İzEdebiyat - Yazar Portresi

..E-posta: Şifre:

İzEdebiyat'a Üye Ol

Sıkça Sorulanlar

Şifrenizi mi unuttunuz?..

Materyalist bir dünyada yaşıyoruz, ve ben de materyalist bir kızım -Madonna

şiir

öykü

roman

deneme

eleştiri

inceleme

bilimsel

yazarlar

İzEdebiyat - Yazar Portresi - feriha ceylan

feriha ceylan - dün de kalanlar

Site İçi Arama:

dünde kalanlar

GÜNAYDIN ACILARIM SİZİ BİÇMEYE GELDİM

GECENİN GÜLŞENİ KEDER/ÇİLENTİLERDİ AŞK

SEVDANIN ADI ŞİİR,SE AYRILIĞIN ADI RÜZGAR YÜREĞİM ES ESEBİLDİĞİN KADAR

01.02.2009 00:06:35	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı." Mavi dünya...! Mavi dünya bizim olsun Bizim olsun tüm gelecek göreceğimiz günlerimizi seçecek Vakitlerim olsun isteyecek Sus sus’da usta kader fark etmesin ikimizi Hemen çevirmesin feleğin çemberinden yüreğimizi Daha saklambaç oyunumuz bitmeden Köşe başlarında koşup düşerken Dolanmasın yollarımız kahpe kaderin ağlarına Can pare gülen yüreğimiz Sus sus gülen gözlerine bekle beni Severek gösterelim mavi dünyaya büyüdüğümüzü Üzülmesin kararmasın başımızda kızıl güneş Rüzgarlar üşütmesin ince narin ellerimizi Saklasın kuşluk vakitleri Anne kucağı sıcaklığında sarsın Uyuklarımızı bölmesin kan kavga dava Biz çocuğuz davalarımızda kavgalarımızda Çayır çömlekte miske mızıkçılığında olsun Sus duymasın canavarların kulakları Şen şakrak çocuksu kahkahamızı Düşmesin saf düşlerimize ölümün gölgesi Akşam üstü köşe başında pamuk şekerlerinle bekle Gülerek büyüyelim sevginin gölgesinde

01.02.2009 00:03:09	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

01.02.2009 00:03:08	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

14.10.2008 23:32:39	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı." ŞİMDİ İHANET ZAMANI…! Dolduk, zamanla doyduk. Öyle bir doğduk ki, Evrimde devr-i ihanet olduk. Vurduk yırttık, kırdık dağıttık, Aktık azdık, azgınlığımızda yaktık, Yürekten çağlayan şelaleri. Bağladık bağlandık, Öyle bir olağandık ki, Sorma gitsin; şimdi gibi. Dillerimiz verdi, ellerimiz sevdi. İhanetin bağımlısı, sonsuz eseri olduk. En kötüsü de bu ya… Ne yana dönsen, Her nasıl düşünsen, Arkadan koca bir zaman akar, Hayıflanırsın farkına vardığında. Evvel var zaman içinde, Daha doğuştan başlar. Ötesine takvimler yetmemiş belli ki. Sonuçlar bağlanır hep, bir eklenti bulunur. Esaslar volta atar, işte o zaman boşlukta. Somutlar vardır öznede. Öteki, yanındaki, diğeri gibi. Söz meclisinde konu aranır. Ne nasıl niçine indirgenemez. Hayallerimizi suçlarız zamanla. Boş yere didiştiğimiz egolara değil, Yattığımız gaflet uykularına yükleriz suçu. Demeyiz, bilmeyiz, bunu biz yaptık. Oysa verilmiştir, “sebep sonuç ilişkisi”. Laf cambazı sorsan hepimiz. Mazeretimiz ömrümüzden çok. Kabahatimizin özrümüzden büyüklüğü, Sindirmiş, korkutmuş, İçimizdeki dürüstlüğü. Küçük zihniyetlerin beslediği, Çorbacı kişiliklerle derdest olmuşuz. Zaaflar ahvalinde boğmuşuz ruh dengemizi. Niteliklerin kaybolduğu, Niceliklerin sofra kurduğu, Akşam üstlerinde bırakmışız insan olmayı. Ufuktan doğan sabahın yönü değişir mi? Unutmuşuz dönenceyi. Doğaya ihanetle başlayan kervan yolunda, Ataya anaya, vatana millete, geçmişe tarihe, Yolda bıraktığımız eşe, Ve bil cümle aleme dosta, Savurmadık mı ihanetin baltasını? Alışmış kudurmuştan beterliğimizle çıktığımız yolda, Haberimiz var mı kimler kaldı? Giymeye bile emin olmadığımız Kefenin cebine, doldurmadık mı bencilliğimizi? Şimdi ne kaldı elimizde, Dünden, bu günden ve yarından artık? Sonsuz zaman içinde. Vuran vurana, talan talana, Yakan yakana, yıkan yıkana, Çalan çalana, çırpan çırpana, Aşk olsun ihanet seni tutana. Güç şimdi, en zalim olanda, Makbul, en büyük hain olanda. Şimdi ihanet zamanı boyuna göre, Kim kime ne kadar hayın, Sayın bulun bakalım? En çok kim, kime, ne için, İhanetine egonun hakim? Şimdi ihanet zamanı.

31.05.2008 16:12:57	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı." GÖRDÜĞÜN MÜ VAR…! Dersin ki yad ellere gitmem sevdiğim Yabanın elinden döndüğün mü var Sevdamıza nifak sokmam sevdiğim Yüreğimin kanını yar gördüğün mü var Gönlün gah burada gah ayrı yarda Gelip te bir dala konduğun mu var Dilin de yüreğinden hüsran arada Ağıdan balı bilip yar seçtiğin mi var Sende düşermisin bilmem kora da Ney yardan ne serden geçtiğin mi var Gezersin arı gibi bin bir renkli yabanda Sevdalı ağrısını yar gördüğün mü var Sabırsız gönlünü bilmem ne etmeli Bacasız dumanı duyduğun mu var Terki diyar edip cana sensiz gitmeli Senden başka canı yar sorduğun mu var Feriha neylesin sevmiş gönlü bir kere Hatırına gelip te adını andığın mı var Kırıp ta düşürdüğün sevdan idi yerlere Uzatıp da elime elini yar aldığın mı var ferihaceylan

31.05.2008 16:08:00	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı." KADIN..! Aynı asırda geldik Aynı candan üredik Sen efendi biz köleydik Hiç mi ruhun sızlamadı Geldiğimiz yer aynı değimli Gittiğimiz yer aynı Öyle ise nedir bu cefa ki Yüreğin mi beynin mi Bilemedim neyin beni anlamadı Tanımadı tanıyamadı İftiranda kaç canım boğuldu Kaç el var üzerimde Durup da sayamadığım Kaç dil kaç yürek Daha kaç sıfat yüklenecek Koşarken evimin ön sokağında Kızgın keskin kör bir bıçak gibi Hayatımı doğrayacak Ömür dalım yeşermeden Meyvelerim önüme düşmeden Daha kaç yol yönümü çevirecek Ben kendimden habersiz Gözlerim dünya ya renksiz Umutlarım körpe dikensiz Bu dünya bana böyle düzensiz Kaderim kimlerin elinde çaresiz Daha kaç kez dizlerinden vurulacak Kalkacak adımlayacak Nasıl olacak benim canımı yakarken Senin canın yanmayacak Bir yanım çocuk oynar Bir yanım kadın yar ağlar Kaç dölüme umutsuzca ciğerciğim yanar Çocuk ruhunu terk etmeden Onca yüke nasıl koşar Alın artık üstümden kamburumu Ben kadınınım bir de adım var

20.03.2008 14:34:36	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı." BU GÜN DOĞUM GÜNÜMMÜŞ…! Bu gün doğum günüm müş Unutmuşum kederlerin sayfasında Sararıp dökülmüş Hazan vakti gelmeden kaybetmişim Unutmuşum doğuşumu Bu gün doğum günümmüş Adı doğuşummuş Yalandan dünyaya kovulmuşum Bir sahip çıkanım olmamış Arka durmamış zaman Acılarım beni dağlarken Bu gün doğum günümmüş Usta hayatların arasında çırak kalmış çağlarım Yaşamadan paslanmış dünyalarım Bağırmışım çağırmışım Dağıtmışımda kaç kereler doğal fırtınaları Asıl hep sinsi rüzgarlarda savrulmuşum Bu gün doğum günümmüş Doğmuşum ya işte neyse Bir gece vakti sabahı sel eylemişim güneşe El vermiş yıldızlar toprağa güneşe Tutunmuş yamacında yaşamın Kıyılarında sürüklenirken acıların Susmuşum Susadıkça hayata Suskunluğumu gelecek günlere bozmuşum Duymamış bir yerlerim Kapatmış gözlerini yüreğim Saklanmışım Gülen aynalara Gülerek geçmiş bende zaman Kısır zamanların çoğalan türleri olmuşum Yutmuşum Tek başına geldikçe büyüyen Üstümde yürüyen Koca bulutlar bırakmışım ardımda Çokmuşum çoğalmamın faydasını Yağarken görmüşüm Dağıldıkça ferman ferman Nerde ne zaman ağlamışım aklım almaz Utanırım söylemeye Şefkati tanımamış duymamışım Kara tahtalar arasında Demir ızgaralara sıkışmış saman çöpü görmüşüm İşte o zaman düşmüşüm Ben insan mışım Yakmışım yıkılmışım İsyanı göğe bağlamışım Çağırmışım gidenleri Sormuşum sorgulanmışım Ama hiç adam olamamışım Bu dünyayı hiç tanımamışım Bugün doğum günümmüş Ne dostlarım var bana hediyeler verecek Ne de canlarım Ağlar bir gece vakti yanlızlıktan acılarım Zamansız doğuşuma sızlar Umutsuz körpe dikenli yarınım Ve ben artık bağırmıyorum Şimdi uzaklarda Bir mekanda başsız yatan mezarım Çünkü ben yaşanmamış hayatları yazan İsimsiz bir yazarım

20.03.2008 14:30:10	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı." BU GÜN DOĞUM GÜNÜMMÜŞ…! Bu gün doğum günüm müş Unutmuşum kederlerin sayfasında Sararıp dökülmüş Hazan vakti gelmeden kaybetmişim Unutmuşum doğuşumu Bu gün doğum günümmüş Adı doğuşummuş Yalandan dünyaya kovulmuşum Bir sahip çıkanım olmamış Arka durmamış zaman Acılarım beni dağlarken Bu gün doğum günümmüş Usta hayatların arasında çırak kalmış çağlarım Yaşamadan paslanmış dünyalarım Bağırmışım çağırmışım Dağıtmışımda kaç kereler doğal fırtınaları Asıl hep sinsi rüzgarlarda savrulmuşum Bu gün doğum günümmüş Doğmuşum ya işte neyse Bir gece vakti sabahı sel eylemişim güneşe El vermiş yıldızlar toprağa güneşe Tutunmuş yamacında yaşamın Kıyılarında sürüklenirken acıların Susmuşum Susadıkça hayata Suskunluğumu gelecek günlere bozmuşum Duymamış bir yerlerim Kapatmış gözlerini yüreğim Saklanmışım Gülen aynalara Gülerek geçmiş bende zaman Kısır zamanların çoğalan türleri olmuşum Yutmuşum Tek başına geldikçe büyüyen Üstümde yürüyen Koca bulutlar bırakmışım ardımda Çokmuşum çoğalmamın faydasını Yağarken görmüşüm Dağıldıkça ferman ferman Nerde ne zaman ağlamışım aklım almaz Utanırım söylemeye Şefkati tanımamış duymamışım Kara tahtalar arasında Demir ızgaralara sıkışmış saman çöpü görmüşüm İşte o zaman düşmüşüm Ben insan mışım Yakmışım yıkılmışım İsyanı göğe bağlamışım Çağırmışım gidenleri Sormuşum sorgulanmışım Ama hiç adam olamamışım Bu dünyayı hiç tanımamışım Bugün doğum günümmüş Ne dostlarım var bana hediyeler verecek Ne de canlarım Ağlar bir gece vakti yanlızlıktan acılarım Zamansız doğuşuma sızlar Umutsuz körpe dikenli yarınım Ve ben artık bağırmıyorum Şimdi uzaklarda Bir mekanda başsız yatan mezarım Çünkü ben yaşanmamış hayatları yazan İsimsiz bir yazarım

05.02.2008 00:30:59	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı." KUTLANIR ELBET..! Bir sen bir geçmiş okur Son satırdaki hatıraları Kalır akılda hep ihanetler YazılıR elbet bu saatler Kutlanır bu sözler Bu gözler Evet üstat Bu kalem bu kağıt kutlanır Böyle dizeler Dize getirmeli elbet Dizginsiz duraksız deli hoyratları Bitsin ki artık Cahil cühela karşılayışları Bu ilim Bilim çağı dediğimiz devirde Cinsiyetler konuşmasın Sussun artık kör karanlık Kör beyinler geçmişin tarihinde yargılansın Ve insan İnsanlığından utanmadan İnsan olmanın güzelliğinde yaşasın Gözlerin ne günahı var ey kara gözüm Cinsiyeti varmı söyle gözünün Yüreğinin ne günahı var yangın yüreklim Cinsiyeti varmı yüreğinin Ya akan yaşın Kadından azmı dır söyle telaşın Ya koşan ayakların Ya sıkılan kurşunun varmı bir cinsiyeti Doğan ve doğurandan öte Senden başka kim takar İklimi dönenceyi Toprağı ayı Güneşi senden başka kim bilir Gökteki yıldızı Hülyaya dalarken Kim seyreder mehtabı Sevdayı Sevdaya çağrılan sedayı Senden başka kim duyabilir söyle Varmı ellerinin ötesi Damarındaki kanın değimlidir ki iki hecesi Tarihin en tozlu çirkin sayfası Değimlidir ki ruhunu satanlar içindir

05.02.2008 00:28:35

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Ekmeğimsin...!

