kalbimi susturmayý öðrendim bugün, baþka çarem olmadýðýný anladým ilk kez
kalbimi susturmayý öðrendim senden.
seve seve acý çekmeyi ve seve seve acý çektirmeyi öðrendim senden.
bir inat ve korku uðruna mutluluðu reddetmeyi de öðrendim senden.
...ama ilk baþta sevmeyi öðrenmiþtim ben senden.
sevmenin ardýndan acýlara terkedilmeyi öðrendim
sonra duymayacaðýný bile bile sana haykýrmayý öðrendim.
ama asýl öðrenmek istediðim neydi biliyormusun ?
senin de beni sevip sevmediðin. cevap veremedin, çünkü sende bilmiyordun.
daha gereksiz neler neler öðrendim senden...
tek baþýna aþký ayakta tutmayý,
gruru hiçe saymayý ve israrla beklemeyi ve acýlara dik durabilmeyi...
benimse öðrenek için hevesli olduðum baþka birþey vardý aslýnda,
mutlu olmak.
ama sen birtek onu öðretmedin bana, dedin ki galiba:
"herþeyi ben mi öðreteceðim, hadi artýk baþka kapýya"...