• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýliþkiler |
501
|
|
|
|
|
Üç beþ kitap okuyarak kendilerini entellektüel zanneden,dudak büken,yüz ekþiten beyaz yumurta kafalýlara hiç ama hiç benzemezler. |
|
502
|
|
|
|
|
Kendimden bahsettim kýsaca sadece.... |
|
503
|
|
|
|
|
Bir cümle hayatýmýzý deðiþtirebillir iþittiðimiz ya da söylediðimiz. Bir
cümle bizi baþka biri yapabilir. Bir cümle uzaklarý yakýna, bir cümle
yakýnlarý uzaða taþýyabilir |
|
504
|
|
505
|
|
|
|
|
Annelerin gölgesinde kalan bir babalar günü daha geride kaldý. Nedendir annelere verilen deðer babalardan esirgeniyor. Annelere dizilen methiyeler zerresi babalara yapýlýyor. Babalara yetim muamelesi yapýldýðýmý düþünüyor. |
|
506
|
|
|
|
|
Bütün görkemiyle devam etmeli |
|
507
|
|
|
|
|
(Küçüklükten beri, çevremizdekiler genelde, duygularýný ifade etmeyi bilmediði için.) Bizde, içimizdeki kalp kýrýklýðýný, hayalimizi, hedef haline getirmenin bizim için önemini, içimizi açtýðýmýz dostumuza bile söylemeyiz. Hatta gözpýnarlarýmýzda biriken gözyaþlarýný çaktýrmadan, elimizin tersiyle siler, konuyu deðiþtiririz. Ýlk denemeler genelde kötü olduðundan, olumsuz eleþtiriler her taraftan bizi kuþatýr. Ýçimizdeki öðrenme, baþarma arzusu bir kibrit ýþýðý gibi sönmeye baþlar. Çoðumuz bizi mutlu eden çalýþmalarýmýzdan, çoðunlukla yýkýcý eleþtiriler yüzünden uzaklaþýrýz.
Kendimiz de, o iþi baþaramayacaðýmýzý düþünmeye baþladýðýmýz için, kendimize duyduðumuz güvende azalmaya baþlar. Aldýðýmýz olumsuz tepki, diðer dostlarýmýza açýlmamýzý da zorlaþtýrýr. Benliðimizin içinde yer alan ve büyümeye baþlayan hayalimiz, hayalkýrýklýðýyla olduðu yerde büzüþüp kalýr. Kendimizi rutin iþlere verir ve bilmeden, bizi eleþtiren dostumuzla aramýza, bir duvarý oluþturacak olan o ilk tuðlayý yerleþtiririz. Duygularýmýzý ifade etmediðimiz sürece, o tuðla aramýzda yer alacak, zaman zaman birimizin, zaman zaman diðerimizin ayaklarýna dolanacak ve iliþkimizde, nedenini anlayamadýðýmýz tökezlemelere neden olacaktýr. Hepimizin günü kurtarmak ve baþkalarýnýn onayýný almak adýna yaptýðýmýz davranýþlar ve duygularýmýzý dürüstçe ifade edemeyiþimiz, ayný zamanda kendimiz olabilmemizi de engelleyecektir.
|
|
508
|
|
|
|
|
Kelimelere olan doðurganlýðýmdan yanýnda susuþum. Seni özlemenin gece on birindeyim. Depresif
korkularýsýn kaybetmek istemeyiþlerimin!
|
|
509
|
|
510
|
|
|
|
|
Çabaladýkça, çýrpýndýkça içine çeken bir girdaptýr, her güven hamlesini boþa çýkaran arsýz yüreklerin eseridir belki de bu hüzün kim bilir. Kýrgýnlýðýnýz kime, neye unutursunuz boðulurken, sel misali akan yaþlarýn esiri olduðunuzda... Aldatýlmak ölü topraðý gibi aðýrdýr üzerinizde, ayrýlýk kaçýnýlmaz son... |
|
511
|
|
|
|
|
Çünkü siz, mükemmellik adýna kandýrýlýp bu yolda koþarken ruhunuzu beklemeyenlerdensiniz...
Çünkü siz bir erkeðin saçlarýný,rimellerini,hayallerini ,ayakkabýlarýný,rujunu elinden almadýnýz.. |
|
512
|
|
|
|
|
Günlerden hangi gün...Saat yine sabahýn kaçý oldu...Gidiyorsan saðlýcakla kal sevgilim...Yok hayýr kalýyorsan...ucundan tut!Yükünü aðýrlaþtýrdýðýn bavullarýmýn... ( Size temin ederim ki, 'zaman' herþeyin ilacýdýr.) |
|
513
|
|
|
|
|
ÖFKENÝ GÖSTER,SANA KÝM OLDUÐUNU SÖYLEYEYÝM |
|
514
|
|
|
|
|
Avucunda sakladýðýn düþlerinle, yitirilmiþ duygularýnla sadece merhaba de. |
|
515
|
|
|
|
|
Çöp kutusunda kayboþmuþ bebeðim sen yinede susmuþsun... |
|
516
|
|
|
|
|
Ah ,dedi boþalmýþ bir ýrmak yataðý, bir zamanlar sen benim gövdemi göðün yýldýzlarýyla doldururdun ey sevgili;þimdi nerdesin… |
|
517
|
|
|
|
|
Buhranlarý kapýlmýþ bir yazar belki de bir þairin kaleminden dökülen kelimelerim ben kuþkusuz. Hayal ettiklerim ve yaþadýklarým biraz da yaþamak istediklerimi anlatýyorum bugün mektubumda Sana. Okumayacaðýný bilerek, Sevgiyle, AÞK’la ve Saygý ile aktarýyorum duygularýmý, uçlarý kýrýþmýþ bu mahzun kâðýda. |
|
518
|
|
|
|
|
Bakiyorum cevremdeki yasantilara uzaktan. Hep aldatilan kadinlarin hikayesi var. Hep erkeklerin nasil sevmesi gerektigini, asklari icin kadinlarin neleri feda ettiklerini ve hep erkeklerin zalimlikleri karsisinda nasil sevip te kaybettiklerinden bahsediyorlar. Bu yazilip cizilenlere inanmiyorum. |
|
519
|
|
|
|
|
... Bu sebeple senden kurtuluyorum... Daha kötü olmsýn benliðim |
|
520
|
|
|
|
|
Oysa insan sadece doðarken özgürdür.
Ölürken bir sýfatla ölür. |
|
Anasayfa
