GEÇMÝÞLE TESELLÝ EDÝLMEK

Hasan TÜLÜCEOÐLU

Yakýn, uzak yada eski olsun tarihimizle ilgili dar çerçevede birazda gizliden gizliye farklý anlatýmlar duymuþuzdur. Ben bu anlatýlara “yastýk altý tarihi” diyorum.

Bu “yastýk altý tarihi”, zaman zaman bazý Cesur Kalem Þövalyelerince yazýya dökülüp genelin haberdar olacaðý bir gerçekliðe büründürülmüþtür. Bu Cesur Kalem Þövalyeleri, bu eylemlerinin bedelini hayatlarýný zindanlarda geçirerek ödemiþlerdir. Bunlardan en büyük ve en etkilisi, geldiðim ortamda “üstat” diye isimlendirilen, Baþbakan Recep Tayip Erdoðan’ýn Dersim’le ilgili açýklamalarýnda meþhur eserinden alýntýlar verdiði büyük yazar, düþünür ve þair Necip Fazýl Kýsakürek’tir.

“Yastýk altý tarih” anlatýmlarýnýn bir Baþbakan tarafýndan resmi aðýzla dile getirilmesi bu anlatýmlarýn gerçekliðini doðrulamýþtýr. Ýlk defa bir Baþbakanýn devlet adýna özür dilemesi de elbette tarihimiz açýsýndan yeni ve büyük bir olaydýr.

Ancak, bu açýklamalar, hükümetin tarihe bu yaklaþýmý, anlatýla gelenleri resmileþtirmek dýþýnda pekte bir þey deðiþtirmemiþtir.

Üstat Necip Fazýl, “Son Devrin Din Mazlumlarý” adlý eserinde yakýn tarihimizle ilgili daha bir çok konuyu inceler ve açýklýða kavuþturmaya çalýþýr. Dersim olayýnýn dýþýnda þapka devrimiyle ilgili idam edilen Ýskilipli Atýf Hoca, bir saf ve genç subayýn kurban edildiði Menemen olayý, Bediüzzaman Said Nursi ve Süleymancýlar cemaatinin kurucusu Süleyman Efendinin(Süleyman Hilmi Tunahan) mazlumluklarý ayrýntýlý olarak anlatýlýr. Dersim olayý bu ülkenin gerçeði olduðu gibi Menemen olayý da, Ýskilipli Atýf Hocanýn idamý da, Said Nursi Hazretlerinin sürgün ve zindaný da bu ülkenin gerçeðidir. Madem bir gerçeðin aydýnlatýlmasýndan baþlandýysa devamýna da gidilmelidir. Bu ülkenin dindar camiasýndan da devlet özür dilemelidir.

Muhtemelen hükümet bunlarý ‘Ýstiklal Mahkemeleri’yle gündeme getirecektir. Dindar kesimde yýllarca iþkillenerek anlatýlan bu gerçeklerin resmi aðýzlarca ifadesi onlara bir manevi rahatlýk verecektir.

Lakin, “Yastýk Altý Tarihi” ve Cesur Kalem Þövalyelerinin yazýya döktükleri bilgiler yoluyla bir çok insanýn bildiði bu gerçeklerin devletçe gerçekliklerinin ifade edilip gerektiðinde özür dilense de içinde bulunduðumuz mevcut þartlar düþünüldüðünde dindarlar açýsýndan fazla bir þey deðiþtirmeyecektir. Belki yýllarca biriken manevi sancýlar bebeðin gazýnýn alýnmasý benzeri dindar kesimi rahatlatacaktýr.

Velev ki dindar kesim yeni nesline yeterli dini eðitim veremiyorsa, baþörtüsü hala bu insanlarýn büyük bir sancýsýysa, onca modern cemaat okullarýna raðmen kendi Ýslam kültürünü topluma yaygýnlaþtýramýyorsa, gazete radyo televizyon genel isimlendirmeyle medya hala bu millete batý kültürünü gözünün içine içene dayatýyorsa, dindarlar açýsýndan geçmiþin haksýzlýklarýnýn resmi aðýzlarca dile getirilip doðrulanmasý, geçmiþle teselli edilmenin dýþýnda sizce neyi deðiþtirir yada deðiþtirecektir?

Ha bu bir baþlangýçtýr; zamanla devamý gelecek, iþaret ettiðiniz deðiþiklikler gerçekleþecektir diye itiraz edilebilir. Elbette her þey bir tedrici zaman içerisinde gerçekleþir. Bu, sürece baþlangýç ise yanlýþ yerden baþlandýðýný düþünüyorum. Ata sahip olmadan yolculuk yaptýðýný hayal etmenin bu yolculuðu ne kadar gerçekleþtirme ihtimali vardýr?

Þöyle bir hikayeyle sözü baðlayalým: Bir zamanlar bir köy ve bu köyün bir aðasý varmýþ. O zamanlar aðasýz köy olmazmýþ. Aðamýz aða ancak zalim bir aðadýr. Yüzlerce haksýzlýk yapar; bir çok insaný mazlum konumuna düþürür. Zaman geçer asýr baþkalaþýr köyde herkes bir anlamda kendi kendinin aðasý olur. Ancak köylü vatandaþýn zihninde aðalýk düþüncesi tamamen kalkmaz. Aðanýn torunlarýna karþý hala bir ayrýcalýklý yaklaþým ve yüceltme vardýr. Gün gelir söz sahibi torunlardan biri dedesinin zalimliðini yaptýðý haksýzlýklarý açýk açýk dile getirir. Aðanýn torunlarý insanlarýn kendilerine karþý olan duygu, düþünce meyillerine ve dedelerinin geçmiþte saðladýðý aþikar bir ekonomik üstünlüðe sahiptirler. Bu durumda sizce aðanýn torununun dedesinin zalimliðini açýklamasý anti demokratik zihniyete sahip bu köyde neyi yada neleri deðiþtirir?