|
Her ikisi de emekli ilkokul öðretmeni olan annemin ve babamýn nezdinde çaðdaþ, yenilikçi ve Atatürkçü tüm öðretmenlere en derin saygýlarýmla...
"Bana çiçek getirin, dünyanýn bütün
çiçeklerini buraya getirin!"
Köy öðretmeni Þefik Sýnýð'ýn son sözleri.
DÜNYANIN BÜTÜN ÇÝÇEKLERÝ
Dünyanýn bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçekleri getirin buraya,
Öðrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmýþ çiðdemlere benzer
Bütün köy çocuklarýný getirin buraya,
Son bir ders vereceðim onlara,
Son þarkýmý söyleyeceðim,
Getirin getirin...ve sonra öleceðim.
Dünyanýn bütün çiçeklerini diyorum,
Kýr ve dað çiçeklerini istiyorum,
Kaderleri bana benzeyen,
Yalnýzlýkta açarlar, kimse bilmez onlarý,
Geniþ ovalarda kaybolur kokularý...
Yurdumun sevgili ve adsýz çiçekleri,
Hepinizi hepinizi istiyorum, gelin görün beni,
Topraðý nasýl örterseniz öylece örtün beni.
Dünyanýn bütün çiçeklerini diyorum,
Afyon ovasýnda açan haþhaþ çiçeklerini
Bacýmýn suladýðý fesleðenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avlularýn pembe entarili hatmisini,
Çoban yastýðýný, peygamber çiçeðini de unutmayýn.
Aman Isparta güllerini de unutmayýn
Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum.
Getirin, dünyanýn bütün çiçeklerini istiyorum.
Dünyanýn bütün çiçeklerini diyorum.
Ben köy öðretmeniyim, bir bahçývaným,
Ben bir bahçe suluyordum, gönlümden,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden,
Ne güller fýþkýrýr çilelerimden,
Kandýr, hayattýr, emektir, benim güllerim,
Korkmadým, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalnýz, çiçek getirin.
Dünyanýn bütün çiçeklerini diyorum,
Baharda Polatlý kýrlarýnda açan,
Güz geldi mi Kopdaðýna göçen,
Yörükler yaylasýnda Toroslarda eðleþen.
Muþ ovasýndan, Aðrý eteðinden,
Gücenmesin bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, çiçek getirin, örtün beni,
Eðin türkülerinin içine gömün beni.
Dünyanýn bütün çiçeklerini diyorum,
En güzellerini saymadým çiçeklerin,
Çocuklarý, öðrencilerimi istiyorum.
Yalnýz ve çileli hayatýmýn çiçeklerini,
Köy okullarýnda açan, gizli ve sessiz,
O bakýmsýz, ama kokusu eþsiz çiçek.
Kimse bilmeyecek, seni beni kimse bilmeyecek,
Seni beni yalnýzlýk örtecek, yalnýzlýk örtecek.
Dünyanýn bütün çiçeklerini diyorum,
Ben mezarsýz yaþamayý diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yaþamak istiyorum.
Yetiþtirdiðim bahçe yarýda kalmasýn,
Tarümar olmasýn istiyorum, periþan olmasýn,
Beni bilse bilse çiçekler bilir, dostlarým,
Niçin yaþadýðýmý ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularým.
Dünyanýn bütün çiçeklerini diyorum,
Okulun duvarý çöktü altýnda kaldým,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta,
Yaz kýþ bir þey söyleyen sonsuz toprakta,
Çile çektim, yalnýz kaldým, ama yaþadým,
Yurdumun çiçeklenmesi için daima, yaþadým,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.
Þimdi sustum, örtün beni, yatýrýn buraya,
Dünyanýn bütün çiçeklerini getirin buraya.
Ceyhun Atuf KANSU
|
|
