Zetuni zar. Hiç gidilmemiþ bir yer. Hiç denenmemiþ bir elbise. Hiç kimsenin tadýna bakmadýðý bir yemek. Hiç kimsenin bilmediði bir þey, bir yer, bir olay, hiç kimsenin kimseye söylemediði bir söz. Hiç kimseye söylenmemiþ bir söz ayný zamanda. Hiç kimsenin görmediði bir düþ ve hiç kimsenin bilmediði bir gerçek. Hiç týrmanýlmamýþ bir dað mesela. Ya da hiç gidilmemiþ pýrýl pýrýl balýklar ve kocaman kocaman su kuþlarýnýn bulunduðu ter temiz bir koy. Hiç girilmemiþ bir deniz. Hiç dokunulmamýþ bir hayat. Ve hiç ya da hiç kimseyle baþlayan kocaman bir dünya. Ama en önemlisi hiç kimseyi sevmediðin gibi sevmek ve hiç kimse tarafýndan sevilmediðin gibi sevilmek. Hiç kimseye dokunmadýðýn gibi dokunmak ve hiç kimsenin dokunmadýðý gibi dokunulmak.... hiç kimseyle baþlaayn bitimsiz bir aþk. Sadece bize özgü, bitimsiz ve þiir gibi bir aþk var ezginin tatlý týnýsýnda.

Sözlerin en denenmemiþi gelmeli aklýmýza. Ve hayatlarýn hiç yaþaanmamýþýyla sým sýký baðlanmalýyýz dünyaya. Kimsenin tutmadýðý gibi tutmalýyým elini örneðin. Kimsenin veremediði en tatlý, en uçuk buseler okþamalý yanaklarýmýzý. Kalplerimizin kimsenin ziyaret etmeye cesaret bile edemediði en gizli, en gizemli köþelerini açmalýyýz bir birimize. Ezgilerin en tatlýlarý yalnýzca bizim için çalýnmalý. En güzel þarkýlar sadece bizim için. Kimsenin denemediði yollarý denemeliyiz hayata karýþmak için. Kimsenin bilmediklerini bilmeliyiz bir birimiz hakkýnda. Kimseye söylemediklerimizi söylemeliyiz. Sadece bize özgü, kimsenin aklýna bile gelmeyen hayatýn ve aþkýn en tatlý týnýsýný yakalamalýyýz. Sadece bizim için ve kendi ellerimizle yazacaðýmýz ter temiz bir kadere baðlý ter temiz bir masalý yaþamalýyýz.

Hiç kimsenin görmediði düþlerden çýktým. Ve kimsenin yaþamadýðý bir hayat buldum çünkü. Kimseye vaad edilmemiþ þeyleri vaad ediyor hayat bana. Hiç kimsenin gitmediði düþler vadisinin baþ konuðuyum artýk. Tanrým! Ýyi ki ben seçildim hiç kimsenin yaþamadýðý hayatý yaþamaya. Sevinçten mi yoksa seçilmiþliðin yalnýzlýðýndan mýdýr bilmem. Ýki gözüm iki fýþkýran pýnar. Nasýl ve ne biçim bir iyilik yaptým ki seçildim? Hiç kimsenin içinin titremediði gibi titriyor içim ne zaman aklýma gelse aþk. Duman duman uçup gidiyor yaþanmýþ garip anýlarýn ve anlarýn tümü. Sonra hiç kimsenin yanmadýðý bir ateþin içine atlýyorum. Koþa koþa, bildiðim en büyük adýmlarla koþuyorum ateþe ve daha önce kimsenin yanmadýðý gibi yanýyorum. Hiç kimsenin atmadýðý çýðlýklar dudaklarýma tutsak. Baþým daha önce kimsenin baþýnýn dönmediði gibi dönüyor. Hiç kimsenin bilmediði cümleleri topluyorum hayattan, sýrf sana söylemek için. Hiç kimsenin aklýna gelmeeyen sözcüklerin bini bir para. Hiç kimsenin aklýnýn karýþmadýðý gibi karýþýyor aklým ve kimsenin dudaklarý böyle kilitlenemez. Ve nihayet hiç kimsenin düþmediði bir aþkýn eline düþtüðümü biliyorum, anlýyorum, aðlýyorum.

Aþkým, sevgilim, en bitimsiz þiirim. Hayatý baþtan tanýmlayan tek sözcüklü cümlem. Bir ezgi nelere de gebeymiþ. Aklýmýn doðurduðu þeyler bunlar. Biliyorum! Seni hiç kimseyi sevmediðim gibi seviyorum. Aklýmda sana verilme zamanýnýn bekleyen kimseye verilmemiþ sözlerin kocaman kampý var. Dudaklarýmda þiir gibi adýn, ve kalbimde sýcacýk aþkýn... seni seviyorum. Hiç kimseyi sevmediðim gibi seviyorum.