ey adam geçinen yüreksizler;
ne demeye böbürlenirsiniz?
yapýn da görelim...
ne demeye korkmam dersiniz?
Hele bir geçin de görelim...
zifiri karanlýkta sokaða çýkmadan
etrafýn sarýlýp da kurtulamadan
sevdiðini alçak gözlerden korumadan
bir fakiri doyurmadan
bir el sýkýp sohbete oturmadan
bir dert dinleyip çare aramadan
yaparým deyip yapamadan
vururum deyip kaçmaktan baþka
ne iþe yararsýnýz ki...
Ulan siz var ya siz
sana diyorum þerefsiz...
Sen adam da satarsýn çýkarýna
Ýþine yaptýrmak için
Girersin muhtaç demeden kanýna
Sen uçkurun için girersin
sevdiðinin namusuna
Sen para için satarsýn sevdim dediðini
Bir anlýk zevkine verirsin herþeyini.
Ýþine gelince öyle bir erkeksin ki...
Ah ulan þerefsizler ah...
En çok da siz pirim edersiniz..
en çok siz sevilirsiniz
en çok siz alýrsýnýz siz yersiniz...
Garibaným üzülme
nice bedel ödesende, yemesende sevilmesende,
yürek sende, sevgi sende, þeref sende...
Sözüm þerefsizlere....
Ne demeye böbürlenirsiniz daha?
Güçlüsünüz ya siz...
Ezin de görelim...
Cesursunuz ya siz gelin de görelim...