|
Bugünün Yaratýcýk Sorunu
(Mesut Hastürk) 24 Eylül 2006 |
Sanat |
| |
 Özgün yaratýlmýþ bir edebi ürün genellikle kendi mekanizmalarý oluþmuþ ve bir ideolojik evreni olan, kabül ve red kurallarý olan Avrupa Edebiyatý içinde yer bulmaz. Bunun için tek þansýnýz vardýr: Ya ayný ideoloik paydada yer almak ya da kendinizi aþaðý sýnýfta görmek-göstermek. |
|
|
Günümüzde iki bakýmdan yazarlýk zor. Biri öznele dayalý biri nesnele. Öznele dayalý kýsmý dünyanýn kiþi iradesini hiçe sayan meydan okumasý, liberal çýðrýndan çýkmýþlýktýr. Sanat ve estetikte irade (özne) temel öðelerdendir. Varýn siz düþünün! Sanatta yaratýcý düþünce oyunlaþan ve basitleþen poplaþan fikirler tarafýndan yok edilmekte, akademiler mezar taþý yontucucu durumda bulunmaktadýr.
Ýkincisi nesneldir. Yani koþullar. Gerek toplumsal bilginin paylaþýmý ve metalaþmasý ilk defa tarihte endüstriyel karakter kazanmýþ ve kendi öznesi de nesnesi de meta haline dönüþmek durumunda kalmýþtýr. Bunun dýþýndakine pek sanat denmemekte ya da dense de hayat alaný tanýnmamaktadýr.
Ne yapmalý? Mesele hem basit hem inanýlmaz karmaþýk. Özgürleþmeyi idealize etmeden istemek ve bunu farklý biçim ve þartlar altýnda yok eden yukarýdaki duruma meydan okumak gerekir.
Deðil mi?
Mesut Hastürk
|
|
24.09.2006 00:58:50
|
Edebiyat Defteri: |
| |
Evin Kokusu
Bugün birçok hikaye için pencerelere baktým. Mutfaklarý dar evlerin basýk oturma odalarýndaki ev halini ele veren özel kokular dýþýnda bir konu bulamadým. Bu kokularý evlerinde sahici bir alýþkanlýkla yerleþtiren insanlar dýþarýdaki farklý doðal hava ile bu kokularý ayýrd edemez hale gelirler. Sýk sýk pencerelerini açmayý unuturlar. Evlerinin olduðu kadar belleklerinin de koku algýsý birbirine erimiþtir.
Sonra neden dört duvarlarýný özlediklerine þaþarlar. Güçlü bir bað olan kokudan habersizce ayaklarýný koltuklarýna uzattýklarýnda hissettikleri huzurda yýllardý yaydýklarý, ortaðý olduklarý duvarlarýn tuðlalarýna sinmiþ kokularýn payý çoktur. Bir havalandýrma ile gitmeyecek kadar güçlüdürer. Uyandýklarýnda baþuçlarýnda, ayrýýldýklarýnda belleklerinde, döndüklerinde avuçlarýnda yer bulur.
Bugün eve adýmýmý attýðýmda ilk iþim pencerelere koþmak oldu. Keþke belleðime de aynýsýný yapabilseydim. Onun pencereleri sanki daha sýký kapalý ve hangi duvardalar bulmak bayaðý zahmetli bir iþ. Huzur beni ürküttü bu yüzden. |
|
|
