|
Bedenimi Buraya Nasip Et
(Rasim KOCABAÞ) 22 Ekim 2014 |
Anýlar |
| |
 Ahmet YESEVÝ Hazretleri’nin kýssasýný duymuþtu oysa. Yeni atýlmýþ pamuk öbekleri gibi, içi içine sýðmýyordu heyecandan. Bir gün Ahmet YESEVÝ Hazretleri yetiþtirdiði talebelerini toplamýþ ve onlara bir iki nasihatten sonra, elindeki asasýný fýrlatarak ‘Bunu nerde bulursanýz orada kalýn, yerleþin ve insanlara öðrenip yaþadýklarýnýzý anlatýn.Zira buralarý çoraklaþýnca, sizin yetiþtirdiðiniz insanlardan, beþ asýr sonra ,yine bu topraklara dini,kültürü anlatmaya gençler gelecek oralardan.’ demiþ. |
|
|
Gerçek Hayal
(Rasim KOCABAÞ) 29 Kasým 2013 |
Din |
| |
 Hayat doluyken, vadiler dolusu altýnýn, malýn mülkün, hýrs ve emelin dolduramadýðý o eli, nasýl da dolduruvermiþti toprak... Ve kýskývrak sarýnca etrafýný, karný patlarcasýna doymuþtu da “tamam, yeter” bile diyememiþti. Ýþ bu kertede bitseydi, mesud sayacaktý kendini el sahibi. Sonra, aynen aðaç kurdunun tahtayý kemirmesi gibi toprak da etini kemirmeye, derisini yüzmeðe baþlamýþtý. Ardýndan yavaþ yavaþ vücudunun þeklini de kaybetmeye baþladý. Sonra mý? Atýlmýþ kemikler halinde kalakaldý. Geride býraktýðý hayýr ve hasenat varsa, dost bulacaktý bir nebze, nefes alacaktý, Yoksa eðer, çok sessiz, karanlýk ve dipsizdi bu çukur. |
|
|
Kasabama Mektup
(Rasim KOCABAÞ) 29 Kasým 2013 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
 Geçenlerde emekli bir doktor amcamýz anlatmýþtý. Doðuya mecburi hizmete atandýðý günlerde bir mezraya hasta bakmaya gitmiþ. Akþam yemek ikram edip misafir etmiþler karlý havada. Saat 12’leri geçmesine raðmen ev halkýnýn yatmadýðýný görünce, ‘Siz kaçta yatýyorsunuz ?’ diye sormuþ. Evin yaþlý ninesi ‘Gece ikide buradan tiren geçer. Nadiren de olsa yolcu iner. Bizim evden baþka da göreceði ýþýk yoktur. Eðer inen olursa,ýþýðýmýzý görür,gelir,biz de onu sabaha kadar misafir ederiz. O yüzden kýþ geceleri ikiye kadar yatmayýz.’ demiþ.Donduran soðuklar bile,sýcacýk incelikler serpermiþ insanlarýn kalplerine. |
|
|
| Pes girdabýna yenilseydi Ferhat,daðlarý delebilir miydi..!
|
|
