Bitmeyecek Mektup
(Ýdil Öztep) 29 Kasým 2004 |
Sevgi ve Aþk |
| |
Hayatýmda ilk defa cin-tonik içiyorum þerefine... Ne acý tadý, týpký sen gibi, týpký sana yazdýklarým gibi! |
|
Beyaz Gökçe'ye.
(Ýdil Öztep) 11 Haziran 2002 |
Ýliþkiler |
| |
Koskocaman 4 sene oldu bitanem. Yeri geldi aðladýk, yeri geldi güldük... Hep seninleyim güzelcim. |
|
Leylek Dede...
(Ýdil Öztep) 11 Haziran 2002 |
Ýtiraflar |
| |
Yazdýðým þeyi býrakýp "Leylek dede'ye mektup" baþlýðý altýnda hayatýmý ve yaþadýklarýmý yazmaya baþladým. |
|
Sevgi tanýmý...
(Ýdil Öztep) 11 Haziran 2002 |
Aþk ve Romantizm |
| |
o sana acýlarýn en büyüðünü tattýrýyor, /
sen bundan en yüce hazzý duymuyorsan; /
boþuna aldatma kendini... |
|
Bugün çok sýkýlýyorum.
(Ýdil Öztep) 11 Haziran 2002 |
Yaþam |
| |
Hani susarsýn ölümle karþýlaþmýþ gibi. Tebessüm bile fazla gelir suratýna, gözlerin dahi parlamaz. |
|
Neden çok sinirliyim?
(Ýdil Öztep) 10 Haziran 2002 |
Toplum ve Birey |
| |
Sokakta yürüyorum. Bir yere gitmem lazým fakat yolu bilmiyorum. Orada duran polise soruyorum. Cevabý ise hepsiyle ayný; "Aha þurdan!" |
|
Rüya[1]
(Ýdil Öztep) 6 Haziran 2002 |
Düþler |
| |
Uzaklaþmak istiyordum besbelli... Gitmek, kaybolmak istiyordum. Daha fazla dayanamazdým... |
|
Rüya[2]
(Ýdil Öztep) 5 Haziran 2002 |
Düþler |
| |
Tekrar sarýlýyorum kendime ve gözlerimi kapatýyorum. Açtýðýmda yanýmda buluyorum seni. Bana bakýyorsun... |
|
Öylesine Bir Gün
(Ýdil Öztep) 2 Haziran 2002 |
Yaþam |
| |
Bazen kendimi severken buluyorum. Aferin diyorum benliðime, ben oluþuma... |
|
|
Bir anda sokaklar susacak, insanlar kaçmaya baþlayacak. Sadece yaðmurun ýlýk sesi duyulacak boþ caddelerde.. O sýrada bulutlar açýlacak ve gökkuþaðý sahilde ellerini açmýþ dönen, ayný zamanda þarkýsýný söyleyen kýzýn üzerinde belirecek. Kýz havalanmaya, gökkþaðýna ulaþmaya baþlayacak. Sonra gökkuþaðýnýn üzerine oturup, tüm sevdiði insanlara gülümseyecek... Ýþte o kýz "BEN" olacaðým...
|
|