Kayýplýk duygusuydu içimdekiler aþka dair
Hepsi yanmýþ bir kibrit dalýnda eridi, yok oldu
Büyüyordu içimde korkular, piþmanlýk son çare oluyordu
Sessizdi herkes, bütün insanlar arýyordu bir þeyleri
Belki de aramaktý benimde umudum sensizlik denizinde,
Sana dairdi her þey
Duygulardý bozuþan, kuruyan ellerimde.
Evet, hatýrlýyorum, mahpus arkadaþým ve ben.
Kahraman olmak istedik hikayelerde
Ama beceremedik,
Bir dala tutunmak istedik
Ama o sert rüzgarlar hep bizi buldu
Ne kadar istesek de
Hep yorgun düþtük fýrtýnalara, sessiz ve ýslak bir þekilde
Evi terk ettik
Sadece terk ettik.
En sonunda ;
Yaþlý bir adamýn soðuk yüzüne vuran damlalarda yansýdýk birbirimize
Yok olmaya yüz tutmuþ tozlarla, köprü kurmaya çalýþtýk
Her þey bizim içindi, diðerleri de önemli deðildi zaten
Zaaflarýmýzla ulaþmaya çalýþtýk aþkýmýza,
Sarýlmak ve belki de ten kokusuydu açlýðýmýz.
Evet hatýrlýyorum
Mahpus arkadaþým ve ben,
Koskoca sokaklarýn, küçücük daraltýlarýnda bir aþk yaþadýk
Ve habersizce, sessiz ve ýslak bir þekilde evi terk ettik.
Biliyor musun bir gün buralara kar yaðacak ; Söz veriyorum...
Ve biz de o karlarýn arasýnda iki çocuk olacaðýz,
Yaþlý adamýn soðuk yüzüne yansýyan...