|
Sus Ýçimdeki Deli...
(Burak Arslan) 8 Mart 2009 |
Sevgi ve Aþk |
| |
 Gözlerim; yeþil bir hayalin ýssýz duraðýnda beklemekteydi sessizce ve fikirlerimse senli iki zaman arasýna baðdaþ kurmuþ medet dilenmekte, dilsizler yokuþunda baþýboþ seyirlerde... Sevdama itham ettiðim romanlarýn yazarý bir deli vardý içimde, gönül yaralarýmdan sýzanlarý kaðýtlara elleriyle kazýyan, derinlerimde sakladýðým kör, saðýr ve dilsiz hasretimin çocuðuydu, tabiri caizse... Hasretimin tabiri bu deli çocuk gitmez oldu gecelerimden, sarýldý bana gecenin en siyah saatlerinde, dilim oldu kaðýtlara konuþan... Yine kalemi vurdum gece vakti satýrlara. Bu çocuk yalnýz kaðýda dökerdi mürekkep renginde gözyaþlarýný... |
|
|
| Bana seninle yürümek yok, biliyorum. Kelimelerimin hep dilimde saklý olacaðýný, senin beni bilmeyeceðini, bir akþamüstü kýzýllýðýný izlerken hakkýmda ne düþüneceðini biliyorum. Bana dair koca bir hiç düþüneceksin elbette. Çünkü bilmeyeceksin. Benim akþamüstü kýzýllýðýný ne kadar sevdiðimi bilmeyeceksin. Benim seni, beni tanýmadýðýn kadar sevdiðimi, bilmeyeceksin. Umudumun son köklerini sana ektiðimi, sensiz anlarýn zindan karanlýklarýný besleyip büyüteceðimi, seni göremediðim tüm gecelerin karasýnda boðulacaðýmý, defalarca dirilip yeniden öleceðimi bilmeyeceksin... Hem ne önemi varki tüm bu yazýlan hasretin. Sana yazýldýðýnýda bilmeyeceksin. Ben bileceðim bir tek, koyacaðým sol cebime tüm umutlarýmý ve yürüyeceðim zamanýn ardýn sýra yollarýný. Ben; hasretini, yokluðunun zindanýna kapatýp, vuslatý yüreðimde korlayacaðýmý,senden uzakta gözlerimi doldurup, hasretle kimi izleyeceðimi biliyorum. Ben, adýmýn düþmediði, iki dudaðýnýn arasýndan hayata aldýðýn nefesini seviyorum… Keþke sen, ben olsanda, nekadar sevildiðini anlasan bir, keþke ben, sen olsaydýmda, bukadar sevilmenin tadýna bakabilsem. Benim bilemeyeceðim tadýný bilsen sevdamýn, ve bilmediðim adýný söylesen bana… Bunun adý, Gözlerinde küllenen yitik bir yalnýz sevdamý olur, Yoksa kimsenin kapýmý çalmadýðý bir inziva mý?
|
|