Öz emeğim
Suyun alın terim
Esmer tanem
Saçların altın başak
Yüreğin yüreğimde
Gücümün ifadesi adın
Soluğumun sesi
Canımın kanı katkısı
Soframın haklı davası
Gözümün ucundasın
Asırlardır eremediğim
Erteleyemediğimsin
Seni beklerken
Yine ellerim koynumda
Boyun büküp hep feleğe
Yolunu gözlediğim
Uğruna mahpuslar yediğim
Kavgalarda boğuluşumsun
Süslü vitrinlerden
Çürük tahta
Yırtık sofra üzerine döktüğüm
Ömrümün gülü
Bu günlerde
Öyle zor ki sana ulaşamam
Ya şimdi
Nerelerdesin
Hiç söylemezsin
Bir yanın hep sokak taifesi
Varlığımın yareni
Kış ayazımın sıcaklığı
Nimetim sebebim eserim
Güvenimsin bileğimde
Bahtsız gecelerimin direnci
Tek dileğim
Gece ve gündüz dualarımda
Yeminimsin
Namus harcım
Onurumun timsali
Kadirşinas dostum
Yağmurum rahmetim
Fukara yüreğimin tek beklentisi
Aşım ekmeğimsin
Sen namertliğe karşı direnen
Tek cömertliğimsin
Sen hak edene de
Etmeyene de tek gidensin
Çünkü sen ekmeğimsin
Var olma sebebimizsin

Feriha Ceylan

08.01.2008 21:46:10	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı." O ZAMANLAR..! Çokça severdim Yaşamayı bir zamanlar Çiçeği böceği Tabiatın tüm kokularını alırdım Renklerin ahengini Duyardım En derin mutluluk şarkılarını Caka satardım doğaya Ondan olmamış Almamışçasına Severdim gündüzü Gündüzün güne gülüşünü Gecenin günden ayrılışını seyrederdim Beklerdim günün ilk başlangıcını Tanın sabahı selamlayışını Şavkın anlımda gezişini seyrederdim Severdim mehtabı Akşamın ilk ışıklarında Geceyle yüreğimi buluşturan Gizli tenhalar arardım Sorardım her gece Her akşam üstü özlerdim Beklerdim hasretle Gelirdi bir başka şeklinin marifetiyle Yaşardım ya bir zamanlar İşte o zamanlar Yaşadığım dediğim zamanlar Zamansız yaşanılanlar Yıldızların süslediği Gelincik tarlalarında hülyalarımla Unuturdum yalnızlığı Doyururdum umudumu Üşümezdi yüreğim Buz kesen sisli gün batımlarında Ve hep yarını beklerdim Karda ite kalkaydı donmamak Moraran baş parmaklarımda Sayardım günün dar saatlerini Bana çalışırdı salisesiz zaman Mekanlar hep benimdi Benim di bedelsiz olan Oysa ki peşin ödenmiş Bedellerim varmış arta kalan Nerden bilirdim ki anlamım yokmuş Halimin anlamı yoksullukmuş Açlık açıklık sıradan şeyler değilmiş Bilinmeyen özlenmez istenmezmiş Onunu içindir ki öğretilmemiş Yaşadığım bir zamanlar Çokça yaşadığım zamanlar Dostlarım vardı Gönlümü muhabbetle hoş eden Bayırları süsleyen Sıcaklığını yüreğime ısıtarak gönderen Sıkı dostlarım Onlar bile Ya bir ağacın gövdesini Ya da bir kayanın duldasını seçerken Fark etmemiştim neydi olan Olağandı sanki her şey Öyle kurulmuş Ve öylece gelmiş bir düzen Sorguzca kabul etmiştim ya hayatı Doğaldı tüm olanlar Kanımca çok olağan Bunlar dedim ya İnsan olduğum zamanlar Evet insandım bir zamanlar Ve ben işte yaşardım O zamanlar Ne açlığımın sorgusu vardı Ne de tenimin çıplaklığı Canımın adı yoktu Akan suyun aynasıydı yeryüzü Görmeyendi gözümün özü i ki kelimeydi dilimin sözü Çünkü adı kader Ne sorusuzluğunun adı Nede yokluğumun farkı Çünkü hepsinin adıydı Tek olan kader Ağaç duldasının bile Hakkım olmadığını düşünürdüm Sıcak bir çorbanın tanelerini Nerden bilirdim Şefkatin ısıtacağı bir yuva Nerden bilirdim anne baba Hak etmek lazımdı tüm bunları Öyle ya Yaşardım bir zamanlar Çokça yaşadığım zamanlar İnsandım işte o zamanlar

08.01.2008 21:44:19	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

06.01.2008 02:15:54	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı." MÜBAREK OLSUN…! Sevdan hayal imiş de sözlerin hep yalan Gönül evim sensiz de olmuş bir talan Canlı cenazeyim şimdi dalsız da kalan Ben öldüm bayramın mübarek olsun sevdiğim Gitmişsin yad ellere de olmuşsun hayal Kazmışsın sevdamıza aşkından mezar Sahipsiz toprakta halimi kimler de sorar Ben öldüm bayramın mübarek olsun sevdiğim Anadan bacıdan da gardaş tan dosttan Hasret koydun beni sevdiğim yurttan Bir haber gelmiyor gönülden hatırdan Ben öldüm bayramın mübarek olsun sevdiğim Gençliğim de bilemedim ulu çağını Bir soysuza yoldurdum bahçe bağımı Aldım kara haberini de söyle doğrumu Ben öldüm bayramın mübarek olsun sevdiğim Yanarım ağlarım of dağlar gayri faydasız Bilirim duyduğum sözlerinde hepsi asılsız Bu gönül sana nasıl yandı imansız suratsız Ben öldüm bayramın mübarek olsun sevdiğim Söyle yaralı ceylanım da söyle cananım Yanıyor ciğerimde de kalmadı dermanım Ölür giderimde sana gayri dönmez inadım Ben öldüm bayramın mübarek olsun sevdiğim Ferihayı da söyleten dillerin yar çürüsün Bu sevdayı kötü eden de yansın yıkılsın Evi talan olsun da aman boynu bükülsün Ben öldüm bayramın mübarek olsun sevdiğim

04.12.2007 08:20:55	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı." AŞKIN CEFASI…! Ey sen nasıl susarsın Böyle sürerken hükmünü Lal etme cürüm dilini Ver yeter yüreğime zehrini Şimdi ölüm zamanı Ve ben bekliyorum kadrimi Neden deme Sorma hangi mevsim diye Bilmezsin haberin yok Sende sensiz gün doğmuyor ki Haydi sabır dağlarını yıktım Durma gel artık Ölüme gül ses ver Sedalarda istiyorum seni Bitti artık Son sunuşum yüreğimi Hayata değil haykırışım sana Sende kalan sevdalarıma Haber et yıldızlara Uğramasın umut yoluma Dileklerim yok isteme Ettiğim yeminlerin günahındayım Titriyorken kanım damarlarımda Hesap edemediğin sorgularında canım Sensizliğin adını koydum Daha yeni dirimi giyiyor ölüm Şimdi tadıyorum seni Zulmünün bahçesindeyim gülüm Veda ettim sana haberin yok Gidiyorken uzun yalnızlığa Ayak üstü konuşulmaz İbretimin hepsi tamam artık Durağındayım zamanın Gelmelerini bekliyorum sonsuzluğun Beni hiç anlamadın anlamazsın yar Dinmez sancılarım var Kapanmaz sızlayan yaralarım Uğruna ne halleri kabul buyurmuşum Şuursuzum Duygunun adı yok biliyorum Bir kere de beni dinle Haydi vakitti bitti tamam bil Kaç mevsim saydım gelecek diye Karanlık gecelerimin karanlık yüzü Seni tanıdığım gündür Eleme düşmüşüm Açmaz seninle Bahçelerimin gonca gülleri Dert üstüne boyun bükmüş Lale sümbüllere küsmüşüm Zehir zemberek dillerin Aşkı muhabbeti unutmuşum Kara bakar gözlerim yarına Kömür yürekli Cehennem yangını yüreğim Yüreğinde yanıyor mahşere değin Hapis ettiğin derim Git diyorum Ne seni görmek isterim Nede acımasız kaderinde çizileyim Nasıl geçti ellerinde Onca ömrüm bilemedim Kaç gömlek eskitti Devşirdiğin adsız bedenim Durgun pınar gibiyim kurudum Aşk çöllerinde coşmak varken Susamak oduna yanmak Varken seninle yaşamak niye Ateşinle korda har oldu Cansız düştü yüreğim Sıkışmışım tutsaklığımda Aymaz gece utanır bazı zaman Saklanır vicdan kara gölgelerinde Bedenim uyuşmuş Sormaz Duymaz olur yüreğim Sevdalı ya zuhur eder hasretin Uyur gecelerim Kara günlerine inat Oysa doğmaz sabah Olmaz tanda bir çizik aydınlık Ve ben yağarım Dayanamaz Ağlar rüzgar sahipsizliğime Sana karışı koyarım Gücümde yeter amma Durmam önünde Duramam Bilirim bu kalp bende değil Vaki bulmuş kaderim Seni sana anlatacak hayat yok Kitap yok mısra yok şiir yok şair yok Seni sana nasıl söyleyim Satmışım aşkımı Bir zamanlar gözlerimi Az bir sevda uğruna Pazarlamışım yüreğimi Karanlık dünyalara Onun içindir ki pazarlar kurarım Aşkını satanlara

23.10.2007 12:28:40	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı." DELİ OLMA…! Yağmur yağar ıslanırsın Dertli dertli puslanırsın Benim gibi hırslanırsın Deli olma gönlüm deli Kader değil yaşadığın Bir oyundu harcandığın Hayatın bak darma dağın Deli olma gönlüm deli Kim yazar ki böyle zalim Asıl koynundaki hain Bir fark etsen biter gamın Deli olma gönlüm deli Ne yaz yeter nede bahar Can dediğin tende azar Gün gelir dalında tozar Deli olma gönlüm deli Ferihayım derde doydum Bir ömür da,ra durdum Toprağı üstüme yumdum Deli olma gönlüm deli

22.08.2007 08:34:04	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."Beyaz gülüm..! Beyazım gülüm Yüreğimdesin hiç bilmeden Esen ruhun aşk poyrazım Can çekişmede bak yüreğim Seni görmese de İsmine yazılmışım Yoluna savruluyor ömrüm Gel demeyi beceremiyor dilim Hayalin yetiyor gözlerime Sancınsa göğsümün üstünde Korkulara çaresiz diz çökmüşüm Yalancı sevdalara düşme gülüm Gece uyanır senin rengine Aşk gelir yüreğime akarsın Al gelir sevdan çeker Akar kırmızı can düşer Saklanır ellerim utanır gözlerim Kıyamam oysa sen benimsin Akmak isterim Sensizlik isyan Hoş gelsin zulüm Korkularımda sen Kaçarsın sezdirmeden Ağlarım hallerime kıyamam Gidişinde kaybolursun Küfrederim gelmişime geçmişime İsyanım kahreden yüreğime Savrulursun fırtınalarımda Yar demezsin Açarsın başka sevdalara Kokuna alışmışken Solgun gül olursun Avuçlarımdan düşen Desem ki gel düşlerime Rüyalarımda kalsan bir yerlerde Benim olsan seni yaşasam Gitme desem dilim lal Halleri yok sevdamın Hüsranım bu gece Ateşim harım Külünde yananım kal Sahipsizim kimsesizim Gece sevdam Sabahlara düşman Kovulmuşum ben Yitirmiş bu koca şehir yüreğimi Gözlerim sende kaldı Avuçlarım yalnızlığında Susma ne olur susma Ağla Ne olur yüreğim ağla Ne olur Ağla Sevdamızın acı hayatına Dönmeyecek artık bana Konuşma artık sus Sus da ara Ara sevdanın sorgularında Seslen acıların ayazına Çaresizliğinde savruluyor Aşkın adı kimsesiz Sor bükülen yaprağa Beyaz gülüm nerelerdesin Feriha Ceylan

22.08.2007 08:32:39	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."Nar...! Nar...! Korkma nar bakışlım. Daha çok var sabaha. Saklanbaç oynuyor kader benimle. Tutuşlarında bak hala Yalandan oyun bozan olsam Nasıl fırsatlaşır yoluma Oğluma kızıma iyi bak Yoluma ağır uğurla Dönemeyeceğim yarınlar Ömrüme yaklaştıkça Sen daha sıkı sarıl yokluğuma Kaldığım yerden değil Taa baştan kurulmuştu meydan Sendin geldiğim savaşları unutturan Korkuya yaslanmış başım Ağrılara uğramaz. Sorgulardayım canım İnkarda namus olmaz. Gör bak hayat Nasıl uslanıyor feleğim Muhannette kaç bin yıllık deliyim Eserime yaklaştıkça Yanıyor derim Beni sen yeni tanıdın Bu ömrü yenice tattın Bilirim kerh im Anladığın dilim İmansızlaştıkça beynim Dövüşe ısınır tenim Yürekse istenen Yürek benim Bilekse istenen Bilek benim Seni tutarken Gövdendi gövdeme denk Yıkamadığın felek. Le Aklı yoran cenk Eserin benim övünerek

22.04.2007 18:13:57	dünde kalanlar

KİMSESİZLİK..! Kimsesizdi kimseliler Onun için de Sahipsizlik nedir Öğretmişlerdi yaşatarak Buruntularında acıları Özünü tanımıyordu bile Çarpan yüreğinde gizli yaraları Nasırdan çatlak Sızılıyordu, İç çekti Umutsuzca başlayan geceye Yol da çok eskiydi canları Ama yeni başlamıştı Akşamın ilk adımları Bu şehrin sokakları Işıkları Hep loş Hep sarhoş bakardı göğe Sıradan geceler geçiyordu sessizce Önemsenecek ne vardı geride kalan Boştu Her şey manasız Bu gün var olan yaşam Yarın yok olan Güldü…! Kimsesizce Sadesizlik bile değildi aklını yoran Ama vardı İçinde sıkılan Boğulan Yumruk yemiş gibi yüreğine oturan Düşmüştü işte yola Anlamsız gelen her şeye rağmen “Bu gece” dedi “Benden” “Daha kararlı olmalı hayat “ “Sana dair bir şeyler olmalı” Arınmak istediği sıkıntılarını silkeleyerek Arkasına bakındı Uzuncaydı yol Sağa sola kıvrılan Eğilip Ayaklarını fark etmişti ilk defa Çıplak kapkara Nasırlı ayaklarını Öyle canlı Ve öyle beklenmedik bakıyordu ki “Taşırım; yürü” der gibi “Cesaretin böylesi…!” dedi Yüreğinde İlk defa heyecan vardı Evet Bu gece ona Farklılıklar getirecekti Onu sürprizlere götürecekti Gözleri takıldı Yolun ortasındaki çukura Kendini gördü Güldü “Sefil seni” dedi Oysa içinden geçen Kanını fışkırtıyordu yüreğine İlk defa bakmıştı suretine Bir damla aynasında seyrediyordu Umursuyordu Anladı yaşamayı Buydu yıllardır aradığı Ağaran gözlerinde görüyordu Bal akan kahvelerini görüyordu Beyhude değildi hayat Ve seviyordu Hiç tanımadığı vuslatı Hasretliği onaydı Bekliyordu Doğmuşluğundan yılları vardı Cümlelere alışık değildi dili Erce bakındı Daha geç kalmamalıydı Hayata koşmaya Tadarak adımlamalıydı Yeni gün ağarmadan Varmalıydı sabahlara Erce bakındı etrafına Kendinden olanlar bile anlamamıştı Şaşkın günü kulaçlayarak Olduğu yerden fırladı Uçuyordu…! Yaşamak ağrısı yüreğinde Umudu tanımak için Koşuyordu…!

