hep keþkeleri yaþadým ben bu aþkta,
önce kalbine davet ettin sonra býraktýn yarý yolda
bir türlü anlayamadým sevdin mi, bir hevesmiydim yoksa ?

..."zor biri deðilsin" dedin, "sevdiðime neden zor olayým ki" dedim.
iþte ilk keþkem burda geldi, keþke kalbime söz geçirebilseydim...
gün geçtikçe acým arttý, keþkelerim çoðaldý,
kalbin hep gitti geldi, bir türlü istikrar saðlayamadý
suçu yine kendime attým, keþke seni affetmek bu kadar kolay olmasaydý...

piþmanlýklar yaþadým ama sevdiðim için herþeye katlandým,
her geliþinde sana kucak açtým bir türlü yýlamadým,
keþke diyorum yine keþke...
bu kadar çabayý görebilseydin gözardý etmeseydin
sevdiysen eðer kaçmak yerine sevgini gösterseydin
elimi tutsaydýn da günleri bana böyle zindan etmeseydin

yada keþke, keþke..
sevmediysen de cesur olsaydýn sevmediðini yüzüme vursaydýn
kalbimi böyle arada býrakmasaydýn, oyalamasaydýn.
sevmiyorum seni diyebilseydin eðer yüzüme
bende israrlý olmazdým sevgimde böyle !
ne senin canýný yakardým nede daha fazla kalbimi kanatýrdým
unutmaya çalýþýr, aþkýmýda alýr hayatýndan çýkardým !
diyorum ya keþke, keþke bunlardan birini yapabilseydin...
ama senin yapabildiðin tek þey susmak ve gitmek,
ve geride kalaný hiç düþünmemek.