Kardelenler de Üþür
(Ayhan Sönmez) 9 Ocak 2010 |
Aný |
| |
Aþka eþkýya çocuklarýn hayatla hiç örtüþmediði kadar sahici yarýnsýzlýklarýna kýrptýðým ergen yýldýzlardan dökülen saðanaksýz pýrýltýlarýn, býyýklarý yeni terlemiþ acemi çocukluðumun ergenlik sivilceleriyle cebelleþmesinden daha acýydý uzaklardan gelen ölüm haberleri. |
|
Beni Vurun Demedim ki
(Ayhan Sönmez) 22 Ocak 2010 |
Aþk ve Romantizm |
| |
ben mi… adým ismail…( beni bugün vurdu, kimliði belirsiz faþist bir kurþun… )
dün ilk kez bir kýzý öptüm… dudaklarým hâlâ yanýyor… dudaklarýmdan kuþlar uçtu… dudaklardan kuþlarýn uçacaðýný siz bilmezsiniz, görmediniz ki… ben gördüm… sokaklarýn hepsi yeni dökülmüþ asfalt gibi dümdüz oldu… ayaklarým yere deðmedi dünden beri… insan da uçabilirmiþ, bunu öðrendim… siz görmediniz… mavinin içinde esmer bir kartaldým… ben yaþadým bunu… bütün daðlarý, ovalarý, denizleri gördüm… dün ilk kez bir kýzý öptüm… |
|
Çýtý Çýkmayan Þehir
(Ayhan Sönmez) 26 Ocak 2010 |
Aný |
| |
aslolanýn hikâyenin içinden geçmek deðil, hikâyenin kendisi olmak olduðunu bilmenin de mutlu olmakla ilgisini unutmamak gerek… hikâyelerimizin herhangi bir yerine öylesine kondurabildiðimiz çocuk gülüþlerindeki masumiyetlerin ya da çýkarsýz paylaþýmlardaki samimiyetin sayýsýnýn çokluðu, hayatlarýmýzýn güzel geçtiðinin iþareti sayýlmalý… insanýn geçmiþine yaptýðý yolculuklarýn durak yerleri kuþkusuz 'iz' býrakan anýlarla ilgili… kýytýrýk, öylesine yaþanmýþ günlerin de kiþiliðin oluþmasýnda dolaylý olarak etkileri bulunabilir; ama geçmiþe yapýlan yolculuklardaki asýl etkinin, durak yeri olabilecek yaþanmýþlýklara baðlý olduðunu düþünüyorum… |
|
|
hele ki doðduk
ölüme yoldaþlýðýmýzýn
niþanesidir göbek baðýmýz
bütün ýrmaklar bir denize dökülür
ve bütün denizler yoldaþtýr birbiriyle
korkma
ayrý yataklarda akan birer ýrmak gibi
hayatýn ayrý yerlerinde akýp durmamýzdan
nasýl olsa sular kavuþur bir gün
O GÜZEL ÝNSANLAR'dan
|
|