18.04.2007 13:49:18	dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."Acı hayat...! Ne acılar derdim gül bahçelerinde Sevdamı unutur gelir sanmıştım Ne efkarlar sardım dar sokaklarda Uçurumlar olur alır sanmıştım Bilmedin habersiz geçti ömürler Sormadın nedendir bunca hasretler Almaya gelince yalan gönüller Kıymazsın canıma yeter sanmıştım Feriha Ceylan Ak...? kara dayı....! Sende bir anadan doğdun, Korukla suyu bir mi gördün, Gül içinde diken oldun, Sen neymişsin kara dayı. Kara dayı kara dayı, Sütten kessen al elmayı, Yaş dal idin yele değdin, Gah ağlayıp gahi güldün, Atla tayı nasıl verdin? Sen neymişsin kara dayı. Kara dayı kara dayı, Sütten kessen al elmayı, Hem haklıdır hem yasaklı, Senin evde var mı paklı, Baban da ananı yaktı. Sen neymişsin kara dayı. Kara dayı kara dayı, Sütten kessen al elmayı, Harmanlandın güne değdin, Akıl aldın yerin buldun, Bu dünyayı sıra döndün, Sen neymişsin kara dayı. Kara dayı kara dayı, Sütten kessen al elmayı, Kuş yuvası oldu evin, Nerde kaldı kör düvelin, Ellerinde minderlerin, Sen neymişsin kara dayı. Kara dayı kara dayı, Sütten kessen al elmayı, Yetmiş yaşına dayandın, Saçları kara boyadın, Kara kalbi aklamadın, Sen neymişsin kara dayı. Kara dayı kara dayı, Sütten kessen al elmayı, Sen bu yolu hiç görmedin, Bir kerede genç olmadın, El dilinde naçar kaldın, Sen neymişsin kara dayı. Kara dayı kara dayı, Sütten kessen al elmayı, Dayı dedik başta tuttuk, Bizde seni ehil ettik, Zemheride un öğüttük, Sen neymişsin kara dayı. Kara dayı kara dayı, Sütten kessen al elmayı, Akıl sırrın elde olmaz, Hep doğrusun eğri durmaz, Kulda olan sana gelmez, Sen neymişsin kara dayı. Kara dayı kara dayı, Sütten kessen al elmayı, Adım dillerde yasaklı, Hata seni hiç yıkmadı, Arsız kuldu hiç bıkmadı, Sen neymişsin kara dayı. Kara dayı kara dayı, Sütten kessen al elmayı, Feriha der yeğen çıktı, Kapına da yiyen çıktı, Ocağın da diken çıktı, Nankör köpek çıyan çıktı, Sen neymişsin kara dayı. Kara dayı kara dayı! Sütten kessen al elmayı! Feriha Ceylan Aman,a....! Aman,a....! Eğreltilerde şimdi kader Terkini vermiş gün fakir Eyvahlar sığınıyor Törpüler bileğili kayıyor zaman Amansıza kalmış boyunlar Bağırıyor örtülerden Mordan eflatuna yarınlar Doruklarda yanan çam açlıkta Su çömelmiş kol tutar Yetiremez canını toprağa Sağırlaşmış feryatlar Islıklaşıyor çobanın kavalı Yutkunarak yol Kan ağlıyor zamana Önlenen aman,a gayri vakit yok Feriha Ceylan Aman...! Kara kışa kaldık aman, Bu yıl hallerimiz yaman, Şimdiden tepeler duman, Gene kışa kaldık karam. Bize durdu gülmek haram, Ufuk bakar kanar yaram, Teraziye gelmez daram, Gene kışa kaldık karam. Feriha der dosta gidin, Soluğumla dert söyleyin, Kimler yanımda bileyim, Kara kışa kaldık karam. Feriha Ceylan An beyaz...! An beyaz...! Gecenin dibindeydi üslubunda yıldızlar Asırlara nihayetini söylerken Çizili kalmıştı mahşerde sonsuzlar Yüreğim kuşansada ikrar siyahlar Soluğuna uzanırken ay beyaz Güneşin kucağında utanırken can beyaz Dillerim dedi döküldü gökten Tevekkül doğuştu sabahta an beyaz Yağarken şahika dualarımda tan beyaz Simdi saklıyor gün sırtını Birazdan gelecek son beyaz Örtme damarlarımda açacakken hülyalar Kirlenmeden toprakta habbelerim daha Terimden fışkırdı kardelenler kar beyaz Feriha Ceylan Annem...! Annem.........................! Avuçlarından can kuşun, Yerlere düştü annem, Yerlere düştü… Gözlerinden kan pınarlar, Çağlayıp aktı annem. Çağlayıp aktı… Yüreğinden kor acılar, Fışkırıp taştı annem. Fışkırıp taştı… Uzaklardan seslenip de, Ağlama annem annem, Ağlama annem annem, Annem ağlama. Benim için ağlama, Ağlama annem annem, Ağlama annem annem, Annem ağlama. Bu gün göç yollarından, Göçmen kuşların, Leylekler değil, Cruseler geliyor. Bereketli topraklarından, Altın başaklar değil, Uranyumlu bombalar fışkırıyor. Savaş baronları gazapta, Irak’ı uçaklar bombalıyor. Yanıyor toprak İnsanlar çocuklar yanıyor, Ve cana düşmeden daha, Ne canlar katlediliyor Anne...... Uzaklardan seslenip de, Ağlama annem annem, Ağlama annem annem, Annem ağlama. Bebekler katledilirken, Sen yavruna, Ağlama annem annem, Ağlama annem annem, Annem ağlama! Tüm annelerin anneler ünü kutlu olsun ve anneler ağlamasın Feriha Ceylan Ardıma....! Ardıma koymadı bana ettiklerin Olmadı diyemedim gönülsüzlüklerin Toprağa taşa benzedi gördüklerim Gönlümden çıkmıyor yar dediklerin Destan istedi dilin varamaz elim Kalemsiz kağıda sığmazdı dirim Sensizlik vurdu ellere be gülüm Mektuba konmuyor yar bakışların Düşle gerçeği sensiz bir tutar oldum Yoluna can dayanmaz İnan yoruldum Dermansız dertlerinle yerlerde kaldım Aklımdan gitmiyor yar o gidişlerin Sarmaya vakit koymadı seni ömür Sinende yatıyor bak iki gonca gül Yarılandı acılarım yeter artık kömür Yanıma düşmüyor da yar uçuşların Feriha Ceylan At''a..! İnsan doğdum yaranamadım, Bu zulme canım dayanamadım, Günü geceyle karartmadım, Ata bindim gidiyorum. Kurtlar girmiş baş soframa, Çakala da gün maskara, İki duvar bir çatal da, Ata bindim gidiyorum. Eğer benim yele benim, Doru taya binen benim, Üzülmeyin tura benim, Ata bindim gidiyorum. Feriha Ceylan Ben Anayım Ben anayım Ben sılayım Saklı özündeyim erdemlerin Siperlerin gözündeyim Sözündeyim yaşlı anamın Yaş dalındayım ham meyvenin Kurt kemiren Al elmanın yazındayım Kesilen başındayım Dağladığın kor demirde kırılmaz çeliğim Ben anayım Yazı yaban tarla ekin Yaslan dallarıma Hırçın rüzgarlarımdan sakın Aklın geçmesin başını yakın Yabandır bağrım yel sanma Hünkarımdan korkarım Haramdır gülmek canıma Sakın ağladığıma kanma Dökülen doludur baharı müjdeler Aklından zorun olsun Yanmaya kıvılcım yeter En darımda entariden biçerim kefeni Toprağı can ederim canı da toprak Bana ölmek yasak ben anayım Ben anayım Yakmayın gönlümü sakın Acıtmayın Kıymetini anlamaz yaban eller Tutup yüreğini deler Beni hatırlarsan eğer ben anayım Feriha Ceylan Bilmem...! /ferihaceylan Küstüm sana gurbet düş oldun benden Kavuştum artık cananda can ile gülünen Artık özgür kaldın sen cansız bedenden Gönül dostlarına da küsermiydi bilmem Silme beni dedin hatırın dan gönlünden Nasıl kopardın beni sen yaban ellerden Ne sevdalar yazmışdık menekşe dilden Ömür gurbet ele yarsız yeter mi bilmem Muhabbetler dili anladım aşkın yoluymuş Can cananın canda da yanan külüymüş Ömür kader de bir cilveye sevda özüymüş Sitem etmede gayri bana yabancı dilden Feriha Ceylan Bir Bayram Daha....? Annem..! Annem; Bu bayramda bensiz geçti. Asılı kaldı kapılardan, Fındıklı çikolatam. Hani......, Ayrılık olmayacaktı tasan? Keşke yeminlerin,bağlı kalsa, Ben bilmesem. Ve sen özlemesen…. Yaşamamış olsam seni; Hamurdan ak ellerin, Aklıma gelmese. Ela gözlerin yollarımda, Boncuk boncuk kopmasa. İçimde çaresizlikler, İsyan edemesem. Bekleme gelemem! Bir bayram daha geçerken, Hani... Elinde ilk diktiğin, Çaputtan yamalı bebeğim, Masada beklettiğin, Hamsiliydi hiç unutmam, İçli köfte yemeğim. Yüklüğe sakladığın, Gizli kesende hissem, Büyüdüm de yerini hala bilmem. Hani... Diktiğim turuncun, Kopardığın çiçekleri, Gelir gözlerimin önüne. Doldurduğun kolonya şişesinde, Karyolamın baş ucunda, Dayanamaz uyanırdım kokusuna. Sevdiğim uykulardan, Çalardın beni kandırışçılığınla. Hala var avuçlarımda, Saklıyorum ağlamalarıma. Hani..., Gondol da sayardım, Fasulyeden şekerlerimi, At artık hepsini denize, Kolonyamı şekerlerimi çocuklara ver. Unut gelmemi! Bayramlık seçme. Belki nasip olur giymelerim, Gözlerimde yaşanmamışlarım, Yanı başımda cellatlarım, Uzun fermanım, Derin yaralarım, Dipsizlikler korkutmuyor. Islık çalıyorum gençliğime… Seni düşlüyorum anne! Okşuyor nasırlı ellerin. Yel değer gibi, Biliyorum vakit tamam, Ve ben üşümüyorum… İlk defa annem, can benim! Kimseler alamaz. Nefesinde can olur gelirim. Duyarım kokusunu, Mavilerden kolonyanın, Denizler fısıldaşır, Şeker çocuklarını anlatırlar. Yakarım keyifle, Bana aldığın son Samsunu. Duman olur pencerenden, Tutarken demirleri … Sana kaybetmişliğimle hiç, Kazandıklarımla dik, Gelirim özgürce! Öperim usulca şimdi ellerini, Ben geldim, Bayramın kutlu olsun anne! Feriha Ceylan Bir beyaz gül...! Bir beyaz gül...! Gecelere isyan sevdam yanar Tutamam uzanırım kaybolursun Gidemem hayat akar gözlerinde Sensiz günlerin matemindeyim Bir beyaz gül bir de sensin gülüm Yüreğimde ağrın lal sevdan dilim Sensiz yürek alevdir kor gülüm Gelmediğin gün inan cana ölüm Ömrümüz tutsak olmuş bak önümde Çare sensin inan çaresizlikte Acı hayat pençesinde üzdüğün de Yazgımız yarım kaldı yine gözümde Bir beyaz gül kanıyor gülüm Har ateşlerde yanıyor gönlüm Aşkına sahip çıkamayan körüm Sen yoksan ben yokum ölüyüm be gülüm Bir beyaz gül birde zulüm Ellerim sensiz bomboş gülüm Yüreğim isyan yeter bu zulüm Ağlıyor aşkımıza bak beyaz gülüm Feriha Ceylan Birde ben ölürüm…! Birde ben ölürüm…! Acı haber…! Ölürsem ben ağlamayın Kusur sizdedir sanmayın Zulme ömür esir düşmüş Sakın üstüme varmayın Buda geldi kara bahtım Karadan ağrılı tahtım Neler oldu anlatmadım Bu tarihtir sizler yazın Eksiğimiz var sanmayın Zalimlere zulüm etmeyin Kalp kırmayın baş almayın İnsansınız kin gütmeyin Kara haberim gelince Dizde derman çözülünce Kara deve hor çökünce Sakın binipte gitmeyin Alın emanetimi elden Götürün geldiğim yerden Kavuşturun ayan dilden Gittim deyip te bitmeyin Ağlamayın bacılarım Kahretmesin acılarım Ciğer parem gardaşlarım Sizi terk ettim sanmayın Verin cismimi seyhana Hasret bitsin çığlığında Yıkasın canan koynunda Güldürsün o gün bağrında Adıma nifak sokmayın Atlas ipeğe sarmayın Torosların bağrına da Salsız dalsız safça koyun Doyun kara topraklar doyun Kara kız da öldü deyin Haberimi tez gönderin Güle nergize kına verin Toprak sarsın kederimi Sızlatmasın ciğerimi Koydum gittim bak sizleri Yetim diye hor bakmasın Aralan dağlarım gayri Önümüzden engel kalktı Yalan dünya nendi tatlı Şimdi sana gelen bilsin Yüzün gülsün ey fırsatçı Sana kalmaz dünya tahtı kaderinde ölüm şartı Sonun belli pusmayasın Yazdın çizdin alameti Saklamadın hiyaneti Niyet ettin kıyametti İnsanlığın sonu geldi Ağlayın nifaklar ağlayın Yaranıza tuzlar basın Burada daha hesap yoktur Arkadan gelene bakın Sarıl çokurova sarıl Hasretin koynunda ağır Geldi geçti üç beş kahır Özlem bitti sanmayın Feriha da cana gider Can içinden güller seçer Ömür hiçti kime kader Yalan dünya hiç bakmayın Feriha Ceylan Boş yere...! Boş yere...! Bilemedim bahar ile yazını Dinlemedim oynatırken sazını Akşamınan hoyrat verdi sözünü Yeminlere düşme yarim boş yere Kalkmıyor çivilenmiş kanadım Akıl koymaz ömür kara ayazım Uykularda saklı kaldı feryadım Tamah can,a düşme yarim boş yere Feriha Ceylan Bu gün...! Bu gün Bu gün; Tehlikeleşti yarınlarım, Yıkanmış çamurla arım. Tıkalı umutlar,çalılara dolaşık. Ömür uğrunlaşan,kireçli yolum, Kemikleşen çarkıfelek. Bu gün; Erdirmiş,sona mukavelemi. Puntlu çiviler,getirdi Yüzüme çevremi. Sekmelerde günüm… Bu gün; Kalın darlıklara sığdıramamış, Ortalamış felek,Tam doksandan, Pervane sineği her yanım. Bu gün; Karadan akı aralıyor, Ökçesi tahtadan giyinmiş ay. Gelin endamında salınıyor, Nispeti bu güne. Bu gün; İntikamını alıyor, Kaynar suda et kokusu, Ciğerlerim daralıyor. Aralamaz göğünde, Feryadın pencerelerini, Yasaklı oldun mu bu gün? Bu gün; Yerden beşik kurmuş üstüme, Yarılıyor tenimde. Sallandıkça zaman, Tehlikelere an çalıyor,Bu gün… Feriha Ceylan Can Fes....! Can....Fes Canfes! Candan bir kafes. Yüreği tez kanı yağız, Aklı bodur can kuş… Kara buğdaylar çalmış da rengini, Ederin kimlerde bilinmemiş. İşlemişler döşeğine diyemediklerini de, Şişirmişsin kursağında dertlerini, Kimsecikler duymamış… Oğula kıza kesmişsin de, Haberin olmamış. Ayazı buzu dinlememiş, Safçalanmış günlerin. Yüreğin çırpınırken uçup gitmiş düşlerin. Can fes! On kulaca bir nefes. Sığdıramamışlar da hayallerini derince tasa, Seni koymuşlar karadan yapılı şalvara. Geri dön ardına bir baksana, Sinmediğin feleğin ürküyor bakarken sana. Öğünüyor kem almadığın iliğin, Sömürülere direniyor… Canfes! Can kafeslerde bin ses. Akça yüreğin eledikçe kederi, Yeriniyor uğrunda yıkamayan kaderin. Dökülüyor ciğerinden kara höllüklerin, Şimdi söylesinler; kimleri yıkar ederin. Feriha Ceylan Can...! Can........! Haktan aldım ben bu canı, Sana niye vereyim ki. Has bahçede sardım gülü, Sana niye dereyim ki. Etmem minnet dergahına, Bükmem boyun serdarına, Ben üryanım adabımda, Sana niye köleyim ki. İnsan isem saklı gitmem, Sen isteme tövbe etmem, Doğudan batıyı seçmem, Sana niye döneyim ki. Feriham der işin özü, Hep söyledim başta sözü, Kulun kulda arsız yüzü, Sana niye yunayım ki Feriha Ceylan Dağlar,A...! Uzakta Dağların tepesinde Yamaçların başında Kayaların çatında Esarete boy veren Kardelenler olsaydım Sırdaşın Toprağın kalsaydım Kayalar dostum Sardıkça sıktıkça Kendimi bulsaydım Eğilip uzaktan Baksam engine Bir beni Bir seni bulsam İçimde Yeşeren taze filizi Rüzgar kavurmadan Tohuma saçsam Umarsız dostuma Dimdik haykırsam Vursam ufuğa Sırtlasam uzak dağları Sevgiye Rüzgara selam eylesem Bölsem umudumu Yosunlu kayalıklardan Açan ebrulardan tutsam Kendime yarını Bu günden mahpus eylesem Feriha Ceylan Dağlı..! /ferihaceylan Dağlıyam ben utandırma Gönlümü de bulandırma kusur kıza çıkmış adım Akıl deli huylandırma Unutturup da yüzümü Açtırmadan daha gözümü Çok ca deyip de sözünü Hemende tüketme özümü Çaldırmadın ya sazımı Çözdürmeden de yazımı Erden ere laf söyleyip Açtırtma lal da ağızımı Ahaliyi huylandırma Üstüme de çullandırma Yolum ırak dolandırma Ömüre sarpa yol aldırma Adım deli gönlüm eğri Yarım kaçar yönü kemli Yardan acı sözler edip Gönlümü de bulandırma Bu senede yıl döndü Bahara canlar yürüdü Allı gelin gül olup da Bülbüle sevda verdi Dağlarımda var menevişe Gönlüme girdi neşe Size diyom kız laleler Yaylaya göçmüş Ayşe Güz bitmeden yaz geldi Gönlüme ayaz geldi Akıl bende gideli Yarime niyaz geldi Feriha der artık söz bitti Yoruldu yürek te gitti Bu devran değişeli canan İnsanlık elden gitti Feriha Ceylan Dipsiz...! DİPSİZ Gecelere doğdun Daha yaşın kum aklın safari Kırlarda takılı ömrün