Kýrýk dökük hayatlarýmýz var;

Yaþandýkça yarým kalan çoðu zaman

Hatýrlandýkça unutuluan,

Düþündükçe kabus olan,

Sonu bulunamayan hayatlarýmýz var...



Belirsiz hayallerimiz var;

"belirsiz" diyorum

Çünkü umutsuzluk el deðmemiþ hayallerimize bile bulaþmýþ,

Çoktan ele geçirilmiþ yarýnlarýmýz,

Ve elimizde kalan paramparça hayallerimiz var...



Endiþeli bakýþlarýmýz var;

Dünyaya, insanlara, birbirimize,

Olan biten her þeye,

Masum çocuklara baktýkça "Yazýk!" dedirten her þeye,

Artýk yaralanmýþ bakýþlarýmýz var...



Korku dolu sevdalarýmýz var;

Sonunu yaþamadan bitirmekten korktuðumuz,

Baþlamadan güvenmekten kaçtýðýmýz,

Devam ettikçe yapamadýðýmýz,

Sevemediðimiz, hissedemediðimiz, dokunamadýðýmýz sevdalarýmýz var...



Kocaman haykýrýþlarýmýz var;

Sahibini bilemediðimiz,

Bilsekte yüzüne baðýrmaktan çekindiðimiz,

Yalan dolan her þeye,

Yarým kalmýþ haykýrýþlarýmýz var...



Kabullenemediðimiz gerçeklerimiz var;

Asla üstüne konduramadýðýmýz süslü yalanlarýmýz,

Israrla "evet" demekten kaçtýðýmýz,

Koskoca yanlýþ deryasýnda kaybolan gerçeklerimiz var...



Nesilden nesle aktarýlan yanlýþ hayatlarýmýz,

Kabul görmeyi bekleyen doðrularýmýz,

Baþkalarýnýn boyunduruðundaki umutlarýmýz,

Cehenneme döndürdüðümüz aslý mutlu oyunlarýmýz,

Yalanlarýmýz - gerçeklerimiz,

Aþklarýmýz- sevmelerimiz- nefretlerimiz,

Zýtlýklarýmýz - benzerliklerimiz,

Kabullenmiþliklerimiz,

Mutluluk oyunlarýmýz,

Dolu dolu yaþanmýþ sahte gülüþlerimiz,

Umutlarýmýz, hayallerimiz...



Ama her þeyin sonunda bizi bekleyen;

Kocaman bir isyanýmýz,

Adaletsiz bir dünyamýz,



Ve evet bildiniz;



Kendi ellerimizle çekilmez hale getirdiðimiz

Kýrýk dökük hayatlarýmýz var !...