yemek senfonisi
(H.Deniz Hatipoðlu) 17 Nisan 2002 |
Anadolu Kültürü |
| |
Yemek toplumuyuz nihayetinde.....
Bize has bir özellik, yemek içmek...
Bunlarý yaparken ki hazzýn hiçbir þeye eþ deðer akýbete ulaþmamasý da doðal tabii
|
|
merhaba sevgi insanlarý
(H.Deniz Hatipoðlu) 27 Aðustos 2003 |
Yazarlar ve Yapýtlar |
| |
Yazarý Ýkbal Gürpýnar , kitabýnýn adý; içimden geldiði gibi.
Gerçekten de öyle bir kitap.Onu ilk ekranda gördüm þiirleri öyle manalý okuyordu ki etkilenmemek olamazdý. Böyle insanlar da varmýþ dedim sevgiyi gerçekten bilen ve hisseden , karþýsýndakinin n |
|
Sevgi Ýsterse Herþeyi Yener... Yeterki Sevelim.
(H.Deniz Hatipoðlu) 31 Mart 2005 |
Söyleþi |
| |
eþimi hastanede býrakamadýk, hem ölenlerden hemde oradaki hasta yaklaþýmlarý çok fenaydý..üç kez hayata gidip geldi..kanser ilaçlarý zor ilaçlardý..
ve biz doktor la görüþerek eve gelmek istedik ve ona moral kazandýrdýk..
yoksa doktorlar yaþamaz, sayýlý |
|
Güzel Kitap
(H.Deniz Hatipoðlu) 14 Ekim 2005 |
Yazarlar ve Yapýtlar |
| |
Yalnýzlýk korkusu , beðenilmemek korkusu belki . Ancak özlemler sevgiyi yüreklendirip çoðaltýyor bazen hiç
ummadýðýmýz hiç düþünmediðimizle bile hayal kurabiliyoruz . Beden ve ruh ayný aslýnda ikiside ayný þeyi istiyor
ama bunlarý ayný anda bulabi |
|
Anne Bana Sarýlsana...
(H.Deniz Hatipoðlu) 6 Ekim 2009 |
Söyleþi |
| |
Kimse özgürüm diye baþkasýnýn özgürlüðünü çalmaz ve hastalýklý ruhlar akýlcý zenginliðe dönüþür/se bir gün... ve en önemlisi de SAVAÞ lar olmaz..
|
|
Ýnançta Cemaat/tarikat ve Þirk Oluþumlarý
(H.Deniz Hatipoðlu) 6 Mayýs 2010 |
Din |
| |
Ýnsan aklý böyle iþte, bazen hiç bilmediðin insanlarýn peþinden sürükler
Bazen de aklýný iþletir anlattýrýr.
Ýlim idrakýnda olursak ne haktan geçeriz
Ne de yardan.
Bütün güzellikler bizim için bu can sýkýntýsý neden dir..neden zorlaþtýrýr insan yaþantýsýný.
|
|
Çocuk Beslemek mi? Eðitmek mi?
(H.Deniz Hatipoðlu) 22 Eylül 2010 |
Çocuk Eðitimi ve Yetiþtirilmesi |
| |
Kýymetlidir, bizim saydýðýmýz canlarýmýz. Hak etmeli tabii ki en iyisini, en güzelini. Ýyi meslekleri olsun deðil mi, ama mutlu da olsunlar. Ýyi insan yetiþtirmek; ahlâklý ve hoþgörülü olmasý için elimizden geleni yapmalýyýz.
|
|
Kendini Eðitme Potansiyeli
(H.Deniz Hatipoðlu) 28 Ocak 2011 |
Eðitim |
| |
Yüreklere nakýþlamak lazým; eðitimin potansiyel gücünü, hayallerin gün gelir gerçek oluþunu, çocuklarýmýzýn da büyüyüp bizlere tepeden bakabileceðini..
|
|
Yüzleþme/ Soma
(Hamdiye HATÝPOGLU (DNZ)) 17 Mayýs 2014 |
Türkiye |
| |
Acý var içlerde bir yerde
Belki uzak belki çok yakýnda
Yangýn yeri bu içli içli yanan
Körmüþüz
Saðýrmýþýz
Duymamýþ bu feryadý her bir yanýmýz..
|
|
Ya Maymunlar Ýnsanlardan Geliyorsa
(Hamdiye Hatipoðlu ) 20 Kasým 2022 |
Söyleþi |
| |
Ýlahi dinlerin ortak kabülü , insanlýðýn ilk atasý ADEM.. Evrimleþen insanýn yolculuðuna dair.
Darwin düþüncede ki evrimden biraz farklý olarak bir bakýþ açýsý benimkisi. Bir varsayým. Yanýlgý da sözkonusu olabilir. Düþünmemi saðlayan bir olgu. |
|
|
Bir adamýn,
bir kuþun,
bir tüyün hikâyesi......
Þimdi ben ve bir garip kuþ uçuyoruz göklerde. Bilmiyoruz gideceðimiz yeri; kendimizi býrakmýþýz rüzgarýn akýþýna..
Islak kederli bir gündü, yapýþkan bir havaydý ciðerlerimizi dolduran.....
Yaðmur yaðýyordu, bardaktan boþanýrcasýna.....NÝSAN yaðmurlarý gibi hiç durmadan.....
Arýyorduk hiç belli olamayan; neyi arýyorduk onu dahi bilmiyorduk...Aramak bizi alabildiðine mutlu, zaman zamanda umutlu kýlýyordu...
Yaðmur yaðýyordu hiç durmadan........
Kanatlarý ýslanmýþtý minik kuþun . Uçamýyordu dilediðince, gidemiyordu istediði yere..
Biraz daha gitmek istedi uzaklara, kanatlarý tutmuyordu bedenini havada....
Çaresiz teslim oldu yaðmura, boyun büktü kadere....
Ve bir düþüþ baþladý yükseklerden
Hýzla iniyordu yeryüzüne ve buluþtu aðacýn toprakla birleþtiði yerde .....
|
|