• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýtiraflar |
321
|
|
|
|
|
*Kapitalizm; yoksul seyircilerin izlediði, zengin oyuncularýn birbiriyle paslaþtýklarý, rakibi ve hakemi olmayan bir futbol maçýdýr. |
|
322
|
|
|
|
|
Lanet olsun içimdeki insan sevgisine. Lanet olsun bana intiharlarý, bunalýmlarý reva gören herkese. Yaþamak zorunda býrakýldýðým ne olduðunu anlayamadýðým acýlara isteklere, elemlere; sayýsal deðerlerin tek deðer yargýsý kabul edildiði ideolojilere ve her þeye yazýklar olsun bin kere. |
|
323
|
|
|
|
|
son söz hölderlinden:”hiç bir þey insan kadar yükselemez ve onun kadar alçalamaz..”
|
|
324
|
|
|
|
|
Yalanýn dolanýn ihanetin, acýmasýzlýðýn altýnda artan korkular mý saklý?. Doðruyu söylemekten korktukça yalan, kaybetmekten korktukça ihanet, ezilmekten korktukça þiddet, kaçýnýlmaz mý oluyor acaba? |
|
325
|
|
|
|
|
dur! ne olursun dur!.. sen benim son sigaramsýn...
bitme istiyorum sonsuza dek..yanma daha fazla..
sen söndürmeye kýyamadýðým son sigaramsýn... |
|
326
|
|
|
|
|
Saydýklarým, sevdiklerim hepsi yanýmda. Oysa içimde derin bir hengame. O kadar derin ki kimse farkýnda bile deðil. Üzülmediðim tek konu ise bu. Dostlarýmýn çokluðu. Gerçek dostlarýmýn. Ve farkýndasýzlýklarý. Üzülmek insanidir. Birisine üzülüyorsanýz belkide melekliðe en yakýn anýnýzdasýnýz. Aksine üzülünülmek acýdýr, kahýrdýr, ölüme en yakýn olduðunuz andýr. Ölüm ise melekliðe en yakýn olduðunuz bir diðer zaman dilimi. Kahreden iþte bu çeliþki. Narin ile nazik arasýndaki fark gibi. |
|
327
|
|
|
|
|
Ben en çok kalemimi kaybettim dünyada. Kim bulduysa, cümlelerimin tekrarýný yazamadý. Ben en çok kaðýdýmý kaybettim dünyada, kim bulduysa buruþturup attý bir kenara. Ben en çok aklýmý kaybettim dünyada. Kim beni bulduysa, hiç acýmadý bana. Ya bir tutanakla kayýt altýna alýndým; kendimi bile hatýrlamadýðým anlarda. |
|
328
|
|
|
|
|
bugünlerde rüyaya vuruyorken kendimi, bir þeyler bekler oldum gecelerden ardarda yazýlmýþ binlerce mýsraya sýðamayan aþk hikayeleri gibi. çemberler çiziyorum kafamda, herbirinin merkezini baþka baþka yerlere çiviliyorum.... |
|
329
|
|
|
|
|
Caným Semam hani geçen sene sana yazmýþtým doðum günündeki þiiri.Senin doðum gününü bilmediðim halde.Ogün seninse geldiðin günü not et o günde benim doðum günüm. |
|
330
|
|
|
|
|
Gazetelerden okuyoruz,bir apartmanda tek baþýna yaþayan bazý kiþilerin cesetleri öldüklerinden haftalarca hatta aylarca sonra fark edilebiliyor.O da cesetleri kokup etrafa rahatsýz edici kokular yaydýðý için.Koku da olmasa belki de yýllarca anlaþýlmayacak öldükleri.
|
|
331
|
|
|
|
|
sen bilmesen de, sayfalardolusu, herþey sana yazýldý defterde...
beni hiç unutamayacaksýn biliyorum. ben ýsrarla unutmaný isteyeceðim, fakat sen unutamayacaksýn. bense ömrüm boyunca bir yara olarak taþýyacaðým seni. gittiðim her yere... yüreðimde bir yer |
|
332
|
|
|
|
|
Farkýnda olmadan da taktýðým kelimeler, sözler, þarkýlar. Kulaðýmda kývamýna eremeye çalýþtýðým caz, þarkým Telvin Trio’dan nefes... |
|
333
|
|
|
|
|
Beni dostluksuzlukla korkutmayýn. Bütün dostluklarým býçaklar gibi elimi kesmiþtir. Kimse de yarama merhem olmamýþtýr. Þimdi ben nasýl sevgi adýna, dostluklar adýna insanlara el uzatayým. Býrak karanlýk sokaklara gireyim. Gölgem bile vurmasýn duvarlara. Tüm duvarlar bile yalpaladýðýn ve ellerimle onlara yaslandýðým saatlerde beni yok saysýn. En büyük dostum sigara iken bile her gün canýmý yakar. Simsiyah bir bulut olarak dudaklarýmdan çýkar. |
|
334
|
|
|
|
|
Huþû kaldýrýldýðý günden beridir, sevgilerimiz kuru lakýrdý havasýnda. Ýþlerimiz ve niyetlerimiz soluksuz. Nicelerine nasip ettiði huþûnun damlasý deðse dudaðýmýza kalbimiz pýrpýr atmakta. Öyleyse bunu kovalamak, "her eve lazým" þeklinde düþünmektir boynu |
|
335
|
|
336
|
|
|
|
|
*Cücenin devliði, lunaparktaki sihirli aynalar çadýrýndan çýkýncaya kadardýr. |
|
337
|
|
|
|
|
Sanýrým kalemim bana küstü... |
|
338
|
|
|
|
|
-Affet ki gerçek acýnýn ne olduðunu anlasýn.
-Üzüntünü büyütmeye çalýþma;zaten her üzüntü yeterince büyüktür.
-Acýlar hayatýn heykeltraþlarýdýr.Çekiç darbeleri nasýl ki kayayý yontarsa,acýlar da insaný yontar ve mükemmelleþtirir.
|
|
339
|
|
340
|
|
|
|
|
*Düþen deðil, kalkmayý beceremeyen kaybeder.
*Bazý þeyler kötüye gidecek diye üzülmenin, kötüye gidenleri düzeltmeye faydasý ne?
*Konuþmaktan dinlemeye zaman bulamayanlar, en az öðrenenlerdir.
*Bir gün, keþkelerimin arttýðýný fark ettim. Bir de baktým ki yaþlanýyorum!
*Baþarýsýz olmak istiyorsan, herkese yaranmak için çabala. |
|
Anasayfa
