A!..Evet önlük!..Beþ yýl boyunca þekilden þekle giren, yamalarý yýldýz olan kýrcýllý önlük!..Onu beþinci sýnýfýn sonunda diploma alabilmemiz için yapýlan sýnavlara kadar taþýdým sýrtýmda. Sýnavlar sýrasýnda ise, Ýstanbul’da okuyan halamýn kýzýnýn kýzý olan, hala ablam kadar sevdiðim birinin önlüðünü giydim. Kol düðmeleri vardý o önlüðün, plileri ütülüydü. Çok hoþ olmuþtum onu giydiðim zaman.Tam bir þehir kýzý gibiydim. Demek ki þehirli olmak için onlar gibi giyinmek yeterliydi. Ýnsaný köylü-kentli yapan þey kýyafetiydi sadece. Köy çocuðuydum ama, ta küçük yaþlardan beri beni çeken bir yaný vardý þehrin!..Þimdiki þehir deðildi ama özlediðim. Geniþ caddeleri pýrýl pýrýl; insanla arabalarýn omuz omuzluðu bitmiþ; sýrt sýrta binalardan arýnmýþ; balkon ve kapý önleri çiçeklerle dolu; her semtinde üç-beþ park bulunan; insanlarý susuzluk,ý þýksýzlýk, yokluk nedir bilmeyen; varoþlarý olmayan; baþýný karanlýktan çýkarmýþ hoþ giyimli insanlarla dolu, cývýl cývýl bir þehirdi özlediðim...Kardeþlerimle bostandaki kabak, mýsýr, fasulye, domates gibi bitkileri çapalayýp yorulduðumuzda, bostanýn ortasýnda bulunan elma aðacýnýn gölgesine oturur, þehri hayal ederdik. Ben aklýmdan geçenleri sýralar, kardeþlerim de “ah bir þehirde yaþasak” derlerdi. Çocuk aklýmýzdan geçenler ise hiçbir zaman göremeyeceðimiz panayýr yeri ve içi ilgimizi çeken yiyeceklerle dolu bakkallardý tabii!..Þimdinin mega marketlerini hayal edememiþ olmaktan dolayý akýlsýz sayarým kendimi.

Gene daðýldým gittim.Galiba beni toplayacak biri lazým. Aklýmdan geçirdiklerim baþka, yazdýklarým baþka, hayal ettiklerim baþka..Gerçeklerim ise bambaþka!..Dört köþeli bir oyun vardýr hani: KÖÞE KAPMACA! Ortada biri ebe olur, diðer dört kiþi yer deðiþtirirdi ebenin görmez yanýndan. Ne hoþ oyundu o! Uyanýk olmayý, zaman kollamayý, yerimizi terk etmek yada etmemek yönünde karar vermeyi, koþmayý o oyunla öðrenmiþtik hani!.Ýþte o oyunu oynayan çocuk gibiyim þimdi. Ebe olmamak için direniyorum ama, gelen giden yerimi kapýyor genedeJ) Bir de virgülü yerinde kullanabilsem keþke!..Bir yazar arkadaþým E-MAÝL’ime mesaj yazýp ‘AMA’ lardan sonra virgül kullanýlýr mý, kullanýlmaz mý, demiþ. Aslýnda ‘ama’ sözcüðünden sonra biraz duraksadýðýmýz için kullanýlmasý doðru deðil. Fakat ben iki katý duraksadýðým için virgülle bunu pekiþtiriyorum. Okuyanlar hýzlý okumasýn istiyorum daJ)))DA eklerini dersen öyle çok kullanýyorum ki, KARADENÝZLÝ dostlarým bana kýzýp nerdeyse DA larý bir daha söylemeyecekler artýk...

Neyse DA:))

( devam edecek)