|
Sýhhiye ve Yaþamýn Güzelliði
(Nebi AKGÜNGÖR) 17 Kasým 2007 |
Kent |
| |
 Ankara’nýn Sýhhiye semtindeyim.Burasý Ulus ile Kýzýlay’ý birbirinden ayýran bir sýnýrdýr.Ankaralýlar bilirler,her kimlikten insanýn bir geçiþ noktasýdýr burasý.Yaný baþýnda Adalet Sarayý vardýr,karþýsýnda Dil-Tarih.Sýhhiye diye boþuna dememiþler,saðlýk semtidir ayrýca burasý;Ýbn-i Sina,Numune,Ýhtisas,Hacettepe Hastahaneleri ile Saðlýk Bakanlýðý hep buradadýr.Biraz yukarýsýnda Abdi Ýpekçi parký vardýr.Nümayiþlerin mekanýdýr burasý.Kýzýlay’da, Tandoðan’ da yapýlamayan gösteriler,Abdi Ýpekçi parkýnda yapýlýr.Parkýn yukarý bitiminde Sýhhiye Ordu Evi vardýr.Parkýn içinde Ýþçi Bulma Kurumu ve Pazar yeri.Dil-Tarih’in aþaðýsýnda Zübeyde Haným Kýz Lisesi bulunur.Olgunlaþma Enstitüsü ,TRT Ankara Radyosu Etnografya Müzesi , ve Türk Ocaðýnýn eski binasý; DTCF Ýle birlikte Sýhhiye’nin en eski binalarýdýr. |
|
|
Geleceðini Biliyorum
(Nebi AKGÜNGÖR) 16 Kasým 2007 |
Kent |
| |
|
Þu yol denilen kaderin benimle bir oyunu belki de, umutsuzluðun doðurduðu yüreklilik.Sanki aðlayan çocuk,sanki gülen bir göz…Þu bir vakitsiz süre bir saat vuruþu ile bir sonraki saat vuruþu arasýndaki süreden de kýsa aslýnda.Rüzgar renkler ,ufuk bir baþka kantin tarafýndan bakýnca…Sisli görünüyor Ankara…Ne de kirli þehir.Yakýþýyor ismine “An-“Kara” yani yaþadýklarýn kader der gibi…
|
|
|
Kantin Güncesinin Son Harfleri
(Nebi AKGÜNGÖR) 16 Kasým 2007 |
Kent |
| |
| Okul koridorunun baþýndaki atýk kaðýt sepetini metecessin gözlerle karýþtýran müstahdem bir dergi buldu."Türkü” yazýyordu üzerinde derginin.Temiz fakat sayfalarý kopmuþ geriye sadece baþlýðý “Kantin Güncesinin Son Harfleri” olan bir yazý kalmýþtý.Müstahdem baþka taraflarý karýþtýrmayý býrakarak,ilgili gözlerle yazýyý okumaya baþladý. |
|
|
Þehir Kopyalarý
(Nebi AKGÜNGÖR) 12 Kasým 2007 |
Aþk ve Romantizm |
| |
 Yüksel Caddesi,bu gece de her zamanki gibi…
Bugün de tanýdýk misafirlerinden baþka kimseler yok etrafta:Okulun bahçe duvarýný kendilerine mesken tutmuþ birkaç okul kýyafetli kalabalýk,gitardan çýkan melodilere eþlik etmekte…Bayýndýr Sokak’ýn köþesindeki banký içki masasýna çevirmiþ ,önlerine doðradýklarý birkaç meyveyle üçüncü sýnýf þaraplarýný yudumlayan ayyaþlar ve onlara eþlik eden kýzlý erkekli üniversite öðrencileri. Geceyle birlikte biten þaraplarýný yenilemek için kaldýrýmdan gelip geçenden para isteyen kýzlar..
|
|
|
Akþehir Deresi Suskun Akar
(Nebi AKGÜNGÖR) 10 Kasým 2007 |
Aný |
| |
 Akþehir ve Çocukluðuma dair anýlarda kalanlar...
Akþehir deresi suskun akar, geçmiþin mayýslarýndan arta kalan son selleriyle, Ýðdeli Dede’nin güneybatý yönündeki eski kale kalýntýsýnýn altýndaki Yazýcý Köprüsünde coþarak ve derenin kýyýsýna inen her sokak boyunca yüksünmeden devþirdiði eski ve maðrur bir tarihin izlerini de yanýna katarak…
Dere kenarýnda molozlarýn oluþturduðu yükseltinin suya bakan tarafýnda çatal gövdeli, topraða emanet duran bir söðüt, selin oluþturduðu göletçiðin içindeki eski kale kalýntýsýný korumak ister gibi geniþ ve koyu gölgeler sunmuþ....
Etrafta suyun þarýltýsý ve þakalaþan kuþlarýn seslerinden baþka seste yok, ortalýkta kimselerde. Yol kenarýnda toza bulanmýþ ve meyveleri dallarýnda kurumuþ diken dutlarý kortej oluþturur gibi dizilmiþler. Daðdaki tek katlý evlerin sýralandýðý dar ve dönemeçli yollarýn çýktýðý patikalar yabani diken otlarýyla kaplanmýþ.
|
|
|
Ýlk yalnýzlýðýmý, hayallerimin kahramanýnýn hiç gitmeyeceðini, sonsuza kadar hep benimle kalacaðýný düþünürken bir anda yaþamýmdan sessizce ve gizlice, geride boynu bükük bir çocuk olarak beni býrakýp hiçbir þey söylemeden çekip gitmesiyle anladým Vasconcelos’un Þeker Portakalý’ndaki Zeze’nin hayal arkadaþý gibi bir arkadaþtý bu. O gittikten sonra hayallerimin tek kahramaný bendim, ben oldum hep. Kimse sadýk olabilecek kadar sýnanmadý o günden sonra...
|
|
