• ÝzEdebiyat > Deneme > Yüzleþme |
81
|
|
|
|
|
Sessiz, ekosuz, hiç kimsesin. Diyecek söz kalmaz geriye. Utanç olur, içini yakýp kavuran. Sesini duyuramayanlarýn, yanlýþ notayý seslendirenlerin, kaderlerinden sýyrýlamayanlarýn utancý kalýr üstünde. Çok aðýr. Taþýyamayacaðýn kadar aðýr. Silkinsen de aralýklarla, sorumlusu olmadýðýn bir yükten kurtulmak istercesine. |
|
82
|
|
|
|
|
Bazen de bir film haline geliyor hayatým. Ayaklarýmý uzatýp, beyazperdenin büyülü dünyasýna adým atýyorum. Hem tek seyircisi, hem baþrol oyuncusu olduðum bir film bu. Ve seyirci olarak izlerken, baþ aktrisin benden baþka hiçbir seyircinin okuyamayacaðý ta |
|
83
|
|
|
|
|
• Bu romanýn kahramanlarý arasýnda yýkýlmamak için birbirine omuz veren her birisi birer ibret tablosu gibi duran köhnemiþ hayatlar vardý . |
|
84
|
|
|
|
|
“Müzik evrenseldir.” Diyerek, yabancý müziklere Türkçe söz yazarak bunlarý çocuklarýmýza ve gençlerimize sevdirmeye çalýþanlar! “Yeni yorum getiriyoruz “ kolaycýlýðýna sýðýnarak þarkýlarýmýzý ve türkülerimizi bozanlar! Argo, an |
|
85
|
|
|
|
|
sana akarken delta oldum, düþtüðüm yerde...sular kapladý üç yanýmý, aðzýmda lav... |
|
86
|
|
|
|
|
Yüreðimin sýzýsý, seninkinden farký ne kadar?.. |
|
87
|
|
|
|
|
Aklýmýzý esirgediðimiz gerçek yaþamýn üzerinde, gömleðin kolundaki ikinci ütü izi gibi eðreti duruyoruz. |
|
88
|
|
89
|
|
|
|
|
Yazýnýn baþlýðýný siz koyun. |
|
90
|
|
|
|
|
Genel de çoðu kiþi yaz tatilinde kitap tavsiyesinde bulunur ama ben böyle düþünmüyorum. Çünkü bana göre kitap okumanýn herhangi bir mevsimi yoktur. Okumak isteyen için yazýn, kýþýn da pekâlâ kitap okunur. Hem, Borges; “Ben kendi payýma hazcý bir okurum; bugüne kadar tek bir kitabý bile yalnýzca eski olduðu için okumuþ deðilim. Kitabý, bana sunduðu estetik coþkular için okurum; o kitapla ilgili yorumlara ve eleþtirilere aldýrmam.” demiyor mu?
|
|
91
|
|
|
|
|
Yaþamda görebildiklerim ve bana göre doðrusu... |
|
92
|
|
|
|
|
Bir balýk sürüsünün peþine takýldý. Ait olabilecek miydi? Almadýlar zaten aralarýna. Sonra yeniden, derinlerden ayný nefesi duydu. Çýrpýnýp yüzeye attý kendini. Sarýlmak istediði 'nefesi' kollarýnýn arasýndan dalgalarla geçip gitti. |
|
93
|
|
|
|
|
Leonardo da Vinci'nin ölmeden önceki son sözü, bana yýllar öncesinde okumuþ olduðum yukarýda aktarmýþ olduðum yazýyý anýmsatmýþtý:
"...Çalýþmalarým olmasý gereken kaliteye eriþmediði için Tanrýyý ve insanlýðý gücendirdim..." |
|
94
|
|
|
|
|
Bir iki yazý dýþýnda tam anlamýyla kendimden bir þey yazmam. Baþkalarýnýn dünyasýný çok umursamadýðým için baþkalarýnýn da benim dünyamý çok umursamalarýný istemem. Öyle ya küçük dünyalarýmýzda olup bitenler yerine büyük düþünüp herkes için adalet, eþitlik, mutluluk, aþk ve güzel bir yaþam kurmanýn ya da kurma gayretinin daha anlamlý olacaðýna inanýrým. |
|
95
|
|
|
|
|
Hey, merhaba dünyalý! Nasýlsýn? Her geçen gün artan intihar düþüncelerin ne durumda? Birey için mi, toplum için mi yoksa....? |
|
96
|
|
|
|
|
Sana ve ayrýlýklarýmýza dair düþündüðüm tüm içsel þarkýlarý ve þiirleri ezberlemek gibi hissiyatlarým oldu yokluðunda. Biliyorum gideceksin ve ben gidiþinle sersefil kalacak, dilenci gibi sokak aralarýnda seni arayacak, kendimce umutlarla bir süre yokluðuna “aþk’a hasret zamanlar” adýný koyacaðým. |
|
97
|
|
|
|
|
"Sabah lokmalarýný hayal et gelecekteki, Sen beni nasýl sevdiysen, seveceðim seni.." |
|
98
|
|
|
|
|
Ýlkel çaðlarýn alýþkanlýklarýný terk etmeliyiz. |
|
99
|
|
|
|
|
Yazýmý okumadan önce Ali Yerli Beyin Kýrýlma baþlýklý yazýsýný okumanýzý öneririm, yazým da kendisinin önerdiði bir düþünceyi de sorguladýðým için. Sadece kendimi harekete geçirmeye çalýþýyorum, hayatýn içine doðru, doðru bir adým atmak için güç topluyorum. Okuyan herkese teþekkür ederim.
“Kol kýrýlýr yen içinde kalýr” durumu deðil bu. Çoktan yýrtýlmýþ yen ve býrak kolu kemikler bile çýkmýþ dýþarý. O kemiklerin yerine oturtulmasý bir de kaynamasý var sýrada. Hiçbir zaman eskisi gibi olmayacaðý da malum üstelik. Bir anlýk düþüncesizlik ve ardýndan gelenler. Bazen hatalar affedilir. Bazen de hatalarý affetmek, insanlara aðýr gelir. Oysa ki; affetmedikçe üstümüzde birikenler bizi ezdiði gibi, enerjimizi de tüketir. Peki hangi hatanýn affedilip, hangisinin affedilmeyeceðine karar veren içimizdeki hangi sesdir? Bu kararý, kendisine bile dillendirip, dillendirmemeye insan neye göre karar verir?
Düþüncelerimi duymamak için müziðin sesini sonuna kadar açtým, yine de onlardan kaçamadým. Gözleri, kulaklarý kapatmak, bilginin girebileceði her yolu týkamak gerçeklerden kaçýþ için yeterli deðil. Duyulan bir söz, hiç duyulmamýþ gibi zihinden silinemiyor, “ Sen bunu duymamýþ say “demek yetmiyor. Kýrýlan bir vazonun yapýþtýrýldýðýnda eskisi gibi olmadýðý gibi, bazý þeyler de geride býrakýlamýyor.
Ali Yerli Bey’ in önerdiði gibi su gibi olmak lazým aslýnda, sadece insanýn kalbinin deðil, baþka þeylerin de su gibi olmasý lazým.Olumsuz duygular ruhu istila ettiðinde kýrýldým ya da incindim demek yerine bulandým demeyi seçtiðinde kazanan kiþinin kendisi ve yýkýlmayan iliþkileri olacak, dünyanýn dönüþü durmayacak. Yeni bir adým, yine bir adým daha kolay atýlacak. Ýnsanýn kendi içinde yarattýðý hastalýklardan kendini arýndýrma yolu açýlmýþ olacak.
|
|
100
|
|
Anasayfa