Kıllı keçelere takılmış ya yüreğin Sen şimdi nerdesin Sarı paçalı kekliğim Gül çarıklı ayakların Sıcağında emer duymaz karları Kurutur var ömrün deryayı Ekili harmanım tuzum ayranım Hakiki saltanatım Kertikli hasatlara kalamadım Örselenmiş aşklara Bilirim yasaklı bahtın Nefesin gölgelenmiş yumru Hörgücün sırtımda bellenmiş Cırmıkların benlenmiş kaderin tımarında Düşer alaz yanağından Terlik giymiş apartmanlar Balkonları aynalı Üfürüyor ölüm koynunda Kar nefesin yutkunmadan Körle sıra boyunda gelmiş esaretin Gül yüzünü okşuyorken yel Gel der ver bir ömrü düne gel Tanımak isterken mehiri Soruyor güle ömrüne el veriyor Ölüm diyor zamana sığmıyor Tünemiş kadrim gülüme ömür Dağ taş sana haykırıyor Feriha Ceylan Doğmuşum Doğmuşum, Kara yerlere dar pencerelere. Açılmamış demir kapılar, Asma kilitli. Saklamışlar bedenimi, Çalmışlar kaderimi. Adım namus soy adım yok! Künyeme sıfatsız yazmışlar. Sormamışlar, Ne sevdalara cismim kazılı, Ne de bahtlar dizilmiş uğruma. Takmamışlar, Gelmek ister miyim kıt ömürlere. Vebal olmuşlar bedel koymuşlar, Beş arşın patiskaya satmışlar bedenimi! İki kapı arasında ömrüm, İki kapı arasında dar bir geçitte, Ölüm kaderim zülüm anamdır. Nenemdi benden öncekiler, Onlar da kolay mı boyun eğmişler? Kaç ömür çürütmüşler köprüsüz. Esareti bilerek sinerek yaşayan; Tek cins, tek varlık, Çocuklar doğurtulan, Asla kendinin olmayan, Tek Havva canlı kadın. Varlığımla var etmişim, Ben doğmuşum ben doğurmuşum, Ve ben adsız olmuşum! Feriha Ceylan Doğu..! Korkular yasta bugün Gecenin ayazına Nem erken düşmüş Kara çarşafları tez giyinmiş ölüm Bu gün. Doğunun doğduğu gün Firar etmiş.feleğe kederler Mevsimler günlerle Sevdaya düşmüş. Yıllar erken terhisi yaşıyor Bugün Kuş yuvalanmış Mor alalı gözlerimde Muştuları var özgürlüğe Ölümü mühebbete çağırıyor Sağlam yapılı zaman Aman. diyor Felek aman Öfkemi kırma aman Feriha Ceylan Döndü......! Yetişti harmanım hasatım döndü Erişti baharda yaza büründü Güller otağ kurdu bülbülüm güldü Döndü bu sene dost devranım döndü Bayram geldi yeşillerde giyildi Gayri bu ellerde allar göründü Dağlar gelin oldu yaza yüründü Döndü bu sene dost devranım döndü Feriha da ahit verdi yazlara Candan selam olsun eski dostlara Çayır çimen yürüsün de taşlara Döndü bu sene dost devranım döndü Feriha Ceylan Dönüşsüz ayrılık....! Dönüşsüz ayrılık....! Felek nazar mı eyledin bahtıma Kanat açıp uçamadım tahtıma Engerekler otağ kurmuş yurduma Gücümü yetirip baş edemedim Canı Pazar eyledim ömür yolunda Kaderi yönüme döndüremedim Gaflete düşürdün gönül bağımı Ayımı günümü hiç bilemedim Güldüremez oldum ayla güneşi Nilgüne sabahatı sevdiremedim Kahrımla çiğnedim derya sineni Cana Pazar kurulu fark edemedim Sensizlik var diye hep inat ettim Kendimi canımda kaybedip yittim Gelirsin diye her gece dualar ettim Hicranı göğsümden bak sökemedim Feriha Ceylan Dua...............! Dua gibi dilimde, İntizarım hiç düşmeyen. Sebebim sen değil miydin? Beni sende hiç eden. Dağlar gibi önümde, Beisimsin tükenmeyen. Edebim sen değil miydin? Utanmayı hiç bilmeyen. Özlemlerim var dilimde, Parelersin hiç bitmeyen. Koşturan sen değil miydin? Seni bana göstermeden. Feriha Ceylan Dur Ellerden......! DUR ELLERDEN Deli gönül abdal olmuş, Gayri gider dur ellerden. Tatlı dile nem düşürmüş, Saklı tutar gönüllerden. Aklı hayallere dalmış, Yarenlere haber salmış, Yar diline sitem katmış, Tel düşürmüş gönüllerden. El uzatmaz ağzın açmaz, Gayri bir tas suyun içmez, Yol edip bağrından geçmez, Sır düşürmüş gönüllerden. Dayanmadı kul yüzüne, Onulmaza düştü keşke, Haklı kanmış el sözüne, Yar düşürmüş gönüllerden. Sevda derken günah çekmez, Ah çekip ardına bakmaz, İstesen de kavil vermez, Koy geçirmiş gönüllerden. Adın musallada kalmış, Ahretlikten sual çalmış, Yalanı gerçeğe sarmış, Sal geçirmiş gönüllerden. Al perçemi almayaydın, Gül yüzüne dolayaydın, Sonra dosttan olmayaydın, Sel düşürmüş gönüllerden. Perde inmiş can özüne, Diken batmış sır gözüne, Gayri doyman sohbetine, Dar düşürmüş gönüllerden. Arda pazar olur sanmış, Nefsinin hükmüne kanmış, Namusu paraya saymış, Kar geçirmiş gönüllerden. Feriha Ceylan Ela gözlüm......! Ela gözlüm..........! Ela gözlüm bu ellerden, Ben giderim sen ağlama. Koydum diye kara gözü, Kahırlanıp sen ağlama. Akıl aldık eğlenmedik, Sürgün olduk sevilmedik. Bu cihana boşa geldik, Ben giderim sen ağlama. İki canda birdir özüm, Pınar oldu coştu gözüm, Yaradan’a esas sözüm, Ben giderim sen ağlama. Kavil koyduk bilinmedi, Kefen giydik görülmedi, Toprakta can dirilmedi, Ben giderim sen ağlama. Ela gözde durmaz sancı, Heveslenir gülden inci, Feriha’yı yıkınca dürzü, Ben giderim sen ağlama. Feriha Ceylan Feleğe..! Feleğe..! Eledin kumları döktün de taşları, Geçtin gök kubbeyi buldun da arşları, Yüzüne çizdiğim de o hilal kaşları, Kir sayıp indirdin de yerlere sevdiğim Kibirlendin sevdiğim de döktüğüm dile, Eğlendi gönlün yazdığım her mevsimle, Hazana dönünce tutuğun dal sevdiğin gece, Hal sayıp içini döktürdün de ellere sevdiğim Feriha Ceylan Gibi.....! Gibi.....! Esiversem dudağından Ilık esen ölüm gibi Kaçıversem kucağından Dağılan bir bulut gibi Rüzgar olsam ıslık çalsam Baharda bir nisan gibi Uzakta bir insan olsam Teninde bir can gibi Esmer olsam tarlalarda Güneş vurmuş başak gibi Bu devrana bent olsam Akıp giden cihan gibi Feriha Ceylan Gibi..........! Gibi............! Ilgıt eser güne seher yelleri, Aşka düşmüş güzel titriyor teni, Gönül sofrasında yiyor kederi, Yanar dilleri var yanardağ gibi. Garip yüreğinde sevda ederi, Yetim gitmiş bilir tüttüğü yeri, Dürümlemiş acıyı cılız bileği, Yanar dilleri var yanardağ gibi. Feriha Ceylan Gurbet eller…! Gurbet hırkasını da giydim sırtıma Uğradım feleğin bitmeyen kahrına Dönerim kederin durmaz çarkında Acılar böğrümde bal olmuş benim Gurbet elde ben de söyledim aslımı Yıkamadın dedi de kibir ile kahrını Geçer de sandım bir gül ile bahtımı Acılar dilimde de lal olmuş benim Feriha der ne söylersin ah hep acı acı Gönlüne gelmezmi canının tadı ilacı Gurbet ellere yazılmış yazgın da bacı Sıla da da ocağım dağ olmuş benim Feriha Ceylan Gurbet....! Gurbet.....! Bir gün diyar ederim gurbet seni, Öğretemedin bana dost ile eli, Söküle söküle gittiğin yeri, Anlat bana bir hasbihal edelim. Zorda kalmış o yar hasret ile bilirim, Çağırırsa kanda olsam gelirim, Bir canım var yol üstünde veririm, Anlat bana bir hasbihal edelim. Feriha Ceylan Gün yükü...! Gün yükü...! Gecenin ayazından sıyrıldı güne Şafağın göğsünden doğarken yine Ağlayan yürekten gülen bir yüze Ufuğa doğru koşar gün yükü Şafaktan doğarken allarda telin Güllerin koynunda damatla gelin Yorganı bulutlar döşeği toprak Çiğ olup tohuma düştü gün yükü Doğarken seherde geceyi bölen Umuda sevgiye neşeyle dönen Doğan bir çığlık ta yarına gülen Özlenen hasreti yıkar gün yükü Feriha Ceylan Haber....! Haber.....? Dosttan acı haber var, Gül dalında keder var, Bülbül küsmüş nicedir, Feryadında sitem var. Ağlatmak mı niyetin, Anlatmak mı sitemin, Zehirli bir ok gibi, Çöreklenmiş kederin. Sözde değil dilde var, Bülbülde var gülde var, Yalan dünya gam yükün, Sana gelen kulda var. Feriha Ceylan İstanbul'da Cümbüşe İstanbul'da Cümbüşe Gülüyor İstanbul; Eteklerinde ziller. Rakkaseleri seyrediyor Boğaziçi, Haliç’in gölgesinde uzanmış Emirgan. Kuş tüyü yorganlara sarılı, Beşiktaş’tan ulaşıyor, Hasretler'le Üsküdar’ a. Usanmadan; Yılgınlaşmadan asırlara, Seyredişlerinde Rumeli, Gülüyorken Beyler beyi. Salacakta daha gün erken, Paylaşıyor Süleymaniye. Sırlarını dökerken, Kuş misali Üsküdar’a göz süzerken. Ağırlıyor girintilerinde, Kartalın geniş kanatlarında, Özgür muhabbetleri. Efkarı tutuyor dalgalarında, Beykoz’dan Tarabya ‘ya. Gün kollarında uzanınca, Bebek’ ten gülüyorken Moda, Ellerinde büyütmüştü, Kucağında Çamlıca. Bir motorun sesinde, Koşarken Kız kulesi’ne, Sandaldan iner Eminönü. Beyazıt’tan Beşiktaş’a, Bir bebeği okşar gibi, Seviniyor coşkunluğa, Kucağında asırlık aşklarla, Seyredişlerine dalıyor, Üsküdar’ım aşkla. Feriha Ceylan Kara Gözlüm Kara Gözlüm.........! Kara gözlerine kurban olayım, Bir bakışın yeter öldürme beni. Kaş altında ebruları salayım. Ferman çıkartıp ta sürdürme beni. İste bu canımı sana vereyim, Çevirip hilalin döndürme beni, Kirpiğinde yuvalanıp kalayım, Ok olup sinemden vurdurma beni. Kemerlenip ince belin sarayım, Maden sayıp demirciye dövdürme beni, Gönül sarayında hırsız kalayım, Ellere duyurup kovdurma beni. Zülfüne sarınan çevreler olsam, Kızgın pınarlarda soldurma beni. Kızıl güllerin başından tutsam, Kuzgun diye dikenlerde boğdurma beni. Yellerden düşüp sinene aksam, Zulmüne kabulüm bin kere yaksan, Mecnun olup uğruna aklımı bozsam, Kul deyip çöllere saldırma beni. Külümden savrulsam gözüne kaçsam, İki damla yaş olup döktürme beni. Kar olup yağsam dağlarda kalsam, Sel olup bağrından aktırma beni. Feriha Ceylan Kırmızıydı Doğuruyordu Toprak...! TOPRAK...! Zulüm tarlalarında İki ömür çürüttü kederler, Bağrına taş basa basa. Kahırlar sıralıydı Efsanelerinde dillerin, Ölüm kokuyordu toprak. Gün kırmızıydı, Yön kırmızı, Kan kırmızıydı şafak. Sonsuzluğa haykırıyordu Çığlığı atlası yırtarak. Kırmızı silüetler dolaşıyordu, Kırmızıydı hortlak. Sonbahardı, hazandı çöken, Rüzgardan yanmıştı, Islak, kırmızı yaprak. Ağlamakla örtülüydü, Kefenlenmişti toprak. Tutunup kalkmak yoktu. Çıkmazlarda dizili Tanelenmiş inciler. Daha aralanmadan Nasırlanmıştı acılar. Zil çalan kör gafillerdi, Cüretleri zamana mahsup. Yetinmez kuklacılardı, Kan kırmızı öz alan. Sevinmek yasak, Gülmek, Kırmızı gülleri koklamak. Tarifsiz acılardı saran umudu. Kapkara gökyüzünde, Kan kırmızıydı bulutlar. Az kalsın yıldırıma dönüşecekti, Yağmur sanacaktı toprak. Pıhtılaşmıştı zaman, Akmıyordu ağacın damarlarında. Yürekler donuk, Narın çığlığında azrail, Son çağırışlarını haykırıyordu. Ölüm dökülüyordu meşelerden, Kalmamıştı örtünecek yaprak, Rahatlıyordu artık, Sonsuzluğa açılan toprak. Feriha Ceylan Ne ayşe...? Ne ayşe...? Ne Ayşe kadın dır adı Nede Fatma bacıydı lakabı İsmi yoktu arsızın Kafasını Kırmıştı ya zulmün Umurunda değildi bahtının adı Yad ediyordu artık Geçmişteki feryadı Onun için Ne farkı vardı Ha suların başı Ha göllerde doğan güneşin aşkı Dolmuş olsada fukaramın göz yaşı Alışkanlıklarda bırakmıştı garibim Yürek cızırtısını Islak balçıklarda yoğrulmak Hoştu gayri ona Ne ayşe kadın Nede fatma bacı Duyulmuyordu sağır ruhunda Avazı kısık kısık gülüyor baksana kafası atanda Tır lak dünya Kimin umurunda Tumanı ters giydirir artık adama Kovma komşum Daha işin başında Ne desturlar çektirecek O yaman aklına daha Yuh deme yakındır Kızıla boyamak Karacalaşmış anlını da Ne Ayşe kadın var Nede Gayri fatma bacın Onun kaybolan ruhunda gayri baksana Feriha Ceylan Neneme...! Neneme...! Toprak çökmüş dam bozulmuş, Bizim eller viran dolmuş, Obamıza yılan dalmış, Neneme sor, güz mü geldi? Yollarımız çalı çırpı, Evimize kıtlık girdi, Köz içimde ciğer deldi, Neneme sor,güz mü geldi? Feriha Ceylan Oğlum...! Oğlum..! Bana yalan oldu eski o çağlarım Hani arkamdan ağlardın yavrum Gurbet kuşu oldu bak bu kucağım Gurbetin acısı durmuyor yavrum Aklımda bir sancı vuruyor oğlum Ciğerimden acın gitmiyor oğlum Bak ömür sensiz geçmiyor oğlum Yalansız bu dünya olmuyor oğlum Günü yıkar geceleri seyrederdik Sabahın ufkunda ekmeğe giderdik Yetinecek ne de çok ümit ederdik Sensiz ümitlerim doğmuyor oğlum Bu Yürek sızıntıya doymuyor yavrum Bak Ömür kederlere uymuyor oğlum Sensiz baharlarım da gelmiyor oğlum Dar cihana bedenim sığmıyor oğlum Feriha Ceylan Ölüm......? ÖLÜM Hep…… Animidir çırpınışların ölüm Sonlara yok mudur çıkışların Apansızlıklar mı kaderin ölüm Hep…… kahpe pusular mı yoldaşın ölüm Kara diken ellerin Sonralar…. Yok mu kitabında ölüm Hep….. Gecelere mi doğarsın ölüm Bahara eren sabahların yok mudur Güller içinde bülbülü Dinlemez mi ğüleklerin Çıraların can alevi sızmaz mı Karanlıklarda mı alemin ölüm Hep… Viraneliklerde mi gezersin ölüm Yeşil sarayların ortasından hiç geçmedin mi Duldasında oturmadın mı çınarların Yavukluna beyitler dizen Dillerin olmadı mı Üzmelerde mi defterin ölüm Hep……. Senden ötesi yokmu dersin ölüm Muradı bulan ersin istemezsin Kimle kindesin Bilirde bilemezcisin Deryalara ermeden Geçer mi güzlerden elin Mavileri zifirilere Neden sen koyarsın ölüm Hep…. Sevmelerden kovarsın yürekleri ölüm Elinde candan kürekleri Kan fışkıran Kesik başlı bilekleri Nasıl bükersin ölüm Höykünerek Sökük bedenleri Dikersin toprağa ölüm Hep düşükler sana ölüm Yakarmalar alışmışlar Dar yakana İflah olmaz keremlerde Yazıklanmış alışkanlıklar Çoğalmış zaferlerin Kör yüreğin eğilirde bir gün Ölümü bilirmisin ölüm Hep…. Sevmelerde olduğunda dün Yakınırda ararsın Hor bakışlarda yanarsın üzgün Sende çaresizce ölümlere ağlarsın O gün çağlarsın be ölüm Feriha Ceylan Önce gözler eğildiler..! ÖNCE GÖZLER EĞİLDİLER Önce gözler eğildiler Su yolu pınarlara Varsın ne yapsın gün dölleri Kömüre akıyor hayatın ırmakları Sarılanmış.....! Bakmaz gayri sarılığın kemi Sıtmadan karalı gömleklere İnkarı vardı doğruların Ömrüne bakmakta değildiler Karanın.....! Ne suçu var karadan başka Verendi görmesini unutmuş gözlere Öncedendi kederler Şimdi yol almış hepsi birer birer Nihai sonsuzluklara Emre idi Emreler Emre idi Eğildiler..! Çünkü görecek günlere kemli idiler Ecirden ecimleşmişti ecmel Edebi kelamda kalmış iki kalem naz Emsaller yoktu Onun içindiler ki eğildiler gözler......! Feriha Ceylan Sana şair oldum ben…! Sana şair oldum ben Kızıl saçlarına Kırmızı gözyaşlarına Sana vaiz oldum ben Seni okudum hece hece Seni aradım Kainatın tüm pencerelerinde Gölgelerde ıslandı yüreğim Sokaksızdı evler Yakışıksız meyvesizdi bahçeler Sana har oldum ben Yakıyordu inan sevdan Şuur oldum Aldı seni bilincim hapsetti Kavruldu ömrüm senelerce Yazıyordu ellerim Yazıyordu dillerim Yazıyordu yüreğim feleğe Geçmişe geleceğe Sahipsizce Gecelere yazdım seni Efkarlı gözlerinde Keman oldum Yay oldum Sana şair oldum ben Buse buse döküldü özlemler Dönüyordu başımda ahvalin Akıyordum ırmak ırmak Yanağında duruyordu aşkımın bahçesi Oysa sen yoktun Yalnızlıklarımda nefesin Kalbimin arka penceresi Turnalar almış haberini Uğramadın Yar nerelerdesin Söyle ey katip Sen yüreği avucunda Aşkı yazmayı bilirmisin Canımın yongasını Ölümüne çizermisin Adını yazıp saklamak Menekşeler açmak istiyorum başında Elvan-i menekşeler istiyorum İnce narin kokulu Büyüsünde kaybolduğum Ünlü Cezayir menekşeleri Ve sukuta kadar saklamak için Renklerinin ahengini Kömür camekan ışığında kamaşarak Bir Cezayir güzelinin gözleriyle bakmak Göğe bağlamak yüreğimi Düşmek için avucuna Pembe bulutlara Rüzgarlarda savrulmak Koşmak Yel olmak Su olmak Sende sen olmak Sonsuzlukta can bulmak Sana dair seni sormak Özgürlüğüm neyleyim Ateşin üstümde Külün köleyim Ne olur uzatın mabedi Üstüme örteyim Nasıl sevdiysem Yüreğime selam söyleyin Feriha Ceylan Savaş Savaş........ Ne savaşlar gördüm ahir ömrümde; Barış sandığım. Ne işkenceydi ki onlar, Hayatı doyulmaz kılan, Tepeden tırnağa ömrümü kızıla boyayan. Tuzlu salamuralarda yakılan can özüme, Kan sağılan yığılan hükümlerdi. Daha doğmadan verilen dürülen defterlerdi, Okunmadan ezberlenen. Kadere yazılı türkülerdi elediklerim, Paslı tellere sıvalı. Unlu kasnaklardan geçti feleğim, Kekreyini fark edemediğim. Alıçlı yemişti elzemdi ağzımdakilerim. Esaretim hiç bitmedi idamlarım sıra sıra, Hüküm giydim. Müebbetlerim koşulsuz verildi, İndirimler olmadı. Dolmadı ömrüme biçilen dava. Solmadı; Kefenimde saklanan koyulu kara, Yanamadı yüreğim doyulası gül bir nara! Kanmadım. Deryalar boşaldı üstüme ıslanmadım. Kuruydu ağzım laldı dilim, Hekimlerin; Çaresizliğiydi tükenmeyişim. Çelik kanatlı kor bir yürekti; Büyüktü sevgim; İşte böyle isyanlarda hüküm giydim! Çukur ovaydı suçlu, Suçu suçlu günahsızlarla doluydu. Otağıydı namusların, Aslan ağzıydı umarlarım, Belim pekti ciğerlerim kanda yürekti! Mertekti damları kalın duvarlı; Mahzen kapılı uzun gürlekti tavanları. Adam asmak ister gibi, Mengenelerinin her birine. Namına yakışır sevdalara ödülü büyük, Cömertti sellerdi önde gelen, İlk fırtınalar ondandır. Kanım sıcak alevdir dövdüğüm, Tandırda yağlamayı en iyi ben bilirim, Toroslar’ın incesinden eser, Ilık seher yellerim. Ondokuzuncu asrın aşkıydı! Bedelsiz olmayan acıyla yoğrulan, Kan üstüne ekmek doğranalı, Aklın zoru yoktu. Eriştiğim menzile kelle koltukta, Bilmem kaç hükümler geçti habersiz, Çaresizdi zaman yaşanacaktı…. Özgürlük ne demekti neyi bilmekti? Bana öğretilmedi. Sevmek demek ölümü yemekti! Felek acizdi arzuhalcilerin fermanına; Ektiğim acıların ekmeğini yiyemedim. Dişlerim yoktu, Sukut gezerdi hücremde, Nöbetleri efkarlı; İnce tel saçlarımı rüzgarlar büyüttü. Buz kesik ayazlardı yoldaş olduğum; Üşümektir şefkatim, Nemli duvarların döktüğü namelerde, Tevellüdü saymadım. Yıllar salise, Aklıma sormaktan korktuğum: Doğduğum hadise. Bir bahise mahkum olmuşum, Gerçek ne ise? Kopan ilmeklerde düğümler sıralı, Yaralı kalmış baykuşa takılı kanat, Karalar yakılmış ömrüme. Kınalara inat, Oooooof be kader of! Doğarken atıldı yüreğime töreli tokat, Koynumda sevmeler alazlı, Gülüşüm bedensiz koyuya boyalı, Dolmadı ömür küpüm daha bol olalı. İlk yağmurlarla yıkandı sallandı gök, Sırnaşık yakışlardan arındı. Bilemediğim kördüğüm yarınlarımdı. Yetmedi ahire zaman, Esmedi başımda bir sevda masalı. Bendeki vebalsiz günahın ağır diyeti; Beşikten mezara bitmeyen savaş… Feriha Ceylan Sen Uyu SEN UYU Sen uyu uyu ki Gözlerin nergislere açsın Uyu ki yarınlar kaderle Doğru hesaplaşsın Sen uyu uyu ki Uykularda kur Akan sularının Ayla yıkanmasını Görsün yarınlar Sen uyu uyu ki Şerbet içsin Çöldeki kör karıncalar Yıkılmasın Kumdan umutlar Sen uyu uyu ki Gölgelemeden gün Yarını doğursun dün Feriha Ceylan Silah...! Kaç kelimeyle vurdun Öldüğüme inanmadan Kaç ihanetler yaşattın Ona hiç acımadan Kanı dondu damarlarında Sana derdini anlatamadan Kaç bakışlarında pusu kurdun Ne olduğunu anlayamadan Soracaktın hani..? Fermanını imzalamadan Daha kaç kol kırılacak Yeni.içinden çıkık Anlamadan yaşadı Yaralandı dağlandı Hayallerini Senle yaşamak vardı Silahtın...! Patlamaya hazır Ustaydın avın elinde Attığın her mermide Eskidi yüreğin seninde Şimdi söyle. Silahının değeri ne Feriha Ceylan Söylemedinki....! Aşkına inanıp yoldaş olduğum Bu cihanı unutup sana daldığım Ellerin koynunda yetim kaldığım Değermi ömür sana söylemedinki Kırılmış hep kalpler senden yaralı Kime sorsam bahtı senden karalı Ağlayan çok gülen yok sana soralı Değermi ömür sana söylemedinki Cahildim bilemedim düşerken ardına Ömür geçince vardım bende farkına Döndürdün gönlümü kirmen çarkına Değermi ömür sana söylemedinki Yalan feri ha yalan ömür hep yalan Canındır yüreğin hep tongada kalan Ne halinden anlayan var nede soran Değermiydi ömür bana söylemedinki Feriha Ceylan Sustun.....! Sustun......! Bir ölüme sustun; beni hiçe sayarak. Terk edişliğindi yakarak kör ateşlerde, Bana küstüğünü neden anlatmadın? Oysa dilinde sonsuzluğa, Yetecek sözlerin vardı. Kirlenmiş dişlerimle, Seni öpemedim diye, Balçığa sıvadığım, Günü aydınlatamadım diye, Bana küstüğünü neden anlatmadın? Bir ölüme sustun… Astığım; Boynunda kader yazımdı. Ömrüne talip, Tırnaklarımla çizmiştim. Göreceğimiz günleri sırtına, Yıkarken ölüme izleri vardı. Teninde hala… Gülüyordu daha saçların yarına, Aklıma gelmedi veda ettiğin. Yoksa küsmüydün? Gözlerimdeki çağlayana bakmadın ya; Avuçlarından kırıntılar, Sökülerek döküldü anılara. Üzdüğümü bana neden anlatmadın? Bir ölüme sustun…? Feriha Ceylan Şafak...! Şafak Dar kibrit kutularında İnsan manzaraları seyrediyorum Fanuslarda tutulu dünya Kopyalanmış entrikaların Düşleri yaşanıyor Saklanmış hayaller Kasvetin hırsları içine Paketli istiflenmiş yaşamlar Dar geçitli Keçi yokuşlarda Takılı kalmış kaderler Heveslere perde çekmiş İşportacı hayatlar Fesleğen yapraklarında Unutulmuş doğrular Simitçi naraları Nihayetinde söylüyor Beklentili zamanı Yükseltileri frenlerken Ağlıyor bir çocuk Adımlıyorken hayatı Ve Seyredişlerin manasında Yıkılıyor köprüler Önünde yaşam Karalı Sayfa sayfa Odalara dağılıyor akşam üstleri Manzaralarını resimlerken gün Semalardan inen Meçhul beklentilere Doğuyor şafak Feriha Ceylan Uzaklardasın...! UZAKLARDASIN...! Şimdi uzaklardasın Çaresi yok Ayrılıklar Çizili kalmış Arda tutmuşsun Miskinleri Zahir Zaman ahir Kabuğunu kıramadım Taşlaşmış Yürek evin senelerdir Erken İsli vakitler İtiyor ötelerine beni Gayri Kör berduşlar söylüyor Pınarlara türkülermizi Sarılmış Her yanımda Dert ile verem Bil istemem Sürme merhemini Eritir yaralarım seni Görsem diyor Ömrümün cehennemi Huzura Gelemem Dillerim suskun Gözlerimle Dillerime çağırsın Gülümün Solduğu günü Ağırın da kaldı Bilirim Yokluğumu Yaşlı akıttın giden sellere Kurutup gülleri Gerilerim de Sen bıraktın Şimdi uzaklardasın Bilmem Nasıl Yanık ağıtlardasın Feriha Ceylan Vuran vurana......! Bir yaralı ceylanım vuran vurana, Kapanı tuzağı canım kuran kurana, Saçıldım deryayım gülüm sebil her yana Haramiler sofrasında halimi sen gör. Derimi etimden canım soyan soyana. Uğrattılar gül ömrümü kahpe seline, Kına yaktılar gözüme körü körüne, Şerbet diye dağıttılar zulüm harbine, Salımın başını canım tutan tutana. Giremedim hezimetten tenli kabrime, Feriha’yım diyemedim cümle aleme, Defterimi alamadan daha elime, Adımı ezberden canım sayan sayana. Feriha Ceylan Yeşil Yeşil Yeşili söylüyor gözlerin Sözlerinde yeşiller Gök maviler giyinmiş Ebrulu yeşili Gök kuşağından inmiş yeşiller Karaca oğlanın Sazından çağlayan yeşil Ölümün kıyısında yeşil Doğan bebeğin çığlığında Yeşilleniyor yeşil Gençler yüreklerinde beşik Yeşili söylüyorlar Gelecek günlere dair Ellerinde yeşiller Feriha Ceylan Yılgın Yılgın Yılgın kalmış acılar Tasalar kara vuslatlara Beklenmedik konuklara Kaygılarda gün yılgın Sorumsuz sevdalar da Örse kertmiş yürekleri Örtülen dikçe umutlar Doyumsuz kalmış aşklar Dönüşsüz çarklar da ahlar Yakışıksız ömürler ne arar Sarmış yarını kabulsüz inkar Ayrılıklar da gün yılgın Feriha Ceylan Yokluğunda...! Yokluğunda...! Gün dönümü akşamlarda, Sabahsız doğuyor kızıl güneş, Budalı ağaçlarda ömrüm, Toprağı örtüyor. Her dem gazel yüreğim, Örüyor yıllarımı. Kuruyor yapraklarımda, Umutlarım yarına. Vesile zaman senin yokluğunda, Astarsız nemini dışa vurmuş gözlerim, Hasretliğine tutsaklaşmış yüreğim, İç çekiyor dolmayan sürelere. Bir bilsen hallerim nede yaman, Yandığımın türküsünü söylüyor, Feleğe geceler… Gelmeler kapılarda, Dumanlaşmış özlemler, Öksürtüyor ciğerleri, Bir nefes tütün ister gibi, Soluğun ensemde. Yetişe can mı dayanır be! İlkbaharlardı seni sevmelerim, Yaz sıcağı göğsünde. Uyanmaktı özlemlerim, Gül kokulu sabahlarda. Yürümekti sekmelerim, Yarınları çoğaltmaktı ya; Saklımıza yoktu tövbelerim. Bir aklım sende. Fikrim ne hallerdesin? Güzü sen hiç sevmezdin bilirim. Telaşa düşmüşüm, Nerelerdesin? Süreli zaman bilirim geleceksin, Yinede hislenirim… Özlemlerde yüreğini görürüm. Titrer ürperirim. Rüyalara ses verirsin, Gözlerini gözlerime diker; Seslenirsin, Ve sen dersin: Şimdi nerelerdesin? Ellerinde yüreğim, Dudaklarından tüm özleminle dökülen, Beni anlatan şiirlerinde, Ahmet Arif’in Çukurovası’nı, Çukurovamızı….. Söylersin kulağıma. Gözlerinde çağlayışlarım, Karşında el çırpışlarım, Yüreğimdeki çocuğun dilleriyle seslenirim. Ben, Seni hasretlere sevmedim. Ben, Seni tek bedene iki yürekte sevdim. Çukurovam’da bolluk berekette, Sıcağın can verdiği diyarlarda, Oğla kıza kesen, Yazların daim olduğu, Gelecek günlere dair sevdim. Kısırlaşmış toprağın, Betonlaşmış, Yığıntıları yoktu benim elimde. Gök delenlerin arasında, Sisin kaybettiği güneşlerin, Kini çökmemişti üstümüze. Karıncalanmamıştı beyinleri Hınç,a alışmamıştı insan yürekleri, Acıların dehşetinde. Yağmurlar gökten yağardı, Ve gözler Sevdaya çağırırdı bedenimizi, Süslerdi aşkın mehtabı, Akşam üstlerini. Ve biz yarınlara dair yaşardık. İhanet yoktu, Kararmamıştı yürekler Çamurlaşmamıştı, Daha insan paçaları, Komşu kapılarında paylaşılırdı. Günün yorgunluğu, Muhabbeti dilendirirdi dostun. Kabaydı dilleri gürdü bilekleri. Lakin pamuktu aktı yürekleri… Ve sen; Şehir eşkıyalarına direnen, Özgür yarınların aslan yüreklisiydin. Doğruları doğru yazdırmaktı, Tarihe hükmedişliğin. Çöle su taşınmazmış öğrendim. Hurma dallarında yeşile özenmişim… Asıl değil asır koymakmış, Kaderden tokat yemişliğim. Ondandır hep yetimdir yüreğim. Eksik doğmuş gelmelerim, Nedendir hiç bilmediğim? Avuç içi kadardır hep sevilmelerim. Övünemedi yüreğim sus puslarda, Kapı ardı beklerdi gençliğim, Taze gelin edasında, Göçüvermişti canan. Dünde kalmıştı geç zannettiğim! Vakitsiz çürüdü zaman. Büyüyorum, Bakamadığın göremediğin zamana. Utanmak yok kader utansın artık bana. Hayatı manto diktim bak! Alkışlanmadığım yaşamla, Alıştırtmadım talihsizlikleri bahtıma, Yakıştıramadım da ondandır, Hesap soruşum yarınlara… Umut çiçekleri ekiyorum, Senin gelmelerine, Büyüyor filizlerim ve doğa haykırıyor, Sevda masallarını ninnilerde. Ellerimde kör kelepçe yok, Prangaları korkuluk diktim. Kargalara aşk türküleri ezberlettim. Doğan güneşe Pırlantalar dizili,artık gökyüzünde. Ve ben seni özledim! Güzel günlerden gelen, Baharlarını özledim. Bu gün bildiğim; Senin kesik acılardan, Savaşa küsmüşlüğün bilirim. Giderken yüreğinden gözlerime söylediğin, Özlemim gözlerinde, Gözlerimde gözlerinden güldüğüm, Senin aklında bildiğin, Gayrilerdeki yılgın bitmişliğe üzgünlüğüm. Uzan avuçlarını baharlara aç; Ve yüreğine bak ki duy beni! Seherde seslenişlerdeyim, Yine eskisi gibi gazelleri örtüyor, Sabahlardaki mavilikler. Ve ben hep sana uyanıyorum. Severek bakıyorum. Gözlerinden aktığım yazlara, Dün gibi bu gün seni yeni tadıyorum… Feriha Ceylan Yolunu YOLUNU Bilemedim ak yaylanın yolunu Sıraladım kaderlerde oyunu Ötelerden duyan olmaz sonumu Dertlerim de kısa ömüre doydun mu Efendim efendim benim efendim Benim bu canıma yeter efendim Bulamadım obanızda elimi Aslımı da soramadım dirlimi Turnalarda kaybetmişte izimi Dertlerim de kısa ömüre doydun mu Efendim efendim benim efendim Benim bu canıma yeter efendim Yar diyerek düşmüş idim ardına karadan eller çalmış saklı adıma Yakmaz diye közler bastın canıma Dertlerim de kısa ömüre doydun mu Efendim efendim benim efendim Benim bu canıma yeter efendim Türlü kefen giydirdin de ömrüme Bir musallat koyamadın kibrime Ak örtüler kısa kaldı gönlüme Dertlerim de kısa ömüre doydun mu Efendim efendim benim efendim Benim bu canıma yeter efendim Sarp kayalar tutar olmuş eşimi Kimselerde tutmasınlar yasımı Tutunmasın anam bacım salımı Dertlerim de kısa ömüre doydun mu Efendim efendim benim efendim Benim bu canıma yeter efendim Feriha der gitmiş idim ocağına Düşürdü de beni derdin kucağına Adımı da toprak örttü sıcağına Dertlerimde kısa ömre doydun mu Efendim efendim benim efendim Benim bu canıma yeter efendim Feriha Ceylan Yürüdüm.....? Yürüdüm de seni bitiremedim, Ömrümü bir güle giydiremedim, Ham idi de meyvem yetiremedim, Senin ile de aramı bir getiremedim. Yürü bire yalan dünya haydi sen yürü, Balçıktan akan sularda gayri de duru, Ne altında yatana varsın ne üstün kuru, Sen de yüklemişsin adem oğluna zoru. Kaçana dur denilmez çok malın mı var, Durana vakit geçmez miskin oğlunda ar, Ardını sürdürecek ardan namın mı var, Boş ver gelen giden den hepsi sana kâr. Feriha Ceylan Zamanı geldi……! Zamanı geldi……! Gene bahar oldu bulandı çaylar, Kabarıp taşmanın zamanı geldi. Heves köprüsünden sır yaylasından, At binip aşmanın zamanı geldi. Es bire gözünü sevdiğim rüzgar! Gel sar beni daha çılgın sar. Muhabbet köşkünde yine cümbüş var, Kaynaşıp coşmanın zamanı geldi. Yıllardır gönlümde bir kuzu meler, Adı Ferhat olan dağları deler. Tükenmez durmakla bu mesafeler, Dört nala koşmanın zamanı geldi. Mevsimler geçiyor güller içinde, Gizli bir güzellik tüller içinde, Kararmadan ateş küller içinde, Üstünü deşmenin zamanı geldi. Yaz bire ozan Feriha yine yaz! Geçti aylar oldu gene yaz, Dem verip toprağı daha hızlı kaz, Sel olup deryaya akmanın zamanı geldi. Feriha Ceylan ferihaceylan:18.04.2007 13:34:55

