Yazar Tanýtýmý | okundukça anlaþýlacak olmak çok onur verici... |
Yazýsýnýn Özellikleri | yaþanmadan yazýlmýyor... |
Edebi Etkiler | hayat |
Benzer Yazarlar | ebru |
Özgeçmiþ | ben bu kitabýn ilk sayfasýyým, sonrasý sizlerde... |
Bulunduðu Yer | ANKARA |
|
Kurþun sesi kadar hýzlý geçer yaþamak;
Öyle zordur ki, kurþunu havada, sevgiyi de yürekte tutmak!
Geçtiðimiz yollarda kaybettiklerimizin bize en büyük kötülüðü kendilerini tekrar tekrar hatýrlatmalarýdýr.
Onlar, bir kere kaybetmekle kurtulamadýklarýmýzdýr.
Yokluklarý hayatýmýzdaki varlýklarý haline gelir.
Hep ama hep hatýrlarýz.
Ne biçim kaybetmektir bu? Kim gölgesinden kaçabilir ki?
Bazen duygularýmýz bizden erken yaþlanýr ve bizden hayatýn geri kalanýný alýr.
Hayatýn, kendini anlayanlarý cezalandýrmasýdýr bu.
Durup, durup ardýna bakan kadýnlar vardýr.
Geçmiþi düþünmekten þimdiyi yaþayamazlar.
Her þeyi didikleyip duran, mazisinin gölgesinden, anýlarýnýn yükünden bir türlü kurtulamayan, gözleri ufuk yorgunu kadýnlar. Zaman ilerledikçe birçok þey, daha zor olmaya baþlar. Beklentisi yüksek olan kadýnlarýn yalnýzlýðý daha koyu oluyor. Büyük laflarýn gölgesinde geçen hayatlar, bir daha iflah olmuyor, geçip gittiðiyle kalýyor. Zaman, aþk...... her þey!
Ayrýlýklarý ayrýntýlar acýtýr. Kadýnlarý mahveden erkekler deðil, ayrýntýlardýr. Erkekler, erkekliklerinin tadýný alabildiðine çýkartýrken, kadýnlar bu konuda da umutsuzdurlar. Çünkü kadýnlýk bekler. Ummak ve beklemek kadýnlýða verilmiþ iki cezadýr.
|
|