|
Sýradan Günlerden Biri
(Mehmed Cavid Barkçin) 5 Eylül 2009 |
Günlük Olaylar |
| |
 Her þey ufak bir sarsýntýyla baþlar. Bu sarsýntý bedeninde binlerce ufak sarsýntýyý tetikler. Bilinçsiz bedeninin yorgun gözleri aðýr aðýr açýlýr. Sarsýntýlarýn zelzeleden deðil, güzel ülkemin berbat yollarýndan dolayý meydana geldiðini, Dikmen-Kýzýlay güzergâhýnda, yokuþ aþaðý son hýz gitmekte olan dolmuþta olduðunu farkedersin. |
|
|
Ayrýlýk Sahnesi
(Mehmed Cavid Barkçin) 5 Eylül 2009 |
Günlük Olaylar |
| |
| Aþýðýmdýr, sevdiðimi düþünürüm saatlerce. Tabi düþünürken genelde gözlerim açýktýr. O güzel düþüncelere dalýp giderken farkederim; zihnimde böyle güzellik varken, gözler çirkin duvarlara boþ boþ bakmaktadýr. Renk yok, estetik yok, bir ahenk yok... Daha önce de belirttiðim gibi doðayý severim, aklýma bir fikir gelir, derim kendime neden tutkunu olduðum iki güzelliði birleþtirmeyeyim diye. |
|
|
Saatler geçer,
Koyudan açýða geçer,
Renk cümbüþü gökyüzü,
Deðiþir gece gündüze,
Bir ben deðiþemem,
Yalnýzým.
|
|