08.03.2007 11:28:03	dünde kalanlar

Sana şair oldum ben…! Sana şair oldum ben Kızıl saçlarına Kırmızı gözyaşlarına Sana vaiz oldum ben Seni okudum hece hece Seni aradım Kainatın tüm pencerelerinde Gölgelerde ıslandı yüreğim Sokaksızdı evler Yakışıksız meyvesizdi bahçeler Sana har oldum ben Yakıyordu inan sevdan Şuur oldum Aldı seni bilincim hapsetti Kavruldu ömrüm senelerce Yazıyordu ellerim Yazıyordu dillerim Yazıyordu yüreğim feleğe Geçmişe geleceğe Sahipsizce Gecelere yazdım seni Efkarlı gözlerinde Keman oldum Yay oldum Sana şair oldum ben Buse buse döküldü özlemler Dönüyordu başımda ahvalin Akıyordum ırmak ırmak Yanağında duruyordu aşkımın bahçesi Oysa sen yoktun Yalnızlıklarımda nefesin Kalbimin arka penceresi Turnalar almış haberini Uğramadın Yar nerelerdesin Söyle ey katip Sen yüreği avucunda Aşkı yazmayı bilirmisin Canımın yongasını Ölümüne çizermisin Adını yazıp saklamak Menekşeler açmak istiyorum başında Elvan-i menekşeler istiyorum İnce narin kokulu Büyüsünde kaybolduğum Ünlü Cezayir menekşeleri Ve sukuta kadar saklamak için Renklerinin ahengini Kömür camekan ışığında kamaşarak Bir Cezayir güzelinin gözleriyle bakmak Göğe bağlamak yüreğimi Düşmek için avucuna Pembe bulutlara Rüzgarlarda savrulmak Koşmak Yel olmak Su olmak Sende sen olmak Sonsuzlukta can bulmak Sana dair seni sormak Özgürlüğüm neyleyim Ateşin üstümde Külün köleyim Ne olur uzatın mabedi Üstüme örteyim Nasıl sevdiysem Yüreğime selam söyleyin Feriha Ceylan

25.01.2007 22:07:50

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Döndü......!

Yetişti harmanım hasatım döndü
Erişti baharda yaza büründü
Güller otağ kurdu bülbülüm güldü
Döndü bu sene dost devranım döndü

Bayram geldi yeşillerde giyildi
Gayri bu ellerde allar göründü
Dağlar gelin oldu yaza yüründü
Döndü bu sene dost devranım döndü

Feriha da ahit verdi yazlara
Candan selam olsun eski dostlara
Çayır çimen yürüsün de taşlara
Döndü bu sene dost devranım döndü

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:35:26

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Zamanı geldi……!

Gene bahar oldu bulandı çaylar,
Kabarıp taşmanın zamanı geldi.
Heves köprüsünden sır yaylasından,
At binip aşmanın zamanı geldi.

Es bire gözünü sevdiğim rüzgar!
Gel sar beni daha çılgın sar.
Muhabbet köşkünde yine cümbüş var,
Kaynaşıp coşmanın zamanı geldi.

Yıllardır gönlümde bir kuzu meler,
Adı Ferhat olan dağları deler.
Tükenmez durmakla bu mesafeler,
Dört nala koşmanın zamanı geldi.

Mevsimler geçiyor güller içinde,
Gizli bir güzellik tüller içinde,
Kararmadan ateş küller içinde,
Üstünü deşmenin zamanı geldi.

Yaz bire ozan Feriha yine yaz!
Geçti aylar oldu gene yaz,
Dem verip toprağı daha hızlı kaz,
Sel olup deryaya akmanın zamanı geldi.

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:34:40

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Yürüdüm.....?

Yürüdüm de seni bitiremedim,
Ömrümü bir güle giydiremedim,
Ham idi de meyvem yetiremedim,
Senin ile de aramı bir getiremedim.

Yürü bire yalan dünya haydi sen yürü,
Balçıktan akan sularda gayri de duru,
Ne altında yatana varsın ne üstün kuru,
Sen de yüklemişsin adem oğluna zoru.

Kaçana dur denilmez çok malın mı var,
Durana vakit geçmez miskin oğlunda ar,
Ardını sürdürecek ardan namın mı var,
Boş ver gelen giden den hepsi sana kâr.

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:34:10

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

YOLUNU

Bilemedim ak yaylanın yolunu
Sıraladım kaderlerde oyunu
Ötelerden duyan olmaz sonumu
Dertlerim de kısa ömüre doydun mu

Efendim efendim benim efendim
Benim bu canıma yeter efendim

Bulamadım obanızda elimi
Aslımı da soramadım dirlimi
Turnalarda kaybetmişte izimi
Dertlerim de kısa ömüre doydun mu

Efendim efendim benim efendim
Benim bu canıma yeter efendim

Yar diyerek düşmüş idim ardına
karadan eller çalmış saklı adıma
Yakmaz diye közler bastın canıma
Dertlerim de kısa ömüre doydun mu

Efendim efendim benim efendim
Benim bu canıma yeter efendim

Türlü kefen giydirdin de ömrüme
Bir musallat koyamadın kibrime
Ak örtüler kısa kaldı gönlüme
Dertlerim de kısa ömüre doydun mu

Efendim efendim benim efendim
Benim bu canıma yeter efendim

Sarp kayalar tutar olmuş eşimi
Kimselerde tutmasınlar yasımı
Tutunmasın anam bacım salımı
Dertlerim de kısa ömüre doydun mu

Efendim efendim benim efendim
Benim bu canıma yeter efendim

Feriha der gitmiş idim ocağına
Düşürdü de beni derdin kucağına
Adımı da toprak örttü sıcağına
Dertlerimde kısa ömre doydun mu

Efendim efendim benim efendim
Benim bu canıma yeter efendim

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:33:31

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Yokluğunda...!

Gün dönümü akşamlarda,
Sabahsız doğuyor kızıl güneş,
Budalı ağaçlarda ömrüm,
Toprağı örtüyor.

Her dem gazel yüreğim,
Örüyor yıllarımı.
Kuruyor yapraklarımda,
Umutlarım yarına.

Vesile zaman senin yokluğunda,
Astarsız nemini dışa vurmuş gözlerim,
Hasretliğine tutsaklaşmış yüreğim,
İç çekiyor dolmayan sürelere.

Bir bilsen hallerim nede yaman,
Yandığımın türküsünü söylüyor,
Feleğe geceler…

Gelmeler kapılarda,
Dumanlaşmış özlemler,
Öksürtüyor ciğerleri,
Bir nefes tütün ister gibi,
Soluğun ensemde.
Yetişe can mı dayanır be!

İlkbaharlardı seni sevmelerim,
Yaz sıcağı göğsünde.
Uyanmaktı özlemlerim,
Gül kokulu sabahlarda.
Yürümekti sekmelerim,
Yarınları çoğaltmaktı ya;
Saklımıza yoktu tövbelerim.

Bir aklım sende.
Fikrim ne hallerdesin?
Güzü sen hiç sevmezdin bilirim.
Telaşa düşmüşüm,
Nerelerdesin?
Süreli zaman bilirim geleceksin,
Yinede hislenirim…

Özlemlerde yüreğini görürüm.
Titrer ürperirim.
Rüyalara ses verirsin,
Gözlerini gözlerime diker;
Seslenirsin,
Ve sen dersin:
Şimdi nerelerdesin?

Ellerinde yüreğim,
Dudaklarından tüm özleminle dökülen,
Beni anlatan şiirlerinde,
Ahmet Arif’in Çukurovası’nı,
Çukurovamızı…..
Söylersin kulağıma.
Gözlerinde çağlayışlarım,
Karşında el çırpışlarım,
Yüreğimdeki çocuğun dilleriyle seslenirim.

Ben,
Seni hasretlere sevmedim.
Ben,
Seni tek bedene iki yürekte sevdim.
Çukurovam’da bolluk berekette,
Sıcağın can verdiği diyarlarda,
Oğla kıza kesen,
Yazların daim olduğu,
Gelecek günlere dair sevdim.

Kısırlaşmış toprağın,
Betonlaşmış,
Yığıntıları yoktu benim elimde.
Gök delenlerin arasında,
Sisin kaybettiği güneşlerin,
Kini çökmemişti üstümüze.
Karıncalanmamıştı beyinleri
Hınç,a alışmamıştı insan yürekleri,
Acıların dehşetinde.

Yağmurlar gökten yağardı,
Ve gözler
Sevdaya çağırırdı bedenimizi,
Süslerdi aşkın mehtabı,
Akşam üstlerini.
Ve biz yarınlara dair yaşardık.

İhanet yoktu,
Kararmamıştı yürekler
Çamurlaşmamıştı,
Daha insan paçaları,
Komşu kapılarında paylaşılırdı.
Günün yorgunluğu,
Muhabbeti dilendirirdi dostun.

Kabaydı dilleri gürdü bilekleri.
Lakin pamuktu aktı yürekleri…

Ve sen;
Şehir eşkıyalarına direnen,
Özgür yarınların aslan yüreklisiydin.

Doğruları doğru yazdırmaktı,
Tarihe hükmedişliğin.
Çöle su taşınmazmış öğrendim.
Hurma dallarında yeşile özenmişim…

Asıl değil asır koymakmış,
Kaderden tokat yemişliğim.
Ondandır hep yetimdir yüreğim.
Eksik doğmuş gelmelerim,
Nedendir hiç bilmediğim?
Avuç içi kadardır hep sevilmelerim.

Övünemedi yüreğim sus puslarda,
Kapı ardı beklerdi gençliğim,
Taze gelin edasında,
Göçüvermişti canan.
Dünde kalmıştı geç zannettiğim!
Vakitsiz çürüdü zaman.

Büyüyorum,
Bakamadığın göremediğin zamana.
Utanmak yok kader utansın artık bana.
Hayatı manto diktim bak!
Alkışlanmadığım yaşamla,
Alıştırtmadım talihsizlikleri bahtıma,
Yakıştıramadım da ondandır,
Hesap soruşum yarınlara…

Umut çiçekleri ekiyorum,
Senin gelmelerine,
Büyüyor filizlerim ve doğa haykırıyor,
Sevda masallarını ninnilerde.

Ellerimde kör kelepçe yok,
Prangaları korkuluk diktim.
Kargalara aşk türküleri ezberlettim.
Doğan güneşe
Pırlantalar dizili,artık gökyüzünde.
Ve ben seni özledim!
Güzel günlerden gelen,
Baharlarını özledim.

Bu gün bildiğim;
Senin kesik acılardan,
Savaşa küsmüşlüğün bilirim.
Giderken yüreğinden gözlerime söylediğin,
Özlemim gözlerinde,
Gözlerimde gözlerinden güldüğüm,
Senin aklında bildiğin,
Gayrilerdeki yılgın bitmişliğe üzgünlüğüm.

