ÞÖHRET

Mehmet AVCI

Bir þöhret tutkusudur almýþ baþýný gidiyor.Okadar öz bedenimizin dýþýna çýkmýþýz ki kabuðumuz bedenimizle alay ediyor.Gözlerimizi yaratýlýþ gerçeðine kapatmýþ nereden geldik?Nereye gidiyoruz?Sorularýna muhatap olmaktan alýkoymuþuz kendimizi.Önemli bir davet var ve sizde davetlisiniz.Davete icabet mecburiyetiniz var.Bir telaþ baþlýyor beyinlerinizde.Ne giysem acaba?Öyle ya!Geceye katýlanlarýn þöhretli olmalarý unutturuyor size insan olduklarýný.Veya cahilliði suskunlukla yada görselliðinizle örtmek zorundasýnýz.Dýþ aksamýnýz zengin,bilginiz fakir.Kýsacasý kendinize güvenmiyorsunuz.Acaba geceye katýlanlar arasýnda þýklýk kürsüsünde ilk üçe girebilecekmiyim endiþesi sarýyor bedeninizi....Sonrasý mý?Erkekler için para ve makamýn altýna ezilen þahsiyetsiz,þahsiyetler zümresi.Kadýnlar içinse þahsiyetlerini cinsel görselliklerinin arkasýna saklamýþ kalabalýklar topluluðu.Bir tarafta kozmetik köleleri diðer tarafta ticaret köleleri.


Nasýl kurtulacak insanlýk çaðýn bu görsellik hastalýðýndan.Gün gelecek kimse tarafýnýza dönüp bakmayacak. Ýþte ogün kendi gerçeðinizle baþbaþa kalacaðýnýz an olacaktýr.Kýssalarda alýnacak hisseler var.Nuh peygamberin dokuzyüz ellisene yaþadýðýný zikreder mukaddes kitabýmýz.Velhasýlý ömrümüz Nuh peygamberin uykuda geçirdiði zamandan daha kýsa ve de bereketsiz.Mahþerde elimize verilecek olan amel defterini dünyada kendi kalemimizle yazmaktayýz.Ýnsanlarý eþitleyen tek gerçeðin müsalla taþý olduðunu bazen hatýrlatalým kendimize.Belki bu þekilde sýyrýlýrýz dünyevi heva ve heveslerden.Yolumuz mezarlýklardan geçmemekte,hasbel kader geçenlerde mezar taþlarýnda yazan ve hayatý özetleyen ibretli yazýlarý görememekte.Bu bedenler bir gün suküte erecekler.Ýnsanýn yaþarken sürekli peþinde taþýyabileceði tek rütbe þahsiyetidir.Para,mal,mülk,makam,mevki þahsiyetli kiþilikleri zedeleyemez.Mezarlýklar kendilerini bulunmaz sanan insanlarla doludur..VESSELAM