|
Sabahlarýn En Güzeli
(Ýlke ERSOY) 21 Ocak 2004 |
Yaþam |
| |
 "Güz güneþi nazlýdýr, öyle her daim göstermez kendini. Kül rengi bulutlarýn ardýna saklanýyor þimdilik. Keyfi yerindeyse öðlene doðru bir selam eder belki..." |
|
|
Ölmek Ne Kolaymýþ, Gitmek Ne Zor...
(Ýlke ERSOY) 23 Ocak 2004 |
Sevgi ve Aþk |
| |
 "...Ellerimi uzatsam sana, bulutlarýna dokunabilecek kadar yakýnýnda olsam da uçamam senin gökyüzünde. Yollardadýr benim tesellim, bir baþýma kendimi vurduðum yollarda..." |
|
|
Maestro
(Ýlke ERSOY) 23 Ocak 2004 |
Anýlar |
| |
 "Yüreðime pembe pembe basýp, bulut olup gittiðinden beri üç yýl geçti meleðim....Sen benim ilkgençliðimdin, karþýlýksýz sevgi vermeyi öðreten minicik öðretmenim..." |
|
|
"Üstü Kalsýn!"
(Ýlke ERSOY) 26 Ocak 2004 |
Yüzleþme |
| |
 " Ne zaman gözlerimi açtýðýmý hatýrlamýyordum... Muhtemelen ameliyat biter bitmez; narkozitörün müdahalesi ile uyanmýþ olmalýydým..." |
|
|
Pelin Onay'a Mektuplar I / Karpuz Kabuðu Reçeli
(Ýlke ERSOY) 11 Mart 2004 |
Yaþam |
| |
| "Öyle farklýdýr ki o reçel, aðzýna bir kaþýk dolusu aldýðýnda ve çýtýr çýtýr karpuz kabuðu parçalarýný çiðnemeye baþladýðýnda o kadar keyif alýr, o kadar mutlu olursun ki, bir daha baþka reçelin yüzüne bile bakmazsýn!"
|
|
|
Su Uyur, Düþman Uyumaz
(Ýlke ERSOY KIBRISCIKLI) 15 Aðustos 2005 |
Ýliþkiler |
| |
 "Su uyur, düþman uyumaz"... Bu sebeple; neme lazým, parmakuçlarýmý klavyenin tuþlarýna hafif hafif bastýrarak yazayým da kimsecikler duymasýn, görmesin.... |
|
|
Ben Ýlkyaz'ýn Annesiyim!
(Ýlke ERSOY KIBRISCIKLI) 14 Temmuz 2006 |
Yaþam |
| |
| "...ve asýl muhteþem olan; o mercimek kadar þeyin kalbi atýyordu gözümün önünde! Ýþte o an benim için mücadele baþladý, o kalbin durmamasý için her þeyi yapacaktým; ne pahasýna olursa olsun…" |
|
|
Dahi mi, Deli mi?
(Ýlke ERSOY) 19 Aðustos 2008 |
Yaþam |
| |
| "Ateþi ben bulursam nasýl kullanacaklarýný da ben öðretirim. Kimse kötü kullanamaz."
|
|
|
| Bir gece sen uyuyordun; ben þiir yazýyordum… Uykunda usul usul aðlamaya baþladýn gözlerin kapalý, “anneden þair olmaz” dedim elimdeki kalemi býrakýp… Ýlham perilerini uðurlarken, beni annelik payesi ile kutsayan periye uzandý ellerim… Beþiðini hafifçe salladým uyandýrmaktan ürkerek ve “bak yanýndayým kýzým, aðlama, güvendesin” anlamýna gelen varlýðýmý sana bir an önce hissettirebilmenin telaþýný gizlemeye çalýþarak… Sustun; rahatladý içim, soluk alma sebebim olan soluk alýp veriþlerini izledim… Sonra gülden de güzel gül yüzüne baktým; alnýnda dizelenmiþ kumral buklelerine, yastýðýnýn üzerinde boynunla ayný hizada konuþlandýrdýðýn beyit beyit birbirine kenetli uzun parmaklarýna, kirpiðinin yanaðýnda gölgelenmiþ kafiyesine… "Ýþte" dedim, "þairim ben"..."Ýþte benim en güzel þiirim..."
|
|