Uzan avuçlarını baharlara aç;
Ve yüreğine bak ki duy beni!
Seherde seslenişlerdeyim,
Yine eskisi gibi gazelleri örtüyor,
Sabahlardaki mavilikler.
Ve ben hep sana uyanıyorum.
Severek bakıyorum.
Gözlerinden aktığım yazlara,
Dün gibi bu gün seni yeni tadıyorum…

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:32:45

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Yılgın

Yılgın kalmış acılar
Tasalar kara vuslatlara
Beklenmedik konuklara
Kaygılarda gün yılgın

Sorumsuz sevdalar da
Örse kertmiş yürekleri
Örtülen dikçe umutlar
Doyumsuz kalmış aşklar

Dönüşsüz çarklar da ahlar
Yakışıksız ömürler ne arar
Sarmış yarını kabulsüz inkar
Ayrılıklar da gün yılgın

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:32:11

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Yeşil

Yeşili söylüyor gözlerin
Sözlerinde yeşiller
Gök maviler giyinmiş
Ebrulu yeşili

Gök kuşağından inmiş yeşiller
Karaca oğlanın
Sazından çağlayan yeşil
Ölümün kıyısında yeşil
Doğan bebeğin çığlığında
Yeşilleniyor yeşil

Gençler yüreklerinde beşik
Yeşili söylüyorlar
Gelecek günlere dair
Ellerinde yeşiller

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:31:41

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Vuran vurana......!

Bir yaralı ceylanım vuran vurana,
Kapanı tuzağı canım kuran kurana,
Saçıldım deryayım gülüm sebil her yana
Haramiler sofrasında halimi sen gör.
Derimi etimden canım soyan soyana.

Uğrattılar gül ömrümü kahpe seline,
Kına yaktılar gözüme körü körüne,
Şerbet diye dağıttılar zulüm harbine,
Salımın başını canım tutan tutana.

Giremedim hezimetten tenli kabrime,
Feriha’yım diyemedim cümle aleme,
Defterimi alamadan daha elime,
Adımı ezberden canım sayan sayana.

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:31:13

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

UZAKLARDASIN...!

Şimdi uzaklardasın
Çaresi yok
Ayrılıklar
Çizili kalmış
Arda tutmuşsun
Miskinleri

Zahir
Zaman ahir
Kabuğunu kıramadım
Taşlaşmış
Yürek evin senelerdir
Erken
İsli vakitler
İtiyor ötelerine beni

Gayri
Kör berduşlar söylüyor
Pınarlara türkülermizi

Sarılmış
Her yanımda
Dert ile verem
Bil istemem
Sürme merhemini
Eritir yaralarım seni

Görsem diyor
Ömrümün cehennemi
Huzura
Gelemem
Dillerim suskun

Gözlerimle
Dillerime çağırsın
Gülümün
Solduğu günü
Ağırın da kaldı
Bilirim
Yokluğumu
Yaşlı akıttın giden sellere
Kurutup gülleri
Gerilerim de
Sen bıraktın
Şimdi uzaklardasın
Bilmem
Nasıl
Yanık ağıtlardasın

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:30:22

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Şafak...!

Dar kibrit kutularında
İnsan manzaraları seyrediyorum
Fanuslarda tutulu dünya

Kopyalanmış entrikaların
Düşleri yaşanıyor
Saklanmış hayaller
Kasvetin hırsları içine
Paketli istiflenmiş yaşamlar

Dar geçitli
Keçi yokuşlarda
Takılı kalmış kaderler
Heveslere perde çekmiş
İşportacı hayatlar
Fesleğen yapraklarında
Unutulmuş doğrular

Simitçi naraları
Nihayetinde söylüyor
Beklentili zamanı
Yükseltileri frenlerken

Ağlıyor bir çocuk
Adımlıyorken hayatı
Ve
Seyredişlerin manasında
Yıkılıyor köprüler
Önünde yaşam
Karalı Sayfa sayfa
Odalara dağılıyor akşam üstleri
Manzaralarını resimlerken gün
Semalardan inen
Meçhul beklentilere
Doğuyor şafak

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:29:26

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Söylemedinki....!

Aşkına inanıp yoldaş olduğum
Bu cihanı unutup sana daldığım
Ellerin koynunda yetim kaldığım
Değermi ömür sana söylemedinki

Kırılmış hep kalpler senden yaralı
Kime sorsam bahtı senden karalı
Ağlayan çok gülen yok sana soralı
Değermi ömür sana söylemedinki

Cahildim bilemedim düşerken ardına
Ömür geçince vardım bende farkına
Döndürdün gönlümü kirmen çarkına
Değermi ömür sana söylemedinki

Yalan feri ha yalan ömür hep yalan
Canındır yüreğin hep tongada kalan
Ne halinden anlayan var nede soran
Değermiydi ömür bana söylemedinki

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:28:32

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Sustun......!

Bir ölüme sustun; beni hiçe sayarak.
Terk edişliğindi yakarak kör ateşlerde,
Bana küstüğünü neden anlatmadın?

Oysa dilinde sonsuzluğa,
Yetecek sözlerin vardı.

Kirlenmiş dişlerimle,
Seni öpemedim diye,
Balçığa sıvadığım,
Günü aydınlatamadım diye,
Bana küstüğünü neden anlatmadın?
Bir ölüme sustun…

Astığım;
Boynunda kader yazımdı.
Ömrüne talip,
Tırnaklarımla çizmiştim.
Göreceğimiz günleri sırtına,
Yıkarken ölüme izleri vardı.
Teninde hala…

Gülüyordu daha saçların yarına,
Aklıma gelmedi veda ettiğin.

Yoksa küsmüydün?
Gözlerimdeki çağlayana bakmadın ya;
Avuçlarından kırıntılar,
Sökülerek döküldü anılara.
Üzdüğümü bana neden anlatmadın?
Bir ölüme sustun…?

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:27:46

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

SEN UYU...!

Sen uyu uyu ki
Gözlerin nergislere açsın
Uyu ki yarınlar kaderle
Doğru hesaplaşsın

Sen uyu uyu ki
Uykularda kur
Akan sularının
Ayla yıkanmasını
Görsün yarınlar

Sen uyu uyu ki
Şerbet içsin
Çöldeki kör karıncalar
Yıkılmasın
Kumdan umutlar

Sen uyu uyu ki
Gölgelemeden gün
Yarını doğursun dün

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:26:58

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Savaş........ !

Ne savaşlar gördüm ahir ömrümde;
Barış sandığım.
Ne işkenceydi ki onlar,
Hayatı doyulmaz kılan,
Tepeden tırnağa ömrümü kızıla boyayan.

Tuzlu salamuralarda yakılan can özüme,
Kan sağılan yığılan hükümlerdi.
Daha doğmadan verilen dürülen defterlerdi,
Okunmadan ezberlenen.

Kadere yazılı türkülerdi elediklerim,
Paslı tellere sıvalı.
Unlu kasnaklardan geçti feleğim,
Kekreyini fark edemediğim.
Alıçlı yemişti elzemdi ağzımdakilerim.

Esaretim hiç bitmedi idamlarım sıra sıra,
Hüküm giydim.
Müebbetlerim koşulsuz verildi,
İndirimler olmadı.
Dolmadı ömrüme biçilen dava.
Solmadı;
Kefenimde saklanan koyulu kara,
Yanamadı yüreğim doyulası gül bir nara!
Kanmadım.
Deryalar boşaldı üstüme ıslanmadım.
Kuruydu ağzım laldı dilim,
Hekimlerin;
Çaresizliğiydi tükenmeyişim.
Çelik kanatlı kor bir yürekti;
Büyüktü sevgim;
İşte böyle isyanlarda hüküm giydim!

Çukur ovaydı suçlu,
Suçu suçlu günahsızlarla doluydu.
Otağıydı namusların,
Aslan ağzıydı umarlarım,
Belim pekti ciğerlerim kanda yürekti!

Mertekti damları kalın duvarlı;
Mahzen kapılı uzun gürlekti tavanları.
Adam asmak ister gibi,
Mengenelerinin her birine.
Namına yakışır sevdalara ödülü büyük,
Cömertti sellerdi önde gelen,
İlk fırtınalar ondandır.
Kanım sıcak alevdir dövdüğüm,
Tandırda yağlamayı en iyi ben bilirim,
Toroslar’ın incesinden eser,
Ilık seher yellerim.

Ondokuzuncu asrın aşkıydı!
Bedelsiz olmayan acıyla yoğrulan,
Kan üstüne ekmek doğranalı,
Aklın zoru yoktu.
Eriştiğim menzile kelle koltukta,
Bilmem kaç hükümler geçti habersiz,
Çaresizdi zaman yaşanacaktı….

Özgürlük ne demekti neyi bilmekti?
Bana öğretilmedi.
Sevmek demek ölümü yemekti!
Felek acizdi arzuhalcilerin fermanına;
Ektiğim acıların ekmeğini yiyemedim.
Dişlerim yoktu,
Sukut gezerdi hücremde,
Nöbetleri efkarlı;
İnce tel saçlarımı rüzgarlar büyüttü.

Buz kesik ayazlardı yoldaş olduğum;
Üşümektir şefkatim,
Nemli duvarların döktüğü namelerde,
Tevellüdü saymadım.
Yıllar salise,
Aklıma sormaktan korktuğum:
Doğduğum hadise.
Bir bahise mahkum olmuşum,
Gerçek ne ise?

Kopan ilmeklerde düğümler sıralı,
Yaralı kalmış baykuşa takılı kanat,
Karalar yakılmış ömrüme.
Kınalara inat,
Oooooof be kader of!
Doğarken atıldı yüreğime töreli tokat,
Koynumda sevmeler alazlı,
Gülüşüm bedensiz koyuya boyalı,
Dolmadı ömür küpüm daha bol olalı.

İlk yağmurlarla yıkandı sallandı gök,
Sırnaşık yakışlardan arındı.
Bilemediğim kördüğüm yarınlarımdı.
Yetmedi ahire zaman,
Esmedi başımda bir sevda masalı.
Bendeki vebalsiz günahın ağır diyeti;
Beşikten mezara bitmeyen savaş…

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:25:53

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Önce gözler eğildiler..!

Önce gözler eğildiler
Su yolu pınarlara
Varsın ne yapsın gün dölleri
Kömüre akıyor hayatın ırmakları

Sarılanmış.....!
Bakmaz gayri sarılığın kemi
Sıtmadan karalı gömleklere
İnkarı vardı doğruların
Ömrüne bakmakta değildiler

Karanın.....!
Ne suçu var karadan başka
Verendi görmesini unutmuş gözlere
Öncedendi kederler
Şimdi yol almış hepsi birer birer
Nihai sonsuzluklara

Emre idi
Emreler Emre idi
Eğildiler..!
Çünkü görecek günlere kemli idiler
Ecirden ecimleşmişti ecmel
Edebi kelamda kalmış iki kalem naz
Emsaller yoktu
Onun içindiler ki eğildiler gözler......!

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:25:15

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Ölüm......?

Hep……
Animidir çırpınışların ölüm
Sonlara yok mudur çıkışların
Apansızlıklar mı kaderin ölüm

Hep……
kahpe pusular mı yoldaşın ölüm
Kara diken ellerin
Sonralar….
Yok mu kitabında ölüm

Hep…..
Gecelere mi doğarsın ölüm
Bahara eren sabahların yok mudur
Güller içinde bülbülü
Dinlemez mi ğüleklerin
Çıraların can alevi sızmaz mı
Karanlıklarda mı alemin ölüm

Hep…
Viraneliklerde mi gezersin ölüm
Yeşil sarayların ortasından hiç geçmedin mi
Duldasında oturmadın mı çınarların
Yavukluna beyitler dizen
Dillerin olmadı mı
Üzmelerde mi defterin ölüm

Hep…….
Senden ötesi yokmu dersin ölüm
Muradı bulan ersin istemezsin
Kimle kindesin
Bilirde bilemezcisin
Deryalara ermeden
Geçer mi güzlerden elin
Mavileri zifirilere
Neden sen koyarsın ölüm

Hep….
Sevmelerden kovarsın yürekleri ölüm
Elinde candan kürekleri
Kan fışkıran
Kesik başlı bilekleri
Nasıl bükersin ölüm
Höykünerek
Sökük bedenleri
Dikersin toprağa ölüm

Hep düşükler sana ölüm
Yakarmalar alışmışlar
Dar yakana
İflah olmaz keremlerde
Yazıklanmış alışkanlıklar
Çoğalmış zaferlerin
Kör yüreğin eğilirde bir gün
Ölümü bilirmisin ölüm

Hep….
Sevmelerde olduğunda dün
Yakınırda ararsın
Hor bakışlarda yanarsın üzgün
Sende çaresizce ölümlere ağlarsın
O gün çağlarsın be ölüm

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:24:06

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Neneme...!

Toprak çökmüş dam bozulmuş,
Bizim eller viran dolmuş,
Obamıza yılan dalmış,
Neneme sor, güz mü geldi?

Yollarımız çalı çırpı,
Evimize kıtlık girdi,
Köz içimde ciğer deldi,
Neneme sor,güz mü geldi?

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:23:24

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Kırmızıydı Doğuruyordu Toprak...!

TOPRAK...!

Zulüm tarlalarında
İki ömür çürüttü kederler,
Bağrına taş basa basa.

Kahırlar sıralıydı
Efsanelerinde dillerin,
Ölüm kokuyordu toprak.

Gün kırmızıydı,
Yön kırmızı,
Kan kırmızıydı şafak.
Sonsuzluğa haykırıyordu
Çığlığı atlası yırtarak.

Kırmızı silüetler dolaşıyordu,
Kırmızıydı hortlak.
Sonbahardı, hazandı çöken,
Rüzgardan yanmıştı,
Islak, kırmızı yaprak.
Ağlamakla örtülüydü,
Kefenlenmişti toprak.

Tutunup kalkmak yoktu.
Çıkmazlarda dizili
Tanelenmiş inciler.

Daha aralanmadan
Nasırlanmıştı acılar.
Zil çalan kör gafillerdi,
Cüretleri zamana mahsup.
Yetinmez kuklacılardı,
Kan kırmızı öz alan.

Sevinmek yasak,
Gülmek,
Kırmızı gülleri koklamak.
Tarifsiz acılardı saran umudu.

Kapkara gökyüzünde,
Kan kırmızıydı bulutlar.
Az kalsın yıldırıma dönüşecekti,
Yağmur sanacaktı toprak.
Pıhtılaşmıştı zaman,
Akmıyordu ağacın damarlarında.

Yürekler donuk,
Narın çığlığında azrail,
Son çağırışlarını haykırıyordu.
Ölüm dökülüyordu meşelerden,
Kalmamıştı örtünecek yaprak,
Rahatlıyordu artık,
Sonsuzluğa açılan toprak.

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:22:08

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Kara Gözlüm.........!

Kara gözlerine kurban olayım,
Bir bakışın yeter öldürme beni.
Kaş altında ebruları salayım.
Ferman çıkartıp ta sürdürme beni.

İste bu canımı sana vereyim,
Çevirip hilalin döndürme beni,
Kirpiğinde yuvalanıp kalayım,
Ok olup sinemden vurdurma beni.

Kemerlenip ince belin sarayım,
Maden sayıp demirciye dövdürme beni,
Gönül sarayında hırsız kalayım,
Ellere duyurup kovdurma beni.

Zülfüne sarınan çevreler olsam,
Kızgın pınarlarda soldurma beni.
Kızıl güllerin başından tutsam,
Kuzgun diye dikenlerde boğdurma beni.

Yellerden düşüp sinene aksam,
Zulmüne kabulüm bin kere yaksan,
Mecnun olup uğruna aklımı bozsam,
Kul deyip çöllere saldırma beni.

Külümden savrulsam gözüne kaçsam,
İki damla yaş olup döktürme beni.
Kar olup yağsam dağlarda kalsam,
Sel olup bağrından aktırma beni.

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:21:18

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

İstanbul'da Cümbüşe

Gülüyor İstanbul;
Eteklerinde ziller.
Rakkaseleri seyrediyor Boğaziçi,
Haliç’in gölgesinde uzanmış Emirgan.
Kuş tüyü yorganlara sarılı,
Beşiktaş’tan ulaşıyor,
Hasretler'le Üsküdar’ a.

Usanmadan;
Yılgınlaşmadan asırlara,
Seyredişlerinde Rumeli,
Gülüyorken Beyler beyi.

Salacakta daha gün erken,
Paylaşıyor Süleymaniye.
Sırlarını dökerken,
Kuş misali Üsküdar’a göz süzerken.

Ağırlıyor girintilerinde,
Kartalın geniş kanatlarında,
Özgür muhabbetleri.
Efkarı tutuyor dalgalarında,
Beykoz’dan Tarabya ‘ya.

Gün kollarında uzanınca,
Bebek’ ten gülüyorken Moda,
Ellerinde büyütmüştü,
Kucağında Çamlıca.

Bir motorun sesinde,
Koşarken Kız kulesi’ne,
Sandaldan iner Eminönü.
Beyazıt’tan Beşiktaş’a,
Bir bebeği okşar gibi,
Seviniyor coşkunluğa,
Kucağında asırlık aşklarla,
Seyredişlerine dalıyor,
Üsküdar’ım aşkla.

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:20:26

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Haber.....?

Dosttan acı haber var,
Gül dalında keder var,
Bülbül küsmüş nicedir,
Feryadında sitem var.

Ağlatmak mı niyetin,
Anlatmak mı sitemin,
Zehirli bir ok gibi,
Çöreklenmiş kederin.

Sözde değil dilde var,
Bülbülde var gülde var,
Yalan dünya gam yükün,
Sana gelen kulda var.

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:19:50

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Gurbet.....!

Bir gün diyar ederim gurbet seni,
Öğretemedin bana dost ile eli,
Söküle söküle gittiğin yeri,
Anlat bana bir hasbihal edelim.

Zorda kalmış o yar hasret ile bilirim,
Çağırırsa kanda olsam gelirim,
Bir canım var yol üstünde veririm,
Anlat bana bir hasbihal edelim.

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:19:17

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Gurbet eller…!

Gurbet hırkasını da giydim sırtıma
Uğradım feleğin bitmeyen kahrına
Dönerim kederin durmaz çarkında
Acılar böğrümde bal olmuş benim

Gurbet elde ben de söyledim aslımı
Yıkamadın dedi de kibir ile kahrını
Geçer de sandım bir gül ile bahtımı
Acılar dilimde de lal olmuş benim

Feriha der ne söylersin ah hep acı acı
Gönlüne gelmezmi canının tadı ilacı
Gurbet ellere yazılmış yazgın da bacı
Sıla da da ocağım dağ olmuş benim

Feriha Ceylan

03.01.2007 10:18:14

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Ela gözlüm..........!

Ela gözlüm bu ellerden,
Ben giderim sen ağlama.
Koydum diye kara gözü,
Kahırlanıp sen ağlama.

Akıl aldık eğlenmedik,
Sürgün olduk sevilmedik.
Bu cihana boşa geldik,
Ben giderim sen ağlama.

İki canda birdir özüm,
Pınar oldu coştu gözüm,
Yaradan’a esas sözüm,
Ben giderim sen ağlama.

Kavil koyduk bilinmedi,
Kefen giydik görülmedi,
Toprakta can dirilmedi,
Ben giderim sen ağlama.

Ela gözde durmaz sancı,
Heveslenir gülden inci,
Feriha’yı yıkınca dürzü,
Ben giderim sen ağlama.

Feriha Ceylan

28.12.2006 11:26:56

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Ak...? kara dayı....!

Sende bir anadan doğdun,
Korukla suyu bir mi gördün,
Gül içinde diken oldun,
Sen neymişsin kara dayı.

Kara dayı kara dayı,
Sütten kessen al elmayı,

Yaş dal idin yele değdin,
Gah ağlayıp gahi güldün,
Atla tayı nasıl verdin?
Sen neymişsin kara dayı.

Kara dayı kara dayı,
Sütten kessen al elmayı,

Hem haklıdır hem yasaklı,
Senin evde var mı paklı,
Baban da ananı yaktı.
Sen neymişsin kara dayı.

Kara dayı kara dayı,
Sütten kessen al elmayı,

Harmanlandın güne değdin,
Akıl aldın yerin buldun,
Bu dünyayı sıra döndün,
Sen neymişsin kara dayı.

Kara dayı kara dayı,
Sütten kessen al elmayı,

Kuş yuvası oldu evin,
Nerde kaldı kör düvelin,
Ellerinde minderlerin,
Sen neymişsin kara dayı.

Kara dayı kara dayı,
Sütten kessen al elmayı,

Yetmiş yaşına dayandın,
Saçları kara boyadın,
Kara kalbi aklamadın,
Sen neymişsin kara dayı.

Kara dayı kara dayı,
Sütten kessen al elmayı,

Sen bu yolu hiç görmedin,
Bir kerede genç olmadın,
El dilinde naçar kaldın,
Sen neymişsin kara dayı.

Kara dayı kara dayı,
Sütten kessen al elmayı,

Dayı dedik başta tuttuk,
Bizde seni ehil ettik,
Zemheride un öğüttük,
Sen neymişsin kara dayı.

Kara dayı kara dayı,
Sütten kessen al elmayı,

Akıl sırrın elde olmaz,
Hep doğrusun eğri durmaz,
Kulda olan sana gelmez,
Sen neymişsin kara dayı.

Kara dayı kara dayı,
Sütten kessen al elmayı,

Adım dillerde yasaklı,
Hata seni hiç yıkmadı,
Arsız kuldu hiç bıkmadı,
Sen neymişsin kara dayı.

Kara dayı kara dayı,
Sütten kessen al elmayı,

Feriha der yeğen çıktı,
Kapına da yiyen çıktı,
Ocağın da diken çıktı,
Nankör köpek çıyan çıktı,
Sen neymişsin kara dayı.

Kara dayı kara dayı!
Sütten kessen al elmayı!

Feriha Ceylan

03.12.2006 14:08:11

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Gibi............!

Ilgıt eser güne seher yelleri,
Aşka düşmüş güzel titriyor teni,
Gönül sofrasında yiyor kederi,
Yanar dilleri var yanardağ gibi.

Garip yüreğinde sevda ederi,
Yetim gitmiş bilir tüttüğü yeri,
Dürümlemiş acıyı cılız bileği,
Yanar dilleri var yanardağ gibi.

Feriha Ceylan

02.12.2006 19:24:11

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Ela gözlüm..........!

Ela gözlüm bu ellerden,
Ben giderim sen ağlama.
Koydum diye kara gözü,
Kahırlanıp sen ağlama.

Akıl aldık eğlenmedik,
Sürgün olduk sevilmedik.
Bu cihana boşa geldik,
Ben giderim sen ağlama.

İki canda birdir özüm,
Pınar oldu coştu gözüm,
Yaradan’a esas sözüm,
Ben giderim sen ağlama.

Kavil koyduk bilinmedi,
Kefen giydik görülmedi,
Toprakta can dirilmedi,
Ben giderim sen ağlama.

Ela gözde durmaz sancı,
Heveslenir gülden inci,
Feriha’yı yıkınca dürzü,
Ben giderim sen ağlama.

Feriha Ceylan

02.12.2006 19:21:28

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Dur Ellerden......!

DUR ELLERDEN

Deli gönül abdal olmuş,
Gayri gider dur ellerden.
Tatlı dile nem düşürmüş,
Saklı tutar gönüllerden.

Aklı hayallere dalmış,
Yarenlere haber salmış,
Yar diline sitem katmış,
Tel düşürmüş gönüllerden.

El uzatmaz ağzın açmaz,
Gayri bir tas suyun içmez,
Yol edip bağrından geçmez,
Sır düşürmüş gönüllerden.

Dayanmadı kul yüzüne,
Onulmaza düştü keşke,
Haklı kanmış el sözüne,
Yar düşürmüş gönüllerden.

Sevda derken günah çekmez,
Ah çekip ardına bakmaz,
İstesen de kavil vermez,
Koy geçirmiş gönüllerden.

Adın musallada kalmış,
Ahretlikten sual çalmış,
Yalanı gerçeğe sarmış,
Sal geçirmiş gönüllerden.

Al perçemi almayaydın,
Gül yüzüne dolayaydın,
Sonra dosttan olmayaydın,
Sel düşürmüş gönüllerden.

Perde inmiş can özüne,
Diken batmış sır gözüne,
Gayri doyman sohbetine,
Dar düşürmüş gönüllerden.

Arda pazar olur sanmış,
Nefsinin hükmüne kanmış,
Namusu paraya saymış,
Kar geçirmiş gönüllerden.

Feriha Ceylan

02.12.2006 19:20:06

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Dua...............!

Dua gibi dilimde,
İntizarım hiç düşmeyen.
Sebebim sen değil miydin?
Beni sende hiç eden.

Dağlar gibi önümde,
Beisimsin tükenmeyen.
Edebim sen değil miydin?
Utanmayı hiç bilmeyen.

Özlemlerim var dilimde,
Parelersin hiç bitmeyen.
Koşturan sen değil miydin?
Seni bana göstermeden.

Feriha Ceylan

02.12.2006 19:18:04

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Doğmuşum

Doğmuşum,
Kara yerlere dar pencerelere.
Açılmamış demir kapılar,
Asma kilitli.

Saklamışlar bedenimi,
Çalmışlar kaderimi.
Adım namus soy adım yok!
Künyeme sıfatsız yazmışlar.

Sormamışlar,
Ne sevdalara cismim kazılı,
Ne de bahtlar dizilmiş uğruma.
Takmamışlar,
Gelmek ister miyim kıt ömürlere.

Vebal olmuşlar bedel koymuşlar,
Beş arşın patiskaya satmışlar bedenimi!

İki kapı arasında ömrüm,
İki kapı arasında dar bir geçitte,
Ölüm kaderim zülüm anamdır.
Nenemdi benden öncekiler,
Onlar da kolay mı boyun eğmişler?
Kaç ömür çürütmüşler köprüsüz.

Esareti bilerek sinerek yaşayan;
Tek cins, tek varlık,
Çocuklar doğurtulan,
Asla kendinin olmayan,
Tek Havva canlı kadın.
Varlığımla var etmişim,
Ben doğmuşum ben doğurmuşum,
Ve ben adsız olmuşum!

Feriha Ceylan

02.12.2006 19:17:21

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Can Fes....!

Can....Fes
Canfes!
Candan bir kafes.
Yüreği tez kanı yağız,
Aklı bodur can kuş…

Kara buğdaylar çalmış da rengini,
Ederin kimlerde bilinmemiş.
İşlemişler döşeğine diyemediklerini de,
Şişirmişsin kursağında dertlerini,
Kimsecikler duymamış…

Oğula kıza kesmişsin de,
Haberin olmamış.
Ayazı buzu dinlememiş,
Safçalanmış günlerin.
Yüreğin çırpınırken uçup gitmiş düşlerin.

Can fes!
On kulaca bir nefes.
Sığdıramamışlar da hayallerini derince tasa,
Seni koymuşlar karadan yapılı şalvara.
Geri dön ardına bir baksana,
Sinmediğin feleğin ürküyor bakarken sana.
Öğünüyor kem almadığın iliğin,
Sömürülere direniyor…

Canfes!
Can kafeslerde bin ses.
Akça yüreğin eledikçe kederi,
Yeriniyor uğrunda yıkamayan kaderin.
Dökülüyor ciğerinden kara höllüklerin,
Şimdi söylesinler; kimleri yıkar ederin.

Feriha Ceylan

02.12.2006 19:16:39

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Ben Anayım

Ben anayım
Ben sılayım
Saklı özündeyim erdemlerin
Siperlerin gözündeyim
Sözündeyim yaşlı anamın
Yaş dalındayım ham meyvenin
Kurt kemiren
Al elmanın yazındayım
Kesilen başındayım
Dağladığın kor demirde
kırılmaz çeliğim

Ben anayım
Yazı yaban tarla ekin
Yaslan dallarıma
Hırçın rüzgarlarımdan sakın
Aklın geçmesin başını yakın
Yabandır bağrım yel sanma
Hünkarımdan korkarım
Haramdır gülmek canıma
Sakın ağladığıma kanma
Dökülen doludur baharı müjdeler
Aklından zorun olsun
Yanmaya kıvılcım yeter
En darımda entariden biçerim kefeni
Toprağı can ederim canı da toprak
Bana ölmek yasak ben anayım

Ben anayım
Yakmayın gönlümü sakın
Acıtmayın
Kıymetini anlamaz yaban eller
Tutup yüreğini deler
Beni hatırlarsan eğer ben anayım

Feriha Ceylan

02.12.2006 19:10:47

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."

Annem.........................!

Avuçlarından can kuşun,
Yerlere düştü annem,
Yerlere düştü…

Gözlerinden kan pınarlar,
Çağlayıp aktı annem.
Çağlayıp aktı…

Yüreğinden kor acılar,
Fışkırıp taştı annem.
Fışkırıp taştı…

Uzaklardan seslenip de,
Ağlama annem annem,
Ağlama annem annem,
Annem ağlama.

Benim için ağlama,
Ağlama annem annem,
Ağlama annem annem,
Annem ağlama.

Bu gün göç yollarından,
Göçmen kuşların,
Leylekler değil,
Cruseler geliyor.
Bereketli topraklarından,
Altın başaklar değil,
Uranyumlu bombalar fışkırıyor.
Savaş baronları gazapta,
Irak’ı uçaklar bombalıyor.

Uzaklardan seslenip de,
Ağlama annem annem,
Ağlama annem annem,
Annem ağlama.

Bebekler katledilirken,
Sen yavruna,
Ağlama annem annem,
Ağlama annem annem,
Annem ağlama!

Tüm annelerin anneler ünü kutlu olsun ve anneler ağlamasın

Feriha Ceylan

28.11.2006 16:20:02

dünde kalanlar

"Boşluksuz Bir Yazı."dünde kalanlar

Annem;
Bu bayramda bensiz geçti.
Asılı kaldı kapılardan,
Fındıklı çikolatam.
Hani......,
Ayrılık olmayacaktı tasan?
Keşke yeminlerin,
Bağlı kalsa bilmesem.
Ve sen özlemesen….
Yaşamamış olsam seni;
Hamurdan ak ellerin,
Aklıma gelmese.

Ela gözlerin yollarımda,
Boncuk boncuk kopmasa.
İçimde çaresizlikler,
İsyan edemesem.

Bekleme gelemem!
Bir bayram daha geçerken,

Hani...
Elinde ilk diktiğin,
Çaputtan yamalı bebeğim,
Masada beklettiğin,
Hamsiliydi hiç unutmam,
İçli köfte yemeğim.
Yüklüğe sakladığın,
Gizli kesende hissem,
Büyüdüm de yerini hala bilmem.

Diktiğim turuncun,
Kopardığın çiçekleri,
Gelir gözlerimin önüne.
Doldurdun kolonya şişesine,
Karyolamın baş ucunda,
Dayanamaz uyanırdım kokusuna.
Sevdiğim uykulardan,
Çalardın beni kandırışçılınla.
Hala var avuçlarımda,
Saklıyorum ağlamalarıma.

Hani...,
Gondol da sayardım,
Fasulyeden şekerlerimi,
At artık hepsini denize,
Kolonyamı şekerlerimi çocuklara ver .

Unut gelmemi!
Bayramlık seçme.
Belki nasip olur giymelerim,

Gözlerimde yaşanmamışlarım,
Yanı başımda cellatlarım,
Uzun fermanım,
Derin yaralarım,
Dipsizlikler korkutmuyor.
Islık çalıyorum gençliğime…

Seni düşlüyorum anne!
Okşuyor nasırlı ellerin.
Yel değer gibi,
Biliyorum vakit tamam,
Ve ben üşümüyorum…

İlk defa annem, can benim!
Kimseler alamaz.
Nefesinde can olur gelirim.

Duyarım kokusunu,
Mavilerden kolonyanın,
Denizler fısıldaşır,
Şeker çocuklarını anlatırlar.
Yakarım keyifle,
Bana aldığın son Samsunu.
Duman olur pencerenden,
Tutarken demirleri …

Sana kaybetmişliğimle hiç,
Kazandıklarımla dik,
Gelirim özgürce!
Öperim usulca şimdi ellerini,
Ben geldim,
Bayramın kutlu olsun anne!

Feriha Ceylan

NE SAVAŞLAR GÖRDÜM
AHİR ÖMRÜMDE
BARIŞ SANDIĞIM
NE İŞKECEYDİ Kİ ONLAR
HAYATI DOYULMAZ KILAN
TEPEDEN TIRNAĞA
ÖMRÜMÜ KIZILA BOYAYAN

Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.

Bu dosyanın son güncelleme tarihi: 23.04.2024 13:13:15

ŞİMDİ İHANET ZAMANI…!

BU GÜN DOĞUM GÜNÜMMÜŞ…!