Çerden Çöpten

Ayýp deðil ya ayakkabýlarý çok severim. Çocukluðumda o kadar azdý ki...Çok sevinirdik yenisi alýndýðýnda. Baþucumuza koyardýk 23 Nisan müsameresi veya þeker bayramý ayakkabýlarýný.Tesadüf mü bilmem ama ayakkabýyla ilgili çok ta aným var.Örneðin lisede yatýlý okulda bir arkadaþýmýz okuldan kaçmýþ, yakalanmýþtý.Ayaðýnda benim kiremit rengi ayakkabýlarým vardý. ne kadar kýzmýþ, ne kadar üzülmüþtüm....( Arkadaþýma deðil ayakkabýlarýma) Yine çocukluðumda sanýrm 4 veya 5. sýnýfta,1 Temmuz deniz bayramýnda kordon boyunda, kalabalýkta denize düþmüþtüm, çok aðlamýþtým tabii yeni ayakkabýlarýma, rengarenk çizgi çizgi bez ayakkabýlardý.

Sonra yatýlý okulun Sümerbank ayakkabýlarý. Çabucak küçük kalýrlar, ayaðýmýzý vururlardý.Yine de biz onlarý çok severdik.Bugün ayaklarýmdaki ( parmak ve týrnaklarýmdaki) arýzalar hep o günlere dayanýr.Nasýl unutabilirim.

Ayakkabý delisiyim kýsaca.Dayanamam alýveririm sevdiðim bir þey olunca.
Ayakkabý görgüsüzüyüm yani. Kimselere de vermem ayakkabýlarýmý.

----------------------------

Kanserli bir arkadaþýmý gördüm bugün, peruk takmýþtý.Böyle absürd iþte yaþam.Saçlarýna üzüldüm.
----------------------------

Pekmez çok yararlý biliyorsunuz. Ben soðuk günlerde içerim.Geçenlerde adada arkadaþlar yapýyordu. Bir toprak ile birlikte kaynatýlmasý dikkatimi çekti. Pekmez topraðý deniyor.Kireçli bir toprak..Bu topraðý þýranýn içerisine koymanýn amacý, pekmezin berraklýðýný saðlamak. Þýranýn içerisinde bulunan renk ve çeþitli depo maddeleri pekmez topraðý yardýmýyla kabýn dibine çöküyor ve böylece duru bir pekmez elde ediliyormuþ. Þýranýn ekþiliðini de azaltýyormuþ.

Çocukluðumda anneannemler de pekmez yapardý. Mermer gibi beyaz oyuk bir taþ vardý avluda.Üzümleri bu taþýn içinde ayaklarýyla çiðnerlerdi (eskiden þarap ta böyle yapýlýrdý) taþýn deliðinden suyu akardý, sonra kazanlarda kaynatýlýr, güneþte bekletilirdi.Bize de, çocuklara, pestil yapýverirlerdi.Aman ne çok severdik.

-----------------------------------

Depremin birinci haftasý bitti.Moraller çok bozuk. Olduk olmadýk herþeye aðlýyorum günlerdir.Gözlerim doluveriyor.Televizyon programlarý yavaþ yavaþ normale dönmeye baþladý. Bayram yaklaþýyor. Bu defa da kurbanlýklar canýmý sýkýyor. 'O Ses' adýnda bir yarýþma programý var, izleniyor .Güzel birþeylere hasret kaldýk. NTV Spordan canlý yayýnlanan tenis turnuvasý iyi geldi... Keþke Ýstanbul 'da olsam .... Bir keresinde Orhan Veli'nin Ýstanbul'u Dinliyorum'unu Müþfik Kenter 'in bir Alman ile ( sanýrým o da bir tiyatrocu idi) okuduðu bir Okuma Akþamýna katýlmýþtým Almanya 'da. O zaman anladým ki Ýstanbul uzaklardan da dinlenebiliyor.Kuþlarýn çýðlýklarý, bir kadýnýn suya deðen ayaðý, dinmiþ lodoslarýn uðultularý...
Hepsini duyabiliyorsunuz....

Ülkenur