|
Yorgunum ve Üþüyorum
(yusuf çopur) 15 Aralýk 2006 |
Sevgi ve Aþk |
| |
 Her geçen zaman diliminde “ben”liðim biraz daha senleþiyor… Ki, her gün batýmý kýzýllýðýnda içimdeki “sen” her an biraz daha “ben”leþiyor… Batan güneþle hüzün damlalarý akýyor akþam vaktinin boyun büküklüðünde, süzülüyor “sen”li hayallerime… |
|
|
Artýk Yoksun
(yusuf çopur) 26 Eylül 2006 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Sen yoksun artýk… Ruhum bedenimden sýyrýlýp peþinden koþtu, kelimeler dilimden süzülüp seni aradý her yerde… Sonbahar hüznünde sararmýþ bir yaprak misali sarardý yüreðim… |
|
|
Sevdanýn Rengi
(yusuf çopur) 21 Eylül 2006 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Ben sevda yüklü bulutlardan zülfüne süzülen damlalarý hissetmek, kömür gözlerinde dilediðimce gezinmek ve gül yüzündeki tatlý tebessümü hissetmek istiyorum gönlümün en derininde. Sevda anlamarýný yaþamak istiyorum tüm renklerin, seher vaktinde esen badý sabanýn serinliðinde. Mavinin sonsuzluðunu göz bebeklerinde, siyahýn hüznünü kömür gözlerinde, kýrmýzýnýn çekiciliðini can dudaklarýnda, beyazýn masumiyetini al yanaklarýnda…
|
|
|
| Tanpýnar’ýn sonbahar yapraklarýnýn hâtýra rengine bürünürken bedenim, damla damla süzülmekte geçmiþin baðrýna kelimelerim. Hani sormuþtun ya bana kül rengi bulutlarýn kucaðýnda, deniz mavisi bir akþam kýzýllýðýnda, ve kuþ cývýltýlarýnýn arasýnda “en çok sevdiðin kelime hangisi” diye. Hiç düþünmeden “Sen” demiþtim, dalgalar da þahitti bu sözüme, hedef alýnan ve vurulmaktan kendini kurtaramamýþ, sahile vurmuþ balon parçalarý da, umarsýzca býrakýlmýþ çekirdek kabuklarý da, ve göz kýrpýp kayan mavi yýldýz da…
|
|
