Eylülün gidiþi derin olur, derin ve sessiz izler býrakýr,
Geliþi gibi sedasýzdýr, ansýzýn girer ve çýkar hayatýna..

Aðýr cümleler býraktýrýr,
Sonu olmayan mutluluklarýn,
Yaþanmamýþ güzelliklerin,
Adý koyulmamýþ duygularýn temsili ve habercisidir.

Hüzün, ayrýlýk, aþk, melankoli kokar her daim...
Kendini bu dünyada bulanlarýn mabedidir eylül, içinde binlerce dua barýndýrýr...
Hissettirmeden oldu bittiye getiren her þeyi, tatlý bir aný býraktýran eylüldür hep.

Vurursa tam vurur, severse tam sever adamý.
Ya kahkahalarca mutlusundur, ya gözyaþlarýnca hüzünlü..

Güzeldir eylül herþeye raðmen;
Gidiþinde vurgun barýndýrsa da,
Sahip olduðu insanlarý kendine baðlamayý iyi bilir,
Buram buram hüzün kokarken her yer,
Güldürmesiyle, sevindirmesiyle
Kahrettirmesiyle, sayfalarca küfrettirmesiyle
Kelimelerde hayat bulmasýyla sonbaharýn en iþveli sevdiðidir...