Bazen kaçýp gitmek geliyor içimden; ama nereye, nasýl? Bu sorular deðil mi zaten, elimi kolumu baðlayan? Hep bir adým sonrasýný düþünmek,gidememek bir meçhule ve kalmak bildiðini sandýðýn ama hiçbir zaman bilemediðin yerde... kendin olamamak bu hayatta... Maskeler takmak, insanlara mutluymuþ gibi görünmek ve aslýnda hep mutsuz olmak; saplanýp kalmak geçmiþe ve yönelememek geleceðe... Ne berbat bir þey arafta kalmak ve orada yaþamak, daha da kötüsü o arafa alýþmak... Sýkýþýp kalmak tek bir yerde, çýkýþ yolunu bulamamak bir türlü, aslýnda giriþini de bilmemek... bilmeden, bilmediðin topraklara ayak basmak gibi... Bir savaþ hâlindesin bu arafta, arýyorsun çýkýþý ve bulamýyorsun, bulamayýnca tekrar baþa dönüyorsun. Aslýnda hep baþladýðýn yerde olduðunu anlayamadan...
Ne kadar mücadele edersen et, ne kadar savaþýrsan savaþ çýkmazdasýn iþte. Asýl mesele kendinden kurtulmak belki de düþüncelerinden kurtulmak, bambaþka bir kimliðe bürünmek... Unutmak kim olduðunu, nasýl biri olduðunu, sýyrýlmak hem geçmiþten hem gelecekten... Zamansýz, mekânsýz, düþüncelerinden uzak olmak. Kendinden yeni bir ben yaratmak... Mümkün mü?
Anasayfa
