Bir aydýn öldürüldü. Hem de bu gün, bu gece… 19 Ocak 2007’de bu ülkenin artýk hepimizin aþina olduðu o bildik elleri tarafýndan vurularak bedeni ortadan kaldýrýlan Hrant Dink ne yazýk ki bu gece geç saatlerde gerçek anlamda öldürüldü. Bedeni ortadan kaldýrýlmasýna raðmen bir aydýnýn, demokratýn, ilericinin aslýnda halklarýn zihninde ve anlamýnda yok edilemeyeceðinin bu geceye kadar ispatý olan gazeteci, yazar Dink ne yazýk ki, liberalizmin iç gericilik tarafýndan desteklenen sahte demokratlýðý ve solculuðu eli ile bir kez daha hem de Ogün SAMAST ve onu yönlendiren tetikçi ellerin isteyip de yapamadýðý ölçüde ve baþarýda kurþunlanmýþtýr. Bu gece Hrant Dink ödülü ne yazýk ki katillerle ayný safta durabilen bir “Ýkinci Cumhuriyet” adamýna, yeni çaðýn Mandeville’i olarak da nitelendirebileceðimiz Ahmet ALTAN’a verilmiþtir.
Editörü olduðu Taraf gazetesi vasýtasýyla, Hrant’ýn katillerini ortaya çýkaran Gazeteci-yazar Nedim ÞENER’in ve bu ülkenin diðer aydýn ve demokratlarýnýn sahte suçlamalar eli ile içerde tutulmasýný destekleyen Ahmet ALTAN, tarihin komik bir ironisi olarak bu ödüle layýk görülmüþtür. “Ýkinci Cumhuriyet’in” gerici, piyasacý, aydýnlanma karþýtý icraatlarýný desteklemek adýna yola çýkanlar demokrasi ödülü aldýkça Mumcular, Dinkler, Dursunlar, Altýoklar halklarýn aný ve anlamlarýnda birer kez daha vurulmakta, katledilmektedirler.
Daha birkaç gün önce “Darbeciler yargýlansýn, yeni anayasa yapýlsýn!” söylemi ile içeriðinde tek bir anti emperyalist slogana yer olmayan (sanki darbeciler emperyalizmden icazet almadan darbe yapabilirmiþ gibi) 12 Eylül mitingini düzenleyen –hayýr AKP deðil- Kürt Ulusalcýlarý ile kuyrukçusu liberal sol ve temsilcilerinin “Sanýrým insanlýk tarihinin en tehlikeli, en öldürücü kelimelerinden biri 'baðýmsýzlýk' kelimesi."dir diye köþe yazýsý yazarak bu akýmý destekleyen ALTAN’a verilen ödülü alkýþlamalarý garip gelmemelidir bizlere. Aksine acýmalýdýr yüreðimizin aydýnlýk yaný bu aþaðýlýk pazarlýklarýn sonucunda.
Emperyalizm ve yerli iþbirlikçileri ile girdiði pazarlýklar sonucunda þekillendirdiði sözüm ona yeni paradigmasý ile bulduðu her fýrsatta Marksizm’e ve devrimciliðe saldýran, bu kavramlarý aþtýðýný iddia ederek kendince yeni bir Proudhonculuðu örgütlemeye çalýþan ulusal ve utanmasalar devrimci hareket ve soldan doðru olduðu iddia olan yardakçýlarýnýn; köþesinde eline geçen her fýrsatta devrimi ve devrimciliði küçülten, aþaðýlayan yazýlara yer veren ALTAN gibilerle ortak olarak neden Hrant’a bu denli sahip çýkýyor görüntüsü verdikleri de açýða çýkmýþ oldu böylece.
Bu güne kadar aydýnlarýmýz, demokratlarýmýz ve devrimcilerimiz iþkenceden geçirildi, hapislerde çürütüldü, vuruldu… Hepsine eyvallah. Ama böylesi bir omurgasýzlýk ile kendine mal etme durumunu yeni yeni yaþýyor, öðreniyoruz. Durduðumuz zemini doðru tahlil etmek durumundayýz. Gericilik girdiði ilkesiz iliþkilerin ve ittifaklarýn da yardýmý ile deðerlerimizi hiçleþtiriyor, fiziken yok ettiði geleceðimizi, manen de yok etme yoluna giriyor. Artýk mücadele alanýnda bir cephe daha açýldý. Bu cepheyi kaybetme lüksüne sahip olmadýðýmýz da ortada. Türk-Kürt bu ülkenin tam baðýmsýz, aydýn, demokratik geleceði için bedel ödeyenler ve onlarýn onurlu mirasýný bu leþ kargalarýndan korumak zorundayýz…
Sloganlarýmýzý doðru belirleyelim, Deniz de bizim, Mahir de… Mazlum da bizim Haki de… Uður da bizim, Hrant da… Suphi de bizim Nazým da…
Bu gün bir aydýn öldürüldü. Ölen de bizim, diriltecek olan da biziz…
Yani gerçekten Hepimiz, ama hepimiz Hrant’ýz… Gerisi teferruat…