Bitti sözler!
Durdu yanyana karanlýk ve aydýnlýk.
Bir birine dokunmadan durdu yanyana.
Ve karýþmadan birbirine
Bir birine Gülümseyerek
Bekliyor boþlukta karanlýk ve aydýnlýk.
Neredeyim,
Kimim,
Sana karýþtý tüm yanýtlarým.
Gücüm sýnýrsýz þimdi,
Tanrýlarýn yetmez gücü gücüme.
Ve ne zaman seni düþünsem
Gökyüzünden ýþýl ýþýl renkler yaðýyor.

Sesler bitti!
Tek ses oldu tüm sesler,
Tüm sesler sana ait.
Tüm seslerinde sen varsýn doðanýn,
Ve sesinde sýmsýcak bir doða var.
Müzikmi?
Yoksa usul usul akan bir nehir?
Sesine karýþtý tüm sesler.
Ve ben ne zaman seni dinlesem,
Kulaklarýmdan bedenime bir nur akýyor.

Düþler bitti!
Tüm düþler sende buldu gerçeði.
Bir masala baþladý tüm dünya,
Ben bir masala baþladým.
Sonra masal düþ oldu,
Ve tümüyle sen oldu tüm düþler.
Masal mý evreni anlatan?
Yoksa bir düþmü bir bebeðin gördüðü?
Senin gerçeðine karýþtý tüm düþler.
Ve ben ne zaman bir düþ kursam içinde sen olan
Tatlý bir gerçek sarýyor yalnýz ruhumu.

Ben bittim!
Ben benden gittim.
Bir hayat vardý uzakta sýmsýcak,
Pembe düþlere karýþmýþ bir hayat.
Sonra sýcak bir ses...
Ve bir mistik çaðrý,
Alýp kattý beni sana.
Benmiydim hayata karýþmýþ?
Yoksa hayat mýydý bende eðreti duran?
Sonra Tümüyle sana karýþtý benliðim.
Ve ben ne zaman baksam kendime,
Sýmsýcak bizi görüyorum tüm evrende.