Cesareti olmayýp,
Hayata pencereden bakanlara...

Yaþadýðýmýz her þeyin açýklamasýný yapamayýz. Hayatýmýzda bir þeyler yolunda gitmiyordur. Tarif edemeyiz ama gülmelerimizin arkasýna saklarýz onlarý. Belki baþarýsýzlýk, belki kýskançlýk, belki daha baþka þeyler. Sýkýlýrýz. Sonu gelsin isteriz. Belki de bu huzursuzluk, herþey yolunda olduðu için yarattýðýmýz bir þýmarýklýktýr. Bunu unutmak için anlatmak isteriz ama cümleleri bulamayýz. Keþke deriz biri olsa da onu düþünsem, onu ne kadar çok sevdiðimi söylesem ve þu tarifsiz huzursuzluklardan kurtulsam...
Birileri duyar bu çaðrýyý. Bir sabah onu görürsünüz. Aslýnda her sabah gördüðünüz birisidir. Ama bu sabah baþkadýr. Birþeyler çeker. Bundan sonra hayatýnýz renklenir. Mutlu uyanýrsýnýz, kendinize dikkat eder, saçýnýza þekil verirsiniz. Onu görmek için fýrsat kollar ama onun bunu anlamamasý için dua edersiniz. Çünkü buna cesaretiniz yoktur. Günler böyle kovalar gider birbirini. Kendi dünyanýzda çok þey deðiþmiþtir, odanýza kapandýðýnýzda neler yaþamazsýnýz ki... Ýstediðiniz olmuþtur. Anlatabileceðiniz bir derdiniz vardýr artýk. Ancak cesaretiniz zerre kadar bile deðildir. Onunla ilgili bir þeyler öðrenmek ister, soru sormamak için herþeyi yaparsýnýz. Sizi farketmesi için çabalar, göz göze gelmemek için her yolu denersiniz. Daha önce sevdikleriniz için özür diler, onun son olduðunu haykýrmak istersiniz, susarsýnýz.
Kalbiniz bu kadarýna da katlanamaz. Ve baþka yollara baþvurur. Artýk onun da sizi sevdiðine inandýrýrsýnýz kendinizi. O, hiçbir þeyin farkýnda deðildir ancak siz her hareketini kendinize yorarsýnýz. Mantýk evini terk etmiþ, siz tehlikeli bir oyunu oynamaya baþlamýþsýnýzdýr. Nasýl olur da bir defa bile konuþmadýðýnýz biriyle aranýzda aþk olduðuna inanýrsýnýz? Ýnanýrsýnýz, çünkü artýk ok yaydan çýkmýþtýr. Aslýnda bir þeyler anlatsanýz, þansýnýz vardýr. Risk alýrsýnýz fakat gerçeklere yenilmelten korkarsýnýz.
Ve kendi dünyanýzda bile cicim aylarýnýn sonuna gelirsiniz. Yavaþ yavaþ gerçekler gün yüzüne çýkmaya baþlar. Size yorumladýðýnýz her hareket bir tesadüften ibarettir. Canýnýz yanar. Yüzünüz düþer. Kendinize acýmaya baþlarsýnýz. Çýkýþ yoktur. Hayaller kurduðunuz odanýz dar gelir, þarkýlar aðlatýr, kýzacak baðýracak kimse yoktur. Eðer biraz da gururunuz varsa bir arkadaþa da açýlamazsýnýz. Çünkü dost acý söyleyecek sizin de canýnýz daha çok yanacaktýr. Bunlar yüzünüze sert sert çarparken, sorgulamaya baþlarsýnýz. Sevilmeyi neden haketmediðinizi, neden korktuðunuzu sorar ancak cevabý da bulamazsýnýz. Kaçýp gitmeyi, sessiz bir yerde kafa dinlemeyi, tüm þarkýlarý yok etmeyi, hayal dünyanýzý sýfýrdan baþlatmayý, konuþmayý arzularsýnýz.
Hani o tarif edemediðiniz huzursuzluklar vardý ya onlarý özlersiniz. O günlere tekrar dönmeyi hayal edersiniz. Þimdi anlatabileceðiniz bir derdiniz vardýr, gurur buna engeldir. Keþke aþýk olmayý ummasaydým, dersiniz; ancak artýk çok geçtir.
Eðer gerçekten seviyorsanýz ve cesaretsizliðinizin asýl sebebi korkularýnýz deðil de engellerse, kaldýrýn onlarý ve kendinize aþký armaðan edin. Ancak cesaretsizliðinizin sebebi korkularýnýzsa; onun o kiþi olduðundan þüpheleniyorsanýz, unutun gitsin onu. Unutmayýn ki aþkta þüpheye yer yoktur!