|
! Þefkatsiz bir annenin sýmsýcak baðrýnda buz gibi keser yürek ve ruhu acýkýr bebeðin. Þefkattir sana Burak. Þefkattir seni kanatlandýrýp o þehirde cananýn yaný baþýna götürecek olan. Þefkattir sýmsýký yumruklarý açan. Yürekleri açan odur. Yüreðindeki avuçlarý kapama ne olur. O an gönlün atacaktýr tüm yükünü, gözyaþlarýnla. Gözyaþýn ab-ý hayat suyu olacaktýr, dertlilere. Gözyaþýn puttan yüreklere Ýbrahim’in baltasý olacaktýr. Kýracaktýr tüm duygu taðutlarýný. Gözyaþýn atacaktýr kötülüðü kendi þehrine. Sonra alacaktýr iyiliði kendi þehrine, senin þehrine. Gözyaþýn alacaktýr ahýný aþksýzlarýn berzahýndan ve kahredecektir aþksýzlarý ansýzýn. Gözyaþýn yastýðýný ýslatýrken karanlýklarda, hiç üzülme, ruhun çýkacaktýr aþkýn miracýna. Sorarken kendi kendine AÞK nedir? AÞK kimedir? AÞK nedendir? Niçindir? Nasýldýr? AÞK ne iþe yarar? Aslýnda aþkýn sorularýnýn deðil sorunlarýnýn olduðunu anlayacaksýn. O Aþkýn seni cananýn þehrine götürecek kýzýl bir gül olduðunu anlayacaksýn. Aþký sorular da aramanýn gereksizliðini hissedecektir yüreðin. Emanet duygularla, emanet kelimelerle, emanet bir cesetle anlaþýlmayacaktýr aþk. Þahittir duygular; þahittir harfler, kelimeler, cümleler. Þahittir cesedin. Þahadet edecektir tüm azalarýn, âþýk olduðunu. Aþksýzlýðýn bataklýðýnda boðulurken yürekler, sen can olup atacaksýn el. Aþýða maþuk gerek. Âþýk ol ki maþuku bulasýn. Hasta ol ki derman bulasýn. Derman bul ki þifa olasýn.
|
|