Savunma hattý yoktur,
savunma sathý vardýr.
O satýh bütün vatandýr .

Vatanýn her karýþ topraðý
vatandaþýn kanýyla ýslanmadýkça
terk olunamaz.

Onun için
küçük büyük her birlik
bulunduðu mevziden atýlabilir.
Fakat
küçük büyük her birlik,
ilk durabildiði noktada
yeniden düþmana cephe kurup
savaþa devam eder.

Yanýndaki birliðin
çekilmeye mecbur olduðunu gören birlikler
ona tâbi olamaz.

Bulunduðu mevzide
sonuna kadar dayanmaya
ve karþý koymaya mecburdur.»

Ýþte
ordumuzun her ferdi,
bu sistem içinde
her adýmda
en büyük fedakârlýðýný göstererek
ve düþmanýn üstün kuvvetlerini yýpratýp
yok ederek,
sonunda onu,
taarruzuna devam
güç ve kudretinden
yoksun bir duruma getirdi.


Muharebe durumunun
bu safhasýný sezer sezmez
hemen
özellikle sað kanadýmýzla
Sakarya ýrmaðý doðusunda
düþman ordusunun sol kanadýna
ve daha sonra
cephenin önemli yerlerinde
karþý taarruza geçtik.

Yunan ordusu yenildi
ve geri çekilmeye mecbur oldu.
13 Eylül 1921 günü
Sakarya ýrmaðýnýn doðusunda
düþman ordusundan eser kalmadý.

Böylece
23 Aðustos gününden 13 Eylül gününe kadar,
bu günler de dahil olmak üzere,
yirmi iki gün yirmi iki gece
aralýksýz devam eden
büyük ve kanlý Sakarya Meydan Muharebesi
yeni Türk devletinin tarihine,
dünya tarihinde pek az rastlanan
büyük bir meydan muharebesi örneði kaydetti.

Saygýdeðer Efendiler,
Baþkomutanlýk görevini
fiilen üzerime aldýðým zaman,
Meclis'e ve millete
mutlaka baþaracaðýmýz yolundaki
kesin inancýmý
arz ve ilân etmekle
ve bu inancýmý,
varlýðýmýn bütün haysiyetini ortaya atarak
gerçekleþtirmekle
ilk manevî görevimi yapmýþ olduðumu
sanýrým.

Ondan sonra,
önemli maddî görevlerim de vardý.
Onlardan biri,
savaþ ve muharebe karþýsýnda
millete aldýrmaya mecbur olduðum durum idi.
(Nutuk’dan)