Sen yalnýzlýðý,
yaðmuru,
hüznü
seven adam.
öyle bir að örmüþsün ki kendine;
hapsetmiþsin tüm aydýnlýðýný içine.
itmiþsin en kuytu köþelere.
öyle kaybetmiþsin ki
kendin bile varlýðýný unutmuþsun.
Bihaber yaþamaktasýn hakiki güzelliklerinden,
yegane özlemlerinden.

Inkar edemem
içim karanlýk
hem de en zifirisinden.
tabiatým yabani
gülüþlerim eðreti
ruhum yorgun.
hayallerimden oluk oluk kanlar akýyor.
geçmiþim küskün bir çocuk
her adýmýmda kendini hatýrlatýyor.
sevgilerim
elektrikli, dikenli teller ardýnda.
endamý uzaktan güzel
yakýndan dokunmak
hissetmek
yaþamak yasak.
Yeryüzünde sevgi yok nazarýmda.
Kýyasýya bir kör dövüþü
tüm umutlarý sakatlamakta.
inanmak imkansýz aydýnlýða
gökyüzü karanlýk bulutlarýn kuþatmasýnda
geçit yok kendin olmaya.
kederlerimi kovmak için
her çabam nihayetine ulaþamadan
yere kapaklanmakta.
Soluk aldýðým tek yer
kendi yeraltý ülkem.
Ezeli ve ebedi hakimi ben olan
tüm yakýnlýk ihtimallerini
doðar doðmaz idam ettirdiðim
yaralanma olasýlýklarýný bertaraf ettiðim
sonsuz,
sessiz,
yalnýz,
soðuk ve alacakaranlýk bir dünya.
Burada hüzün baþvezir
piþmanlýk sadrazam
korkular haremimin gözdeleri.
Isyan yeniçerilerim
her daim kazan kaldýrmakta.
Ama bu saltanat bana huzur deðil azap veriyormuþ
meðer gözlerim renkli çiçekler görmek
kokularýný ta içime çekmek istermiþ.
ama alacakaranlýkta bu imkansýzmýþ.
Ruhum esrarlarý çözmek dilermiþ
ama sarayýmda sihir yokmuþ.
Gönlüm aþk eylermiþ
ama haremimde sevda zormuþ.


Korkularýndan damýttýðýn,
yýllarca usul usul büyüttüðün,
yüreðinin ortasýnda kök saldýrdýðýn,
bir yalaný yaþamak
ne zor
ne acý
ne aldatýcýymýþ.

Bakýþlarýn bana deðince fark ettim
ruhun deliklerimi yamadýkça hissettim
sözlerin karanlýðýmý aralayýnca anladým.

Imkansýzlarýn imkansýzýný
istemek bana yasak.
Cesaretim yok karþýna çýkmaya.
Belki zaman
biraz zaman lazým
tüm korkularýmý
piþmanlýklarýmý
karabasanlarýmý
boðmaya.
Yýllarýn boynuma geçirdiði
yaðlý urgan çok kalýn
usturam bileysiz
körelmiþ
beni kurtaramaz.
Tek tek kesmeli
her ipliði.
Zaman
cesaret
ve
inanç
lazým.
Ben üstüme düþeni yapacaðým
söz.
Boynumu kurtaracak
salatanatýmý daðýtacaðým.
Elektrikli dikenli tellerimi bir bir parçalayacak,
Yeraltýndaki gözlerimi
gökyüzüne çevireceðim.
O zamana kadar,
gözlerimdeki
mavi aydýnlýk gök olacaðýn
o ana kadar
sabret.
Sabret ki karanlýklarda
yaþamýþ bu ruh
ilk güneþe çýkýþta kör olmasýn.