anason kokarsa oda þayet mahal yoktur telaþa
veririz ruhun tenha ikliminde aldýðýmýz ama veremediðimiz nefesi
ve beyazlýk
ve beyaz
ve bembeyaz
dolduðunda kadehe
kaldýramaz o derin öfekenin sisini
ses verdiði o an alçakça isyanýn kaderi
herþey susar
bir tek tütün anlar o an rakýyý,yalnýzlýðýn kýymetini
ruhun duvarýna vurduðunda bu aks
düþtüðünde hayatýn süsü
baþladýðýnda çilesi
bir gün gelecek
ve o gün tek tek duyacaðým her sesi
ve aðýr çekim bir filmin son sahnesi gibi
her þey bana tek elden ve tek tek veda edecek
bir heyt çeker gibi aniden ölesim gelecek
çektiðin ne varsa elimden ey kadeh
iþte o gün
fondip gibi bitecek