karanlýktý þehir,
uzaktan ölüm sesleri geliyordu,
bir annenin feryadý ardýnda.

aðlamýþtý çocuk,
arka sokaklar ölüm yaðdýrýyordu kýzlara.
þehvet dolu bakýþlý adamlar,
ergen kýzlara yaþam hakký vermiyordu.

kan kokuyordu bahar,
yorulmuþtu ihtiyar.
kolay deðildi, yýllarýn derdi vardý omuzlarýnda,
geçim derdi, yaþam derdi.
dertler biter miydi?

titrek sesli, güzel kýz,
en güzel þarkýsýný Filistin için yazdý
yýllar sonra bu þarkýyý söyleyen adam,
asýldý!

bir hakikat çýðlýðý duyuldu arka sokaklardan,
bir haykýrýþ,
yardým isteyen kýzlar, adamlar, anneler...

þehir yine karanlýða gömüldü,
arka sokaklar yine soðuk.
adalet bekçisi adamlar,
saðýr, dilsiz, kör.

arka sokaklar bu gecede ölüm kokuyor,
yarýnlar, korkuya gebe.
ergen kýzlar utangaç, korkmuþ.
Filistin bu gecede suskun.

kalemi kýrýldý þairin,
hakikati söylediði için.
ve ölüm,
bu sabah ana caddeye uðradý!