaþ bastýrmaya baþladý. Uçu, adamýn gýrtlaðýna girdikçe kan sýzmaya baþlamýþtý ki, sarhoþ adam bunu bile farkedemiyordu sarhoþluðuyla, Sonunda býçak adamýn ensesinden çýkana kadar sapladý býçaðý adamýn boðazýna. Adam, uykusunda, boðazýndaki kesikten sýzan kanla, çok çabuk ve kolayca can vermiþti. Bu ölüm, karaltýnýn daha çok hoþuna gitmiþ gibiydi. Adamýn öldüðünü anladýktan sonra kalktý üzerinden ve gecenin karanlýðýnda kayboldu....

(devamý gelecek)
17/01/12--þiiradamý