KOCAMAN BÝR ASIR HEBA EDÝLDÝ; NEDEN veya KÝMLER ÝÇÝN?

Böyle gelmiþse, böyle gitmeli midir; hayýr, ama nasýl? Artýk böyle gidilemeyeceði, herkesçe anlaþýlmýþ gibi görünüyor olsa da; nedense, asýl çözüm üretmekte, herkes bocalayýp duruyor.

Türkiye'deki insanlarda kiþilik ve þahsiyet, derin güçlerce (Ergenekon vb. ile) iðdiþ edilmiþ ve neredeyse insanlarýn toplumsal kiþiliði öldürülmüþtür. Ne ile? Ülkede yaþayan tüm halklarýn haklarýnýn inkârý ve kültürlerinin asimilasyonu kýrbacý zoru ile.. Yoksa ne olmuþ bütün bu insanlara ki, gördükleri, öfkelendikleri bunca haksýzlýklara karþý doðru ve istikrarlý bir direnme ve tepki gösteremiyorlar?

Resmi Tarihteki sunî yalanlarla, halklarýmýz, geçmiþlerinden ve kökenlerinden koparýlmýþtýr ve tabii ki, benlik ve kiþiliklerinden de... Asimilasyona direnerek ayakta kalabilen tek halk, Kürtleri de, herkese “öcü” olarak aþýladýlar; “Bölücü” öcü diye!..

Çünkü Kürtler, özgürleþirse, diðer bütün halklar, þu veya bu þekilde var olacaklar ve kitleselliklerine göre az veya çok, onlarýn kültürel özgürleþmeleri gündeme gelecek ve ”derin” düzenbazlarýn yazdýklarý uydurma resmi tarihten bir tek doðru sayfa ellerinde kalmayacaktýr. Hepsi uydurma yalanlara dayandýrýlmýþ; yalan tarih, yalan Kemalizm, yalan milliyetçilik, yalan dincilik, yalan devrimcilik vd. tüm bu yalanlarýn sihri, ancak Kürtlerin, doðal haklarýna kavuþmasý ile bozulabilecektir... Yalanlar biterse, kendileri de bitecektir; iþte tüm telaþlarýn asýl kaynaðý da budur!.

Birilerinin (özellikle Kürtlerin) hak aramasý, zaferle taçlanýrsa, her haksýzlýða karþý hak aramak moda gibi yaygýnlaþacaktýr. Böylece öldürdükleri toplumsal kiþiliklerin üzerindeki sihir bozulacak, sýr perdesi kalkacak ve hiç kimse, hiçbir haksýzlýðý artýk kabul etmeyecektir. Kürt özgürlük rüzgârý, azýnlýk halklar üzerindeki ölü topraðý savuracak ve her halk, kendi gerçek kimliðiyle yüzleþebilecektir. Sonuçta, derin güçler çözülecek ve insanlar, gerçek toplumsal kiþiliklerine kavuþacaklar; toplum, demokratikleþebilecektir.

“Kemalist”lerin en çok sansürledikleri bizatihi Atatürk deðil midir? Baþta, “Nutuk” olmak üzere onun her þeyi sansürlenmiþ ve sözüm ona, onu korumak için de “Atatürk’ü koruma yasasý” ný çýkarmýþlar(!). Kime karþý; onu tüketip bitirenler bizatihi kendileri deðiller midir?

Laiklik, diyorlar; oysa reeldeki (sadece “Hanefi” mezhebine dayalý olan) din, bizatihi devletin resmi dinidir. Devlet ve din birbirinden ayrý deðildir ki!. Devletin her yanlýþýna kýlýf bulabilen, özgürlükten yoksun, devletin her emrine amade hizmetkâr bir “din” vardýr ortada. Öyleyse, bizde “laiklik” diye bir yaþam yoktur, yaþanmadý ve yaþanamýyor…

Milliyetçilik diyorlar; Türk olmayan herkes, zorla Türk’tür ve en “Türkçü” olanlarý da, köken itibariyle Türk olmayan naylon “Beyaz Türk”lerden oluþuyor nedense!.. Hiç kimse, gerçekte kendi milliyetinin milliyetçisi olamýyor sonuçta. “Türk” olmak için, kendi milliyetini inkâr etmek zorunda býrakýlan “Türk” olmayan halklardan sair insanlar, nasýl milliyetçi olabilsinler ki?! Onlar, zaten baþtan milliyetsizleþtirilmiþ oluyorlar.

Halkçýlýk diyorlar; devletin yarattýðý sunî bir ulusta, halk da yoktur, halklar da.. Realitedeki devlet, ulus için deðil; ulus, bu devlet için vardýr. Devlet, halklara tepeden bakan ceberut bir amir ise; yani halklarýn hizmetkârý deðilse, orada halkçýlýk, diye bir þey olabilir mi; olamaz elbette!.

Türkiye’deki partilere baktýðýmýzda, görülecektir ki hiç biri Türkiye partisi sayýlamaz. Nedeni de gayet açýktýr. Eðer Doðu ve Güneydoðu Anadolu Bölgelerini “Türkiye” içinde sayýyorlarsa ve orada bir Kürt sorunu yaþanýyorsa (ki politikleþmiþ Kürtler buraya “Kürdistan” diyorlar) ve bu sorunla ilgili kendi parti programlarýnda hiçbir madde koymamýþlarsa, o partiler, Türkiye partileri deðildir ve sayýlamazlar. O bölgelerdeki bölgesel sorunu, yani Kürt sorununu, kendi parti programlarýna almayan her parti, o bölgeyi, “Türkiye” içinde yok sayýyordur ve onlarýn temel sorunlarýný da kendilerine dert etmiyordur, demektir.

O zaman neden Kürt sorununu önceleyen partilere ( HEP’ ten BDP’ ye kadar gelen “Kürt” orjinli partilerinin hepsine) sürekli “Türkiye Partisi deðilsiniz”, suçlamasý yapýlýyor ki? Hangi “Türk” partisi, Türkiye partisidir ki, “Kürt” partilerinden Türkiye partisi olmalarýný talep edebiliyorlar?

Türkiye, diye, resmi sýnýrlarýn içindeki coðrafyanýn tümü kabul edilecekse, bu ülkede, iktidarý hedefleyen her parti, ayný coðrafyada var olan her sorunu çözmeðe aday olmalarý ve somut çözüm planlarý da parti programlarýnda yer almasý gerekmez mi?. Var mýdýr peki? Hayýr. Hiçbir partinin programýnda bu yoktur; öyle ise o partiler, “Türkiye Partisi” deðiller. O zaman Kürt sorununu önceleyen, Kürt tabanlý partilerin de “Türkiye Partisi” olmalarý gerekmiyor. Hele Federal bir yapýlanmayý hedefleyen Kürt partilerine ise hiç gerekli olmamalýdýr, mantýksal olarak.

Tüm var olan haksýzlýklarýn temelinde ve odak noktasýnda tutulan temel sorunun aktörü Kürtler, haklarýna kavuþmalý ve özgürleþmeli ki, tüm özgürlükler, onlarýn özgürlükleri peþinden sýrayla gelebilsin ve ta ki tüm haksýzlýklar da son bulabilsin. Ancak o zaman haksýzlýklardan arýnmýþ, özgür halklarýn eþit ve gönüllü birlikteliði gerçekleþebilecektir. Böyle bir birliktelik, oluþacak her haksýzlýða karþý da ortaklaþa tepkilerle karþý koyulabilinecektir. Yoksa zor ve haksýzlýk üzerine kurulu, halklar arasýndaki güvensizlik nedeniyle, herkes, her haksýzlýk karþýsýnda hep kendisini yalnýz görecektir. Ve tabiidir ki, her alandaki haksýzlýklar da hep sürecektir; ne halklar özgür olabilecek; ne farklý kültürler yaþatýlabilecek; ne iþçiler sýnýf bilinçli olabilecek ve ne de memurlar, aydýnlar gerçek kiþiliklerine sahip olabileceklerdir. Bu sihri bozmak için birer mum yakmak yeterlidir.
Selam ve sevgi ile kalýn.

M.Nazým Güler
info@mnazim.com

http://www.mnazim.com/konu-kocaman-bir-asir-heba-edildi-neden-veya-kimler-icin-942.html?pid=9735#pid9735