Anam halama dargýndý. Ama halama neden dargýn olduðu
konusunda net bir fikri yoktu. Kaç kez sordumsa, beni tatmin
edecek bir yanýt alamamýþtým.
"Ero." diyordu "Gözüm kor olsun biliyorsam."

Halama da sordum. O da anama benzer yanýtlar veriyordu.
Babamsa bunlarýn küskünlüklerine yeni bir yaklaþým getirmiþti
kendince:
"Öküz daða küsmüþ, daðýn haberi olmamýþ."
Gerçi anam bu öküz tespitine katýlmýyordu ama olsundu.
Bir akþamüstü kapýmýz ardýna kadar açýldý, içeriye hala Kýzý
ve niþanlýsý girdiler. Düðün davetiyelerini daðýtýyorlardý.
Selamlaþtýk, öpüþtük, karþýlýklý hal hatýrdan sonra anam onlara:
"Hiç gelmez olur muyum düðününüze?" diye söz verdi.
Düðün yaklaþmýþtý, kýrmýzý entarisini giyindi, neredeyse
hepimize tek tek sordu:
"Kýz hele bakýn üstüme yakýþtý mý?"
Aldýðý yanýtlar olumlu çýkýnca hoþuna gitmiþ ve çok sevinmiþti.
Ailecek düðün salonuna gittik, boþ bir masaya kurulduk.
Halam, düðün sahibi olarak masamýza geldi, “Hoþ
geldiniz”e... Anamýn elini öptü. Anam da onu alnýndan öptü,
oracýkta barýþtýlar. Bir süre hiç ayrýlmadýlar.
Taký merasimi baþladý. Anam çantasýnda mendiline sarýlý,
kalýn bir bilezik ç ýkardý. Ç alýmlý bir y ürüyüþle g itti, k uyruðun
en baþýna geçti. Damada kâðýt para taktý, kutladý onu
yanaklarýndan öperek... Halakýzýna bilezik taktý. Deklanþöre
basan fotoðrafçýya poz vermekten çekinmedi bu arada.
Gazoz ve limonatamýzý afiyetle içtik, çerez ve daðýtýlan kýnayý
aldýktan sonra evimizin yolunu tuttuk... Eve vardýðýmýzda
babam kapýda karþýladý bizi. Yeni gelmiþti iþten. Elindeki
torbalarý alarak içeri girdik.
"Düðün nasýldý?" diye sordu babam.
Anam sinirlendi birden.
"O tahtakurusu bize gelmeyeydi, ben de onun düðününe gitmezdim."
Sustu. Birden gömleðinin kolunu sýyýrarak:
"Onun bileðine taktýðým bilezik, þimdi benim koluma takýlý
olacaktý."
Babamý bir gülme krizi tuttu, ardýndan bizi...
Anam bize küsüp odasýna girdi, kapýyý arkadan kilitledi.