Senden sonra bu þehir dar geliyor ruhuma
Kaldýrýmlarý hasret lâleleri açýyor
Merhem olmuyor artýk havasý mecruhuma
Sensiz demlenen çayýn aromasý kaçýyor.


Ýzin var caddelerde kokun ruhuma sinmiþ
Gözlerinin haresi ufuklarýmda güler
Bir hüzün mevsiminde tuðlar gönderden inmiþ
Sana yazýlýr olmuþ dize dize övgüler.


Sen yokken ben burada öksüz yetim garibim
Karanfiller güllerde hayalini okþarým
Kimi zaman ozaným kimi zaman mutribim
Harflerin dünyasýnda iklimine koþarým.


Bulutlar þehre küser bu hasret havasýnda
Adýn güllerle hem dem hem lâlem hem orkidem
Seni görür melekler bir aþkýn rüyasýnda
Haberini sorarým esen rüzgârdan didem.


Bazen yadýma düþer demlediðin acý çay
Ankara’ya kar yaðar güvendiðim dað gibi
Geceler mahzunlaþýr iðreti doðar hep ay
Beni yakar kavurur güldürürsün rakibi.
Ankara,24.06.2011 Ý.K