..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
Zamaný gelen bir düþüncenin gücüne hiçbir ordu karþý koyamaz. -Victor Hugo
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
ÝzEdebiyat - Yazar Portresi - recluseinist
recluseinist - recluseinist
Site Ýçi Arama:


Ana Sayfa
  Altý (Eda Gökmen) 13 Mart 2006 Deneysel 

Radyoda haber saatiydi, mezat devam ediyordu dünyada, bugün coðrafyaydý konu, geçmiþi satmaya devam ediyordu bugün ve yarýnýn da umudu yoktu. Prezervatif kullanýyordu bugün, yarýn hiç olmayacaktý. Üremeyi reddeden kadýnlar geleceði öldürüyor, bunu da bencil bugünleri adýna yapýyordu. Bütün dünya bunu kabullenmiþ yarýný olmayacak bir yaþamýn dününü satýp bugünü yaþamaya çalýþýyordu. Kaostu yaþanan, felaket filmlerindeki gibi, göktaþý yola çýkmýþ herkes ölmeden önceki saatlerini geçiriyordu, satýyor, tüketiyor, korunarak seviþiyor seviþiyor seviþiyordu, seviþmelerin amacý ortadan kalktýðýndan aþk da yoktu, kimse aramýyordu bile.

  Beþ (Eda Gökmen) 7 Mart 2006 Deneysel 

Köþeyi döndü. Bu yolun hiç anlamý yoktu, öylesine geçilirdi meydana kadar. Evin sokaðýna geldiðinde bir kez daha düþündü bu ölme iþini. Ölmeliydi belki de bu aralar. Eve gidecekti, evin önünde bir ambulans, mahalleli kadýnlar kapýda, hepsini yarýp usulca geçecekti aralarýndan, “çekilin” diyecekti, “yol verin, ben kendisiyim” O sýrada apartman kapýsýndan çýkartýlmakta olan sedyedeki bedenine yaklaþýp alnýna dokunacak, saçlarýndan geriye doðru okþayýp “geçti” diyecek, fýsýldayacaktý kulaðýna “hiçbir þey iyi falan olmayacak” Beden huzur bulacak, geride kalanlara sadece lanet okuyacaktý. Ambulans gitmiþti, evin önündeki kalabalýk da daðýlmýþtý. Sonra anahtarýný çýkaracaktý, kapýyý açmaya çalýþacak, anahtar girmeyecekti, diðerini deneyecek ama o da olmayacaktý. Hemen giriþteki dairenin penceresinden biri kadýn uzanýp, “yoklar onlar artýk, taþýndýlar buradan” diyecekti. Kýz “adres býraktýlar mý” diye soracak, “evet” diyecekti kadýn “cehenneme gittiler!” Teþekkür ederek uzaklaþacaktý kýz gülümseyerek gördüðü herkese.

  Dört (Eda Gökmen) 1 Mart 2006 Deneysel 

Devinimin bu kadar güçlü olacaðýný kestirememiþti kýz. Kaç gün olmuþtu ki karar alalý? Karar alýnýr mýydý, verilir miydi, sýkýldý kýz bu sorudan da, ne anlamsýzdý. Günler mi, asýrlar mý? Yine arasýný telafuz edememiþti iþte. Ya gün vardý ya da asýrlar, aylar ve yýllar hiç olmamýþtý ki.

  Üç (Eda Gökmen) 14 Þubat 2006 Deneysel 

Kahve içmeye ara vereli birkaç hafta olmuþtu, saðlýk için deðildi elbette. Sigaranýn zihnini açtýðýný düþündüðü ve yararlý olduðunu düþündüðü gibi kahvenin de onu sakinleþtirici bir etkisi olduðunu düþünüyordu. Yine bu akýl dýþý tespiti nedeniyle býrakmýþtý kahveyi, fazla sakinleþmiþ olmaktan kaynaklanabileceðini düþünmüþtü durumlarýn, coþkusunu bu denli derin uyutan kahveydi. Ama þimdi içmek istedi, sakinleþmek için mi bilemedi, sanmýyordu. Gidip ýsýtýcýyý çalýþtýrdý.

  Ýki (Eda Gökmen) 6 Þubat 2006 Deneysel 

Pencereye doðru yanaþtý, kalýn perdeyi çekti, içeri ýþýk girdi, umudu yaptýrýyordu bunu ona, biliyordu. Tül perdeyi çekmedi, öyle öðretilmiþti. Mahrem hayatlar tül perdelerini hiç açmazdý. Mahrem bir hayatý var mýydý, galiba yoktu ama kimse bundan söz etmek istemiyordu.

  Bir (Eda Gökmen) 30 Ocak 2006 Deneysel 

Sayfayý çevirdi, hala diretiyordu bütün bu aslýnda onu hiç ilgilendirmeyen konuyu anlamaya çalýþmakta. Bunu neden yaptýðýný bilmiyordu, her zamanki gibi devam ediyordu sadece. Hayýr yalan söylüyordu, biliyordu neden yaptýðýný; yapýyordu, çünkü bir yerlerinde onu yakalayacaðýný umuyordu hikayenin, ya da kendisinin hikayeyi yakalayacaðýný düþünüyordu, çok istiyordu. Bekliyordu, umuyordu ve bunu hayatýn akýþýna býrakýp gitmek kisvesi altýnda yapmaktan baþka yolu yoktu, acýnacak halde olduðunu düþünüyordu.

  Son (Eda Gökmen) 12 Aralýk 2005 Deneysel 

Kapý açýldý. Kýzýn kafasý karýþýktý. Bir ileri adým attý bir de geri. Sanki bildiði herþeyi unutmuþtu. Sanki hayata bir tavrý kalmamýþtý, uçmuþ gitmiþti hepsi. Hayýr uçup gitmemiþti, tükenmiþti, bozuk çýkmýþtý, son kullanma tarihi geçmiþti. Bütün bu insanlar nasýl oluyordu da ayný biçimlerle idare edebiliyordu. Kýzýnkiler tükenivermiþti iþte. Yenisini oluþturacak zamaný kalmadan kalakalmýþtý hayatta.

 

 




  16.06.2006 16:45:59 Yazalým bakalým 

Þaþýrtýcý, izedebiyat da günlük sunmuþ bize. Her yerde bir günlük, günler günlükler, biraz abartýlý oldu galiba, yazmaya bahane mi arýyoruz ne...



 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © recluseinist, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.

 

Bu dosyanýn son güncelleme tarihi: 29.03.2024 16:03:30