Kar yaðýyordu.
Çocuk elindeki büyük çuvalý sürükleyerek kulübesine gitmeye çalýþýyordu.
Ayaklarýnýn ve sürüklediði aðýr çuvalýn karda býraktýðý izleri takip eden bir leopar vardý arkasýnda.
Leoparýn karda býraktýðý izler çok hafifti.
Çocuk arada bir arkasýna bakýp leopara gülümsüyor ve tekrar yoluna devam ediyordu.
Çuval gerçekten çok büyüktü. Ýnce olmasýna raðmen dayanýklý bir bezden dokunmuþtu. Týka basa doluydu. Çocuðun beline kadar geliyordu.
Çocuk orta boyluydu. Zayýf ve kaslýydý. Kaslarý sicim gibiydi. Kemikleri dayanýklýydý.
Yüzü, elleri, bilekleri ve boynu, yani vücudunun giysilerinin örtemediði kýsýmlarý güneþin ve rüzgarýn etkisiyle yýpranmýþtý. Giysileri hayvan postlarýndan, eðrilmemiþ yünden, iþlenmemiþ bitki liflerinden ve kemiklerden müteþekkildi. Ýçinde bulunduðu þartlarý düþünürsek gayet özen ve beceriyle yapýldýðý görülüyordu.
Leopar iri, kaslý ve zarifti. Yemyeþil gözleri karýn beyazlýðýyla kaynaþarak insaný dehþete sevk ediyordu.
Çocuðu gizlenmeye gerek görmeyerek takip ettiðine bakýlýrsa, birbirlerine en azýndan tahammül edebildiklerini düþünüyordu insan.
Eðer çocuðun arkasýnda bir köpek olsaydý köpeðin çocuða ait ya da ona sadýk olduðu düþünülebilirdi; ama çocuðun arkasýndaki vahþi bir kediydi. Bu alýþýlmadýk bir þeydi.
Yalnýz avlanan, yalnýz yaþayan, türdeþlerine dahi sadece çiftleþeceði zaman müsamaha gösterebilen bir hayvan, nasýl oluyor da bir çocuðun üzerine sinsi sinsi atlamak yerine onu sakince takip edebiliyordu?
...
Sonunda çocuk küçük bir kulübenin kapýsýnýn önüne gelip sürüklediði çuvalý kapýnýn yanýna býrakabildi.
Kulübe ahþaptý. Gayet iyi yapýlmýþtý. Arkasýnda küçük bir koruluk vardý. koruluðun zýt yönlerine bakan pencereleri çok iyi güneþ alýyordu. Tek odalýk bir kulübeydi. Odanýn bir tarafýnda yine ustaca yapýlmýþ yüksek bir yatak, yataðýn ayakucunda da büyük bir ayý postu vardý.
Diðer tarafýnda taþtan bir þömine, onun yanýndaki tarafta da bir tezgah ve tezgahýn üzerinde içleri temiz su dolu toprak ve ahþap birkaç kap duruyordu.
Kapýya iþaret parmaðýyla yavaþça üç kere vurup bekledi. Bu arada leopar tam arkasýndaydý ve onu bekliyordu.
Kapý yavaþça açýldý. Bir adýmda eþikten aþtý. Eþiðin yanýndaki içi temiz su dolu küçük tasý alýp ayaklarýný yýkadýktan sonra içeriye doðru yürüdü. Leopar da vücudunu yalayarak temizlemekteydi. Çocuðun arkasýndan o da girdi.
Bu arada çocuk tezgahýn üzerinden aldýðý bir kap suyu alýp dýþarýda ellerini yýkýyordu.
Kulübede çocuk ve leopar vardý; ama çocuk kapýyý týklatmýþ ve kapý açýlmýþtý. Eðer onlarý biri izlese bu duruma þaþýrabilirdi; ama elbette bu durum onlar için oldukça normaldi.
Çünkü çocuk bir zihnikadirdi ve kapýyý sadece kendi parmak uçlarýnýn temasýna göre ayarlamýþtý.
Zihnikadirler birçok þeyi zihinleriyle yapabilen insanlardý ve dünyada çok ender bulunuyorlardý.
Buna raðmen bu çocuðun varlýðý dünyada bir tek bu diþi leopar ve çocuðun kendisi tarafýndan biliniyordu.
Çocuk çok yorgundu. O kadar çok güç harcamýþtý ki, zihni çuvalý taþýyamayacak kadar kuvvetten düþtüðü için o iþi bedeniyle yapmak, çuvalý sürüklemek zorunda kalmýþtý. Bu çuvalýn içini doldurmak için o kadar didinmiþti ki...
Ama buna deðerdi.
Þimdi uyuyacaktý. Çuvalýn icabýna yarýn bakardý. Kýyafetini çýkarýp görünüþünden beklenmeyecek kadar konforlu olan yataða uzandý ve uyuyakaldý.
Leoparsa, þöyle uzun uzadýya gerindikten sonra yataðýn ayakucundaki devasa ayý postuna uzandý ve o da derin bir uykuya daldý.
Uykusundan ilk uyanan bir gece yaratýðý olan leopardý elbette. Daha güneþ doðmadan uyanmýþ, dýþarýya çýkýp birkaç küçük hayvan avlayýp onlarý afiyetle yemiþ ve tok karýnla tekrar posta uzanýp çocuðun uyanmasýný beklemiþti.
Çocuksa güneþin ilk ýþýklarýyla gözlerini açýp biraz kýpýrdadýktan sonra kalkmýþtý.
Verimli bir uykuydu bu. Zihni yenilenmiþ, vücudunda hafif aðrýlar olsa da vücudu dinçleþmiþti.
Artýk çuvalýn içindekileri kendisine yararlý hale getirmenin zamaný gelmiþti.
Çuvalýn yanýna gidip aðzýnndaki deri baðý çözdü. Çuvalýn üst tarafýnda görünüþlerinden beklenmeyecek saðlamlýkta, bir çay bardaðý ebatlarýnda kilden yapýlmýþa benzeyen yüzlerce çömlekçik vardý. Çömleklerin aðýzlarýndaki aðaçtan týpalar çok sýkýydý.
kulübenin arkasýndaki bir aðacýn yüksek bir dalýna asýlý duran ve oradaki tek deðerli þey olan devasa altýn bir kazaný yerinden aldý ve kazaný kulübeye uzak bir açýklýða götürdü. Çuvalý kazanýn yanýna götürdü ve çuvaldaki çömlekleri teker teker açarak içlerindeki koyu kahverengi ve koyu kývamlý sývýyý kazanýn içine boþalttý.
Bu arada leopar sabýrsýzlanarak kazanýn çevresinde dönmekteydi. Bu sývýyla dolmuþ olan kazanýn altýnda bir ateþ yakmalýydý çocuk þimdi de. Kazanýn yanýnda öylece durup kuruyan odunlarý kazanýn yanýna taþýdý zihniyle.
Ateþin harýl harýl yandýðýna kanaat getirdikten sonra kazaný ateþin üzerine yerleþtirdi. Sývý kaynarken bir býçakla þakaðýndaki atar damarý keserek kanýnýn kazana dökülmesini bekledi.
Artýk kazandaki sývýnýn rengi koyu kýrmýzýydý.
Köpüklenen sývýnýn yeterince olgunlaþtýðýný düþünüp gözünün bir kýrpýþýyla þakaðýndaki kaný durdurdu.
Çuvalýn dibindeki içi bitkiyle dolu bir kesenin altýnda duran tuðla boyutlarýndaki bir keseyi aldý ve onu açtý.
Kesenin içinde ev kedilerinin hazýr mamalarýna benzeyen taþlaþmýþ yassý yuvarlak cisimler vardý.
Bu cisimler kedi mamasý gibi kokmasalar da onlara çok benziyorlardý ve leopara vermek üzere bir haftalýk bir çaba sonucu hazýrlanmýþlardý.
Bokböceði kabuðunu toz haline getirip böceklerin gövdelerindeki etlerle harmanlayarak kedi mamasý þeklinde biçimlendirmiþ ve güneþte kurutmuþtu.
Henüz onlar leopara verilmeyecekti. Bunun için kazanda kaynatýlan sývýnýn birkaç iþlemden daha geçmesi gerekiyordu.
Bu çömlekçiklerdeki sývýlar dünyada bulunan tüm kutsal topraklardan toplanmýþtý ve bu topraklardan ve bitkilerden elde edilen karýþýmlardý.
Þimdi de bir kilise çanýnýn sesinin bu kazanda kaynayan sývýya etki etmesi gerekiyordu. Bunun için en kutsal kiliselerin bulunduðu bir yere gitmek ve oradaki çanlarýn seslerinin sývýya etki etmesini saðlamak gerekiyordu.
Çocuk gözlerini kapatýp kaþlarýný hafifçe çattý. Önünde oval bir tünel oluþmuþtu.
Bir ucu Vatikan'a ulaþan bir tünel...
Kazaný ateþle birlikte o tünelden geçirmeyi düþünüyor olmalýydý. Gerçekten de elinin bir hareketiyle, kazaný ateþle birlikte tünelden diðer tarafa geçirdi. Kendisi de, arkasýnda leopar olduðu halde kazanýn peþinden tünelden geçti.
Vatikan'daydýlar ve tek yapmalarý gereken þey çanlarýn çalmalarýný beklemekti.
Kazanýn altýndaki hala yanmakta olan ateþe odun eklemek dýþýnda hareket etmeksizin Vatikan'daki çanlarýn çalmasýný beklediler.
Sonunda Vatikan'ýn dört bir yanýndaki kiliselerden yükselen çan sesleri iþitilmiþti. Çanlardan yayýlan bu sesler kazanda kaynayan sývýyý buz mavisine dönüþtürmüþtü.
Burada iþleri bitmiþti.
Þimdi de sýra, Arabistan'da bulunan Kabe'deki Hacer-i-esved'in, namý diðer Kara Taþ'ýn çok küçük bir parçasýný almaktaydý.
Tünelden geçip kulübenin önüne geldiler. Kazaný olduðu yerde, altýndaki ateþi yanar halde ve ateþi bir sürü odunla takviye ederek býrakýp bu kez de Kabe'ye açýlan bir tünel yarattý.
Kabe'de bir sürü insan vardý. Ýnsanlarýn arasýna karýþarak Kara Taþ'ýn yanýna geldi ve yüz sürüyormuþ gibi yaptý ve zihniyle taþtan çok küçük bir parça koparýp oradan gerisin geri kulübesine, kazanýn yanýna gitti.
Taþ parçasýný kazana attýðýnda sývý insan gözünün bakamayacaðý kadar beyazlaþmýþtý.
Þimdi de sýra renkli bir woodoo bebeði yapmaya gelmiþti.
Bir incir aðacýndan iki dal kesip dallarýný haç þeklinde yerleþtirdi.
Bir sicimi zihniyle rengarenk boyadý. Bu boya asla çýkmazdý...
Rengarenk ipi bir gövde oluþturacak þekilde dallara doladý. Sonra çuvalýn dibindeki o içi bitkiyle dolu keseyi aldý ve açtý. Kesenin içinde Ýspanyol Yosunu adlý bir bitki vardý.
Bu bitkiyi woodoo bebeðinin iskeletine sarýp sabitlemeye koyuldu.
Bitkinin bulunduðu kesenin içinden bir ipek kumaþ alýp onu da zihniyle rengarenk boyayýp bitkinin dökülmesine mahal vermeyecek biçimde bebeðin gövdesine sardý.
Ve zihniyle rengarenk boyadýðý ince bir iple kumaþý dikti.
Bu woodoo bebeðinin yüzü olmayacaktý.
Sadece kafasýný belirleyecek rengarenk ipliklerden oluþturulmuþ bir saçý olacaktý.
Woodoo bebeðini yapmayý bitirdikten sonra, onu harýl harýl yanmakta olan kazanýn içine attý. Leopar da çocuðun onun için ürettiði bokböceðinden yaptýðý kedi mamasýný yedikten sonra bebeðin ardýndan kazana atladý. Çocuk da kazanýn kapaðýný kapattý.
Artýk ateþi söndürmeksizin altý yüz altmýþ altý gün beklemek yetecekti.
Ýþin en önemli kýsmý bitmiþti yani.
Sonunda yapmak için dünyaya geldiði iþ bitmek üzereydi.
Bebekken bu diþi leopar tarafýndan annesinden çalýnmýþ ve büyütülmüþtü. On dört yaþýndayken bir maðara bulmuþ ve maðaradaki çizimleri çözüp okuyarak kendisini bir zihnikadir olmak üzere yetiþtirmiþti.
Leoparýn teþvikiyle gittiði maðaranýn en derinindeki bir oyuðun içindeki aðýr bir taþý ters çevirince taþýn öbür yüzünde bir kehanet içeren bir yazýt bulmuþtu.
Bu kehanete göre, eðer bir müdahalede bulunulmazsa dünya büyük bir çöküþe doðru gidecekti. Farklý dinlere mensup insanlar birbirlerini öldürecekti. Ýnsanlar arasýndaki savaþ her zamankinden de fazla büyüyecekti.
Bunu engellemek içinse yapýlacak tek þey vardý.
Bir tanrý yaratmak...
Kutsal her þeyin, tüm inançlarýn birleþmesiyle oluþturulan bir tanrý...
Ýþte çocuk bunu yapmýþtý. Bir tanrý yaratmaya çalýþmýþtý.
***
Altý yüz altmýþ altý gün sonra....
Sonunda kazanýn açýlma zamaný gelmiþti. Kazaný açtýðýnda içinde ne sývý vardý ne de woodoo bebeði.
Sadece sakince uyuyormuþ gibi görünen leopar vardý kazanda.
Kazanýn içinden leoparý çýkardý. Nabzýna baktý. Gerçekten de uyuyordu. Yani kýlýna dahi zarar gelmemiþti. Leopar görevini yapmýþ, tanrýya kýlavuzluk etmiþ, bedeni ve ruhunu birleþtirmekte yardým etmiþti.
Ýþi tamamlanmýþ, tanrý yaratýlmýþtý...