Saçlarým nasýl dökülürdü temmuzlar, hatýrlarsýn!
Utancýn büstüne güvercinler sýçardý aralýksýz
Çingenelerin dudaklarýnda bir kehanet kývrýlýrdý
Kurusýký dolanmalar,yaþanmýþlýklar,sigarayý içe çekiþler…
Saplanmýþtý sanýyorum kirpiklerin gözlerine
Afrika totemleri suskunca týkýþ týkýþken
Ýþte o zaman koy vermiþtin damarsýz bileklerindeki cinneti
Haysiyetsiz,ukala dudaklarýn aðzýna Japon tutkalýyla mýhlanmýþ
Sarýþýn yarýk birer Antep fýstýðýndaki karaltýlarda sanýyorum
Ýki yýl önce sende bulduðumda sevinirken kaybettiðim þamdan hissizliði

Uluma!
Daðlarýn ..cýk gibi yarýklarýndan doðan güneþi görürken
Çünkü bozkýrda kuyudan çýkan bebekler ulur sanýyorum
Biliyorsun; doðduktan sonra annesini yiyen sen deðilsin tek
Bu pagan þiirlerindeki tek anatemaydý,sevgilim
Kendini soyulmuþ
Aþaðýlanmýþ
Irzýna geçilmiþ
Susturulmuþ hissediyorsun sanýyorum
En beteri ‘çýkýþsýzlýk’ hissi bilirsin!
Sonra garip bir hüzün, Ýstanbul kýyýlarýna vururken
Bir kadýn yardým çýðlýðý atar
Sanýyorum.