• ÝzEdebiyat > Deneme > Yüzleþme |
301
|
|
|
|
|
Temel sorularý sormadýðýmýz, sormaktan kaçtýðýmýz sürece kendimize bir yol bulamayacaðýz! Þu günlük yaþam yada "hayat tarzýmýz" dediðimiz sünepeliðe isteyen istediði kadar "övgüler" düzse de köþelerinde, itiraz ediyorum. Bizden bir þey kalmayacak geriye. |
|
302
|
|
|
|
|
Bir bar, bir arkadaþ ve çapraz masada oturan y*vþak adam... |
|
303
|
|
|
|
|
Azgýn dalgalar vuruyor gönlüme... köpük köpük... bembeyaz... Sütliman olmayý bekliyorum sadece... Kafamý kaldýrýp baktýðýmda aynaya; yeniden gülmeyi bekliyorum. Bekliyorum...
|
|
304
|
|
|
|
|
Hayat bazen yürekten vuruyor insaný; hiç beklenilmeyen bir an'da... Bazý anlarda yaþama gücü bulamýyor insan... |
|
305
|
|
|
|
|
Hayat, insanlar, sevinçler, kederler, doðmak, yaþamak ve ölmek -Shakespeare'ýn yazdýðý gibi "to be or not to be"- olmak ya da olmamak.
|
|
306
|
|
|
|
|
Neden aðladýðýmýzý kimse anlayamaz bizden baþka biz bile bu kadar zor kavrarken. |
|
307
|
|
|
|
|
Zeki çocuklar mý? Matematik konusunda zeki olan çocuklara özel ilgi göstermek demek, dýþarýda uyuþturucu satýcýlarýnýn para hesabý yapmasý demektir |
|
308
|
|
|
|
|
futursuzca yalan soyluyorum. yuzume taktigim maskeyle hilekar bir kumarbaz gibi karisiyorum kalabaliga... bildiklerim cehaletle yontuluyor ve cahil cumleler tum gunumu sarmaliyor. |
|
309
|
|
|
|
|
Aklýma takýlan sorulardan bazýlarý ve kendimce varsayým olasýlýklarým...
Her an ölebilir, öldürebilir ya da öldürülebilirsin, -ve bu herkes için geçerli -doðumla baþlar ölümle yakýnlaþmak. Neyi öldürdüðünü bir tek sen, o da, sadece - bazen, bilebilirsin!
Ya sende öldürülenler, içinden kayýp gitmesine izin verdiklerin, en azýndan ikna edemediklerin? Bu bir tercih mi yoksa kabulleniþ mi, pes etmek ya da savaþa devam etmek?
|
|
310
|
|
|
|
|
"hayat ve insan; seviyorum ikinizi de!.."
|
|
311
|
|
|
|
|
Bu þehir yaman bir düþ olan hayatýmýn yansýyýþý olarak kalsýn istiyorum. Bu sokaklar, küçük olaylarý büyük yaþamanýn bir sancýsý. Küçük bulutlar büyük gökyüzünü nasýl etkilerse iþte öyle. Bulutsu bir yaþamýn bir insan üzerinde býraktýðý izler…
|
|
312
|
|
|
|
|
Yazmak; düþünceleri ortalýða salývermektir... Bir kelime, belki bir þarkýnýn içinden kulaða
gelen bir söz ne hikayeler yazdýrýr... Bir günbatýmý, bir yaðmur damlasý ne þiirler döktürür. |
|
313
|
|
|
|
|
Kavuþmak için benliðine tekrar, aynalara koþacaksýn. Ama nafile hepsi, aynalara bakmaya utanacaksýn... |
|
314
|
|
|
|
|
Bir yerlerde okumuþtum biriktirme alýþkanlýðýnýn duygu ve düþüncelerle direk iliþkisi varmýþ… |
|
315
|
|
|
|
|
Ýnsanýn doðasýndaki var olan asi direniþleri, onun en büyük korkusu ile yüzleþmesine engel olmaktadýr. Sünger gibi yüreðinin bir baþkasý tarafýndan keþfedilip, kuþatýlacaðý ve ezileceðini düþünür. Bu nedenledir ki, kendiyle çeliþkileri, korkularýný ve aktif olmayan yapýsýnýn anlaþýlacaðý kaygýlarý ile içe kapanýr. |
|
316
|
|
|
|
|
Gücü sessizliðindendi, gün gelip de konuþacaðý çok þey olacaðýndan... |
|
317
|
|
318
|
|
|
|
|
(Ahmet Özhan'ýn'' Hüzünlü Gurbet''isimli þarkýsýndan esinlendim
|
|
319
|
|
|
|
|
Bugün, bugün yaþamak istemedim... |
|
320
|
|
|
|
|
Evet dünlerle bu günü harmanladýðýmda, deðiþen pek birþey olmasa da , deðiþtirecek yine bizlersek, yarýn için çok daha umutluyum þimdi. |
|
Anasayfa
