Kendimizden geçer kendini tanýmaz cümleler,
Gerçekler sahipsizdir yaþamak için,
Her duvarda öfkeli renkler baðýrýr suskunluða,
Her duvarda yalanlanýr bütün düþler,
Zaman vurur kendini birtek uykusuzluða,
Çoðul bir dünyanýn kasabalaþtýðý zeminde,
Fay kýrýklarýna dolanýr ayaklarýmýz,
Kendinden geçen ruhlarýn, mola verdiði her durakta,
Toplasan bir yürek olamamýþýz, /Sanki hayat varmýþ da,
Biz tanýmlanmamýþýz,

Üþümeler baþlar bir taraftan,
Bir taraftan üþüþmeler yerde yatana,
Kendini satandýr þeytana tanýmsýz,
Yitik bir beden üzerinde, /Derdi görev hükmünden,
Boþluða akan bakýþlar, /Dar aðacýndaki kelimelerim,
Yalansýz,
Biz hangi týlsýmý bozuk çaðdayýz,
Bir o kadar anlamsýz,

Bu kadar sahipsizsin iþte sende,
Bu kadar sahipsiz yüreðin içinde,

Ben deðilim böylesi bir gecenin dilinde,
Hiçbir duvar kapatmaz yüzümü, /Hiçbir duvar öfkeni,
En büyük günah daha iþlenmedi, /Ýzmarit kaldýrýmlarý,
Tekmelenirken cansýkýntýsý, /Yeryüzü sessizliðinde,
Baktýðým hiçbir þey anlatmýyor bana,
Baktýðým hiçbir þey seni,

Bu kadar sahipsizim iþte bende,
Bu kadar sahibini arayan yürek içinde